Микроорганизмдер өсінділерін май қышқылды ашуға тексеруге қажетті заттар: Шыны түтіктер
немесе көлемі 100 мл болатын колбалар. Шикі, тазартылмаған картоп. Скальпель. Петри шынылары. Бор.
Электр немесе газ плита. Су моншасы. Термометр.
Өсінділерді май қышқылды ашуға тексеру. Май қышқылды ашудытудыратын микробтар (Cl.
butyricum, Cl. pasteurianum, Cl. pectinovorum және т.б.) облигатты анаэрбтарға жатады. Олар топырақта,
қида және түрлі заттарда кездеседі. Май қышқылды микроорганизмдердің әсерінен қант май қышқылы мен
газға ыдырайды.
С
6
Н
12
О
6
→СН
3
СН
2
СН
2
СООН+2СО
2
+2Н
2
Май қышқылды ашуды анықтау үшін картоп қосылған қоректік орта қолданылады. Ол үшін шикі,
тазартылмаған картопты ұсақтап турағаннан кейін микробиологиялық шыны түтікке (1/4 көлемінде) салады.
Оған шай қасықтың 1/3 бөлігіндегі бор мен 2/3 бөлігінде құбыр суын құйып, 10 минут бойы +80
0
С-та су
моншасында ұстайды. Жуылған және тазартылған картопты қолданған жағдайда шай қасықтың ұшымен (1/4
бөлігінде) топырақ қосады. Сосын шыны түтіктерді термостатқа (+35
0
) қояды. 2-3 тәуліктен кейін онда май
қышқылды бациллалар дамиды. Ашу процесі кезінде көмір қышқыл газы мен сутегі түзіліп, картоп
кесінділерімен бірге сұйықтықтың бетіне қалқып шығады. Микроскопиялау кезінде Люголь ерітіндісімен
өңделген май қышқылды бациллалар көк түсті болып көрінеді. Картоп ортасында өсірілген микробтардың
денесінде крахмал тәрізді зат – гранулеза жиналады. Ондай микробтар йод ерітіндісімен әрекеттескен
жағдайда көк түсті болып көрінеді. Ұршық тәрізді жасушаларының бір ұшында орналасқан түссіз споралары
жақсы көрінеді.
Өсінділерді белокты заттардың аммонификациясына тексеру. Ұйыған жұмыртқа белогы
қосылған ет пептон сорпасынан шіріткіш микроорганизмдердің әсерін анық байқауға болады. Мұндай
микробтардың ферменттері ұйытылған жұмыртқа белогын ыдыратып, қорытып жібереді. Ол үшін
құрамында 3% пептоны бар ет пептон сорпасын Эрленмейер колбаларына немесе үлкен шыны түтіктерге 30-
50 мл-ден құйып, топырақ үлгілерін қосады. Микробтардың тіршілік әрекетінен пайда болған өнімдерді
анықтау үшін колба мен қақпақша арасына дистильденген сумен ылғалдандырылған қызғылт лакмус
қағазын (аммиакты анықтау үшін), сірке қышқылды қорғасын ерітіндісімен қанықтырылған (күкіртсутекті
анықтауға) және 12% қаныққан қымыздық қышқылымен өңделген сүзгіш қағаздарды (индалды анықтауға)
қыстырады. Дайын болған колбаларды немесе шын түтіктердің қақпақшаларын пергамент қағазымен жауып,
жіппен байлағаннан кейін термостатқа (2-3 тәулікке) қояды. Микробтар аммиак түзген жағдайда қызғылт
лакмус қағазы көгереді, күкіртсутек болғанда сірке қышқылды қорғасынмен өңделген қағаз қараяды, ал
индол болған жағдайда қымыздық қышқылы батырылған сүзгіш қағаз қызғылт түске боялады.
Микробтардың өсінділік қасиеттері зерттеу микроскопия арқылы іске асырылады. Ол үшін өсінді
сұйықтығынан жағынды жасап, Пфейффер фуксинімен бояйды. Аммонификация процесінің
қоздырғыштары түрлі формада және көлемдерде көрінеді.
Микробтардың түрін анықтау. Бөлініп алынған микробтарды ЕПА мен ЕПС-на қайтара себінді
жасағаннан кейін микробтардың түрін анықтайды. Ол үшін дайындалған жағындыны Грам әдісімен бояп,
микробтардың формасын, капсуласын және спораларын, ал жас таяқша тәрізді микробтардың жылжымалы
қасиеттерін зерттейді. Макроскопиялық зерттеу арқылы олардың колонияларына сипаттама береді. Сосын
микробтардың биохимиялық (сахаролиттік, протеолиттік және т.б.) қасиеттері зерттеледі.
Микробтардың тыныс алуы. Басқа организмдер тәрізді микробтардың тіршілігіне де энергия
үздіксіз жұмсалып отырады. Микробтар химиялық реакциялардың нәтижесінде пайда болған энергияның
бір бөлігін пайдаланса, қалғандары сыртқы ортаға бөлініп шығып, орта температурасының жоғарылауына
себепші болады. Тыныс алу түрлеріне байланысты барлық микроорганизмдер аэробты және анаэробты
болып екі топқа бөлінеді. Аэробты микроорганизмдер тіршілігі үшін ауадағы оттегін пайдаланады, ал
анаэробтылардың тіршілігі оттегінің қатысуынсыз жүреді.
Анаэробтарды өсіру. Анаэробты микроорганизмдер сутегінің асқын тотығын ыдыратуға қатысы
бар каталаза ферментін түзбейтіндіктен оттегі жоқ ортада өсіп-өнеді. Ондай микробтардың өсіп-өнуіне
қолайлы жағдайлар жасаудың бірнеше тәсілдері бар.
Физикалық әдісте анаэробиоз вакуумдық насос арқылы іске асырылады. Ол үшін
микроорганизмдер себінділері бар эксикатордағы ауаны манометрі бар насоспен сорып алып, оны анаэробты
өсіруге арналған термостатқа қояды.
Химиялық әдісте оттегін химиялық заттардың көмегімен жояды. Құрамында пирогаллол және 10%-
натрий гидроксиді бар өсінділерді герметикалық жабылатын ыдысқа салып, термостатта өсіреді.
Биологиялық әдісте аэробтар мен анаэробтарды бірге өсіреді. Ол үшін Петри шынысындағы ЕПА-
ын екіге бөліп, бір бөлігіне аэробтыларды ал екінші бөлігіне анаэробты микроорганизмдерді себеді де Петри
шыныларының айналасын парафинмен бекіткеннен кейін термостатқа қояды. Бастапқы кезде аэробтар өсіп,
оттегі таусылғаннан кейін анаэробтардың өсіп-өнуіне қолайлы жағдай пайда болады.
Аралас (комбинирленген) әдісте анаэробиоз бірнеше әдістерді қатар үйлестіру арқылы іске
асырылады. Ол үшін Китта-Тароци (ЕПБС) ортасының бетіне индиферентті вазелин майын құйып, газдар
мен оттегін жою үшін су моншасында қайнағанға дейін қыздырады.
