Бүл­кек­теу ­–­же­ліс­тен­ гө­рі­жай,­шап­шаң­жү­ріс. Ке­ре­нау­лау

120
мез гіл де арын дап шау ып, түй енің жа ны на жа қын дай 
ке ліп, қиыс өте бер ді. Сол кез де түйе үс ті нен бір ұзын 
нәр се шо шай ып со зыл ды да күрс ет ті. Өл ген ше қат ты 
ащы дау ыс да ла ны сіл кін ді ріп шо шы тып жі бер ді. Бар 
қас қыр қар бо ра тып ыт қып, қа шып жө нел ді.
Күрс етіп жө тел ген көк тү тін мен қа тар Көк се рек тің 
арт қы бір са ны шыж ете түс ті. Әрі ыс тық, әрі су ық бір 
нәр се қа да лып, шан шып қал ды. Са нын «арс» етіп қа-
уып қа лып, түй енің үс ті та ғы да сыр тыл дап қам да нып 
жат қан да, бұ да ыт қып қа шып жө нел ді. 
Тоқ тал ған жоқ, көп қаш ты. Бір не ше қыр қа дан, 
бір-екі жа зық тан құ лаш ұрып шау ып өт ті. Өз ге қас-
қыр лар бір бө лек, бұл жал ғыз бір бө лек кет ті.
Түйе қа лып қой ды. Жү гі ріп-жү гі ріп ке ліп, бір жар-
тас ты сай ға кі ре бе ре, арт жа ғы қи ра лаң дап ба рып құ-
лап түс ті. Жол бойы тоқ та май ақ қан қан әлін ке тір ді. 
Жа ра сы ның ау ру ын да жа ңа тоқ тар ал дын да ға на се зе 
бас та ған.
Қың сы лап жа тып са нын жа лайды. Қан шы ға ды. 
Бір тұ ра ды, бір жа та ды. Тұр ған да ен ді бір ая ғын кө те-
ріп тұ ра ды. Үш ая ғы мен се кек теп аяң дай ды.
Арада бірнеше күн өтті. Осы сайдан шыққан жоқ. 
Ашығып, бұралуға айналды. Бірақ аяғы ептеп басуға 
келді. Бір-екі қырқадан асты. Бір сайда үш-төрт ат жа-
йылып жүр екен. Бұғып қасына келді. Шетте арықтау 
бір көк шолақ ат тұр еді. Тап беріп қуып отырып, қалың 
омбыға әкеліп қамады.
Осқырып, қорқып тұрған атты алқымынан алып, 
бауыздап түсті. Санын жұлды, қоңын ойды. Омбы 
қардан шығармай тұрып, жығып алды. Тоя жеп алып, 
сайына қайтты. Күнде кешті күтеді. Түн болған соң, 
жемтігіне келіп, асын жейді.
Осы мен бес-ал ты күн өт ті. Қай та дан жо ны шы ғып, 
ты ңай ып, күшейіп ал ды. Ая ғы да әб ден ба су ға кел ді.
Кү ді рей ген жо та лы, ашу лы Көк се рек та ғы да жор-
ту ыл ға шық ты. Бел гі лі жем тік біт ке ні не екі күн бол-
ған. Со дан бе рі аш еді. Жор та-жор та, бая ғы Қа раадыр-
дан шық ты.
Түс ке жа қын мез гіл еді. Жо та-жо та дан қа рауыл 
са лды. Жел ге тұм сы ғын тө сеп, бел гі лі иіс күт ті. Алыс-
тан та ныс иіс ке ліп мұр ны на жет ті. Ма ңай ға жалт-жалт 
қа рап алып, қыр дан-қыр ды, адыр дан-адыр ды ке зіп 
оты рып, күн ба тыс қа қа рай шыр қап сал ды.
Көп із де ді. Ая ғын да, күн кеш ке жа қын да ған да, 
бір жо та ның ба сын да шо шай ған ат ты лы қой шы ны 
Қас­қыр­–­да­ла­та­ғы­сы.­
Кие­лі­са­на­ла­тын­көк­бө­рі­
тұ­қы­мы­на­қа­тыс­ты­та­ғы­
бір­де­рек,­ол­–­оның­
от­ба­сы­на­бе­рік­ті­гі.­Қас­
қыр­бір­ға­на­от­ба­сы­на­
ие­жә­не­ол­–­бөл­ті­рік­
тәр­бие­сін­то­лық­тай­өз­
мой­ны­на­ал­ған­хай­уан.­
Ау­ыз­дан­ды­ру,­бөл­ті­рі­гін­
көк­жал­ға­ай­нал­ды­ру,­
бә­рі­бә­рі­–­осы­ата­
қас­қыр­дың­құ­зы­рын­да­ғы­
мін­дет.­Өз­ге­аң­дар­да­
жоқ­осы­қа­си­ет­тер­кие­лі­
жа­ра­ты­лыс­ие­сін­әр­кез­
да­ра­лап­тұ­ра­ды.
«Қа зақ эн цик ло пе дия сы»

жүктеу 7,01 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: