112
V
Осыдан соң екеуінің жұбы жазылған жоқ. Қа сы на
се рік ер ген нен бе рі Көк се рек зо рай ып қат ты өс ті. Аяқ-
та ры
жу ан дап, жүн де рі нің бә рі де қа лың дап ұза рып,
өзі жу ан, өзі мық ты көк жал болып ал ды. Қыс іші бол са
да жо ны шы ғып, ал қы мы тү сіп, се мі ріп кет ті.
Оның есе бі не бел гі лі аты шу лы екі қас қыр дан
Қараадыр дың іші-ты сын да ғы ел тү гел кө ре сі ні көр ді.
Да ла дан қой шы
ал ды нан қой тар тып жей тін, жай лау-
да ғы си ыр ға шау ып, тай ын ша дан бас тап, үл кен си ыр ға
шей ін жей тін – осы еке уі. Фев раль, март ке зін де үш-
төрт түйе де же лін ді. «Кі сі ден қо рық пай ды. Әсі ре се бір
көк шо лақ бар.
Қой ды алып со ғып, жа рып жат қан да,
қа сы на сой ыл са лым жер ге кел ген ше қаш пай ды. Дала-
да ғы қой ға ти ген де, әу елі бі реуі ке ліп ша ба ды, со ған
қой шы ал да нып жүр ген де, бір жақ тан ке ліп, екін ші сі
ша ба ды», – де се тін бол ды.
Бо ран ды, аяз ды түн дер де бі рен-са ран қо ра ға да тү-
сіп көр ді. Бір ке дей леу ау ыл дың қой қо ра сы на тү сіп, он
шақ ты қой ын жал ғыз
Көк се рек өзі өл ті ріп, құ ты лып
шық қан уа қы ты да бол ды. Бір не ше ау ыл дың «қас қыр-
мен тала су ға жа рай ды – ер, сақ» деп жүр ген әл де не ше
ит те рі де же лін ді.
Жә не ші рет жа са ған дай, Қа раадыр дың қыс тау ла-
ры на ке зек пен соқ ты ға ды. Бі рер күн
бір-екі ау ыл дың
ай на ла сын да қат ты қи мыл қы лып жү ріп-жү ріп, со ның
ар ты нан бір жұ ма, он күн дей бұл ма ңай да жоқ бо лып
ке те ді.
Оның есе бі не екін ші, үшін ші
ау ыл дар әл гі нің көр-
ге нін кө ріп жа та ды. Әр ау ыл дың тұс та рын да өз де рі нің
кө рі ніс бе ріп ке ле тін қа рау ыл жо та ла ры, жыл ға лап
ке ле тін сай, өзек те рі бар. То ру ға мез гіл таң да май ды:
та ңер те ңі, тү сі, тү ні – бә рі бір. Кү ні не бір мар дым ды
жем ал май, қа на ғат қыл май ды.
Кел ген де:
ана ке зең жақ тан, анау ши ден, ана қа ра-
ған ды сай дан ке ле ді де се – сол жер лер ден айт қан дай
шы ға ды. Бұ лар ай нал ды рып жүр ген ел дер ма лын ша-
шау шы ғар май, көз ден та са қыл май, қия бас тыр май-ақ
са қай ған бо ла ды. Бі рақ күн діз-түн нің бі рін де
не ғыл са
да бір қа пы сы бол май та ғы қой май ды. Көк се рек дәл со-
ған кез кел ген дей, дап-дай ын бо ла ды.
Қыс қат ты. Қар қа лың. Қас қыр ды қар кө те ре ді. Ат-
ты кө те ре ал май ды. Сон дық тан та лай рет ат жа ра тып,
шоқ пар қам дап, қуа мын де ген жі гіт тер бол са да, еш
нәр се қы ла ал ма ды.
Достарыңызбен бөлісу: