Г. Назарбаева, Х.Әбжанов. Қазақстан : тарих, тұлға, теория. Алматы, 2004. 126-152 бб.
Тұрлығұлов Т. Тарих сабағын жетілдіру жолдары. Алматы, Мектеп, 1984. 87-96 бб.
Омарбеков Т.О. ХХ ғасырдағы Қазақстан тарихының өзекті мәселелері. А.,2001.
Шаймерденова К.Ш. «Қазіргі сабақ және өзекті мәселелері». Алматы, Кітап, 1990 ж.
Ысқақов Ә. «Лекция сабақтарын өткізудің кейбір жолдары». Қазақстан мектебі, №8, 1985.
Ысқақов Ә. «Пысықтауды ұйымдастыру». Қазақстан мектебі.Алматы, №1, 1987.
Ақназаров Б.С. Методическая разработка к практическим и лабораторным занятиям по методики преподавания по истории Казахстана. Алматы, 1997 г.
Ақназаров Б.З. Некоторые вопросы обучение истории Казакстана в школе. А.,1997г.
Төлеубаева К.Т. Тарих факультетінің жоғары курс студенттерінің оқу-тәрбиелік практикасын өткізу және ұйымдастыру. Әдістемелік талқылама. Алматы, 1997.
Сарсекеев Д.С. «Задания для самостоятельной работы учащихся по истории Казахстана». А, 1991.
Төлеубаева К.М. «Отаншылдық рухы әлсіремесін десек». Қазақ тарихы, А, №2, 1998.
№ 13 дәріс
Тақырып: Тақырып: Тарихи құжаттар мен тарихи дерек көздерін оқып үйрену.
Дәрістің мазмұны:
Тарихи құжаттар. Тарихи құжат түрлері.
Құжатты оқып-үйрену әдістемесі. Практикалық әдіс.
Құжаттар мен жұмыс істеу кезеңдері.
Дерек көздері. Тезис. Конспектілеу.
Тарихи дереккөздеріне адам қолымен жасалған – оның қоршаған ортамен байланыстарының нәтижесі, материалдық мәдениет, салт – дәстүр заттары, жазба ескерткіштер жатады. Әдістеме пәнінде кең мағынада айтқанда, жазба ескерткіштерді тарихи құжаттар деп атайды.
Тарихты оқытуда қолданылатын құжаттарды топтастыру тәсілі тарих ғылымында қолданылатын зерттеу тәсілімен салыстырғанда әлдеқайда оңай. Ол құжат мәтінінің сипатына негізделеді. Ол сипат бойынша барлық құжаттарды екі топқа топтастырамыз. Бірінші – баяндау – суреттеу құжаттары: екінші - өз кезегінде практикалық маңызы болған актылық сипаттағы құжаттар. Бұл құжаттар бірін – бірі толықтырып отырады. Ал көркемсөз ескерткіштері құжаттардың қосымша тобын құрайды.
Актілік құжаттар – заңдық, шаруашылық, саяси, бағдарламалық құжаттарды құрайды. Баяндау – суреттеу құжаттары – жылнама, шежіре, хроника, естелік, хат, саяхатжазбаларын құрайды. Көркемсөз ескерткіштері – ежелгі және ортағасырлар тарихындағы халықтың ауызекі шығармашылығы.
Әдебиеттер:
Методика преподавания истории в школе. Уч. пособие студентов
пединститутов по спец-ти «история». Ежова С.А.1986 г.
Г. Назарбаева, Х.Әбжанов. Қазақстан : тарих, тұлға, теория. Алматы, 2004. 126-152 бб.
Тұрлығұлов Т. Тарих сабағын жетілдіру жолдары. Алматы, Мектеп, 1984. 87-96 бб.
Омарбеков Т.О. ХХ ғасырдағы Қазақстан тарихының өзекті мәселелері. А.,2001.
Шаймерденова К.Ш. «Қазіргі сабақ және өзекті мәселелері». Алматы, Кітап, 1990 ж.
Ысқақов Ә. «Лекция сабақтарын өткізудің кейбір жолдары». Қазақстан мектебі, №8, 1985.
Ысқақов Ә. «Пысықтауды ұйымдастыру». Қазақстан мектебі.Алматы, №1, 1987.
Ақназаров Б.С. Методическая разработка к практическим и лабораторным занятиям по методики преподавания по истории Казахстана. Алматы, 1997 г.
Ақназаров Б.З. Некоторые вопросы обучение истории Казакстана в школе. А.,1997г.
Төлеубаева К.Т. Тарих факультетінің жоғары курс студенттерінің оқу-тәрбиелік практикасын өткізу және ұйымдастыру. Әдістемелік талқылама. Алматы, 1997.
Сарсекеев Д.С. «Задания для самостоятельной работы учащихся по истории Казахстана». А, 1991.
Төлеубаева К.М. «Отаншылдық рухы әлсіремесін десек». Қазақ тарихы, А, №2, 1998.
№ 14 дәріс
Тақырып: Қазақстандағы тарихи білім.
Дәрістің мазмұны:
ХІХ ғ. Қазақстандағы тарихи білім.
ХХ ғ. басындағы тарихты оқыту әдістемесі.
ХХ ғ. Қазақстандағы тарихи білім.
Қазіргі кезеңдегі тарихи білім. Тарихи білімнің құрылымы.
Тарихи білімнің мемлекеттік стандарты.
ХХ ғасыр басында педагогтар тарихи білім беру ісінде оқыту әдістемесіне көңіл бөле бастады. Олар сабақтың құрылымын, дербес танымдық әрекетін ынталандырып, олардың бойында білімге деген қажеттілікті қалыптастыруға бағыттауға тырысты. Олардың кейбірі бұл жолды көрнекілікпен оқытудан, екіншілері, реферат пен баяндама дайындау жұмысынан, үшіншілері – тарихи дереккөздерін пайдаланудан іздеді. Ал кейбір әдіскерлер тіпті еңбекпен оқыту әдістемесін дәріптеді.
Тарихты оқыту барысында нақты бейне қалыптастыруға ұмтылыс байқалды. Ол үшін карталар мен картиналар, суретті оқу кітаптары пайдаланылды. Саяхаттық жұмыс оқыту процесінің ажырамас бөлігіне айналды, тарих сабағына өлкетану материалдары кеңінен тартылды. Осындай жұмыстар арқылы оқушылардың бойында дербес жұмыс істей алу дағдысын қалыптастыруға көп көңіл бөлінді.
Оқыту процесіне жаңадан іс жүзіндегі, зертханалық және драмалау әдістері енгізіле бастады. Іс жүзіндегі әдістің мәні тарихи дереккөздері негізінде жұмыс істеу. Көрнекті тарихшы, әдіскерлер И.А.Рожов, М.Н.Покровскийлер үйренетін құдаттарды таңдап алды. Олар тарих курсын жүйелі оқытып, тарих оқулығының өзін шетқақпай жасады.
Әдебиеттер:
Методика преподавания истории в школе. Уч. пособие студентов
пединститутов по спец-ти «история». Ежова С.А.1986 г.
Г. Назарбаева, Х.Әбжанов. Қазақстан : тарих, тұлға, теория. Алматы, 2004. 126-152 бб.
Тұрлығұлов Т. Тарих сабағын жетілдіру жолдары. Алматы, Мектеп, 1984. 87-96 бб.
Омарбеков Т.О. ХХ ғасырдағы Қазақстан тарихының өзекті мәселелері. А.,2001.
Шаймерденова К.Ш. «Қазіргі сабақ және өзекті мәселелері». Алматы, Кітап, 1990 ж.
Ысқақов Ә. «Лекция сабақтарын өткізудің кейбір жолдары». Қазақстан мектебі, №8, 1985.
Ысқақов Ә. «Пысықтауды ұйымдастыру». Қазақстан мектебі.Алматы, №1, 1987.
Ақназаров Б.С. Методическая разработка к практическим и лабораторным занятиям по методики преподавания по истории Казахстана. Алматы, 1997 г.
Ақназаров Б.З. Некоторые вопросы обучение истории Казакстана в школе. А.,1997г.
Төлеубаева К.Т. Тарих факультетінің жоғары курс студенттерінің оқу-тәрбиелік практикасын өткізу және ұйымдастыру. Әдістемелік талқылама. Алматы, 1997.
Сарсекеев Д.С. «Задания для самостоятельной работы учащихся по истории Казахстана». А, 1991.
Төлеубаева К.М. «Отаншылдық рухы әлсіремесін десек». Қазақ тарихы, А, №2, 1998.
№ 15 дәріс
Тақырып: Тарихты оқытудағы жаңашылдық.
Достарыңызбен бөлісу: |
