Аза дебие ті 7 ар ма н

111
ет ті. Көк се рек гү ріл дең кі реп, ма ңы на көп да рыт қы сы 
кел мей, әр лі-бер лі орт қып тү сіп, жыл дам ора лып, ашу 
ша қыр ғы сы ке ліп еді. Ақ қас қыр ай на ла қың сы лап, 
бұ ның ізін иіс ке ле ді. Аз дан соң құй рық жа ғы нан бір 
иіс кеп, си ра ғын жа лап өт ті. Еке уін иіс те рі та быс тыр-
ды. Көк се рек те ай на ла иіс ке ді. Бір-бір рет жақ та рын 
жа лас ты. 
Кө сі ліп алып, сай ға қа рай сал ды. Еке уі де ен ді ши-
рақ, қат ты жор та ды. 
Қо ра жа нын да ғы дүң ки ген са ры жо та ны құл дап 
тар та бер ген де, қа лың жүн ді бар қыл дақ қа ра ала тө бет 
соң да ры на түс ті. Бұл Көк се рек тің жаз бойы ырыл да сып 
өс кен ала тө бе ті бо ла тын. Қас қыр лар бой са лып қаш қан 
жоқ. Ақ қас қыр ды ал ды на са лып, Көк се рек арт жа ғы на 
оң ды-сол ды жалт-жалт қа рап, ой ға, та са ға та ман түс ті. 
Ар тын да ғы ит тер ді ілес тір мек бо лып, үріп ке ле жат қан 
ала тө бет бұ лар ой ға түс кен де тоқ та лу ға ай на лып еді. 
Қал ған ит тер жо та ба сын да се рей іп-се рей іп тұ рып қа-
лып, сол ара дан кәр жі бе ріп тұр ған. Ен ді қа ра ала тоқ-
тау ға ай нал ған да, Көк се рек бұ ры ла са ла тап бер ді.
Ақ қас қыр да ай на лып жі бе ріп, ағы зып ке ліп ал-
ды на түс ті. Еке уі нің бе ті не шы дай ал май, жалт бе ре 
қаш қан ала тө бет құй ры ғы шо шаң дап, бар баң дап бет -
ке қар сы ұзай ал ма ды. Ақ қас қыр бұ рын же тіп жұ лып 
кет ті. Ар ты кө те рі ліп ба рып түс се де, ала тө бет жы ғыл-
май қар сы қа рап, ырыл дап тұ ра қа лып еді.
Сол кез де ға на бұ лар ға жет кен Көк се рек ке ле құ лақ-
ше ке ден қау ып тү сіп, көз ілес кен ше қа ра ала ны жұ лып 
со ғып, ас ты на жұ мар лап, ба сып ал ды. Қас қыр дың еке-
уі нің де жо та ла ры дүң ки іп, жон жүн де рі үр пиіп ал ған. 
Ау ыз да ры ба сын да қа лың жүн ге то лып-то лып шық са 
да, ар ты нан ыс тық қан ға, жұм сақ ет ке, сырт-сырт сын-
ған сүй ек ке де ара лас ты. Аяқ та ры ның ас тын да ойы лып 
қал ған қа лың қар бұрқ-бұрқ бо рай ды. Жы лы-жұм сақ қа 
тұм сық та ры кі ріп алып, еке уі де өз ге ды быс шы ғар май, 
қорқ-қорқ асай ды. Суық қар ара лас қан жы лы та мақ ты 
қо ма ғай ла нып, қылқ-қылқ жұ та ды.
Аяқ тап кел ген де екі сан ды еке уі ор та сы нан дар айы-
рып, жұ лып-жұ лып әке тіс ті. Аз дан соң қа ра ала ның 
қа ра та бан да ры мен құй ры ғы ға на қал ды. Одан бас қа 
әр жер де ша шыл ған жүн дер ға на жа тыр.
Еке уі ай ға қар сы қас қа рып, қай та дан Қа раадыр ға 
тарт ты. Ал дын да – Көк се рек, ар ты на со ның ізі мен ақ 
қас қыр тү сіп, адыр ға кі ре бе ре бір ық жар тас тың бауы-
рын да еке уі бір дей ау нап-ау нап ал ды.

жүктеу 7,01 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: