25
енгізу екендігі сөзсіз түсінікті. Сондықтан да қазіргі қоғамымызда әр мұғалім өз іс-
әрекетінде қажетті өзгерістерді әртүрлі тәжірибелер жөніндегі мағлұматтарды жаңа әдіс –
тәсілдерді дер кезінде қабылдап, дұрыс пайдалана білуі керек. Сонымен қатар мектептегі оқу
– тәрбие жүйесі, мұғалім – оқушы арасындағы қарым – қатынас жалпы оқытуды
ұйымдастыру талапқа сай елеулі өзгерістерді қажет етіп отыр. Келер ұрпаққа қоғам талабына
сай тәрбие мен білім беруде мұғалімдердің инновациялық іс - әрекетінің ғылыми –
педагогикалық негіздерін меңгеру маңызды мәселелердің бірі.Оқу процесіндегі
инновациялық модельдің құрылымын былай көрсетуге болады:
- жалпы инноватикадағы инновациялық
процесс идеялары
- педагогикалық инноватиканың пайда болуы, таралуы, педагогикалық жаңалықтарды
меңгеру;
- оқу процесі кезінде теориялық талдау жасау немесе іс - әрекет ретінде.
Инновациялық процесс оқу аймағында теориялық модельдің суреттелуі.
Инноватиканың басталуы: инновациялық процесс – инновациялық іс-әрекет –
инновациялық потенциал – инновациялық процестерді басқару.Жаңалық ғылыми – зерттеу
құралы болып көріну үшін, олар ұйымдасқан, көпшілік қолдану, қарама – қайшылық болып
қоғам өміріне өзінің қажеттілігін көрсету.
«Жаңа» деген түсінік, жақында пайда болған. Ашылмаған, ғылым аймағына және
практикаға қатысты, жаңалық әртүрлі түрде қолдануы. Практикалық идея, лабораториялық
іс–тәжірибе, мекемелер мен ұйымдарда жаңа идеяны іске асыру. Соңғы кезде жаңалық
«новация» ұғымы ретінде кездеседі.
Новация дегеніміз – бұл лабораториялық емес жаңа идеяны бірінші рет жүзеге асыру,
ғылым жүзінде пайда болса да, практикада негізделген. Жаңалық енгізу – мекемеге, ұйымға
және
жергілікті
аймақтық,
мемлекеттік
мекемелерге
енгізілген
үлгіге
бағытталған.Инновацияда, жаңалық енгізу, новация бір – бірімен тікелей пән ретінде
байланысты. Инновациялық процесс түсінігі, ол барлық динамикалық процестерді қамтып,
жаңалық аймағында процесуалдық аспектілер, барлық жаңалықтардың өзгеруіне
байланысты.
Лапиннің инновациялық процеске байланысты екі ілімі қолданылады:
1) қарапайым түрде қолдану, ол яғни ашылу – жаңалық енгізу (новация) –
қолданушылардың арасындағы бөлінуі – көпшіліктің қолдануы;
2) кеңейтілген түрде қолдану – ашылу – новация – таралуы – меңгеруі және
модификация – рутинизация, яғни дәстүрге айналуы.
Инновациялық процесті зерттеу барысында жүйенің бір жағдайдан екінші бір
жағдайға көшуі және жаңалықты енгізу процесіне басшылық жасау мәселелерін зерттеу
маңыздылығын Н.В. Горбунова, М.В. Кларин, А.В. Лоренсов, М.М. Поташник, П.И.
Пидкасистый, Л.И. Романова, В.И. Загвязинский, А.Я. Найн, Т.И. Шамова, О.Г. Хомерики,
Н.Р. Юсуфбекова және тағы басқа зерттеулерінде қарастырылған.
Лапин басқа қазіргі зерттеушілер сияқты жаңалық айтқандардың (Мор, Роджерс,
Сазанов, Шумпотер) осылардың барлығы да негізгі ерекшеліктері болып саналатын
жылдамдық, барлық инновациялық процестердің сапасы басқа ортаның спецификасымен
анықталып, инновация көмегімен қолданылады. [4, 23-24б].
Осы кезде бейімделу процесінде жаңа бейімделу ұйым этаптары бірігіп, жаңалықты
қабылдау, оған бейімделу, келесі рутинизация немесе жоққа шығару.Жаңалықты қабылдап,
танып зерттеу, оны қолдану, қабылдау, жаңалықты қалыптастыру, жүзеге асыру, яғни
мазмұны психологиялық түсінікке жақын, қабылдау – қабылдау және қорытындысы ретінде
жаңалықты қолдану.
Инноватика үш ғылыми пәннен тұрады: социология, психология және басқару
теориясы. Жалпы инноватика инновациялық процеске белгілі бір бағытта жаңалықтардың
ашылуын тексеру ғана емес, сонымен қатар кеңейтілуі және бағыт пайда болады, яғни
спецификалық әлеуметтік бағытта болуы.
26
Қорыта келгенде, жаңа инновациялық педагогикалық технологияның негізгі, басты
міндеттері мынадай: - әрбір білім алушының білім алу, даму, басқа да іс-әрекеттерін
мақсатты түрде ұйымдастыра білу; - білім мен білігіне сай келетін бағдар таңдап алатындай
дәрежеде тәрбиелеу; - өз бетінше жұмыс істеу дағдыларын қалыптастыру, дамыту; -
аналитикалық ойлау қабілетін дамыту.
О.Бальзактың ‘‘Ұдайы еңбек ету-өнердің де,өмірдің де заңы’’дегеніндей
оқушылардың шығармашылық қабілеті мен белсенділігін арттыруда мұғалімге үнемі
ізденуді, тұрақты еңбек етуді міндеттейді.Білім сапасын арттыру,оқушылардың біліміне,
ойлау қабілетіне сай деңгейлеп оқыту,ғылыми-ізденіс қабілеттерін қалыптастыру,т.с.с.
Өйткені,ХХІ ғасыр-білімділер ғасыры.Ендеше бізге ой өрісі жоғары дамыған,зерделі,жан-
жақты парасатты ұрпақ керек екенін бір сәтте естен шығармағанымыз жөн.
ӘДЕБИЕТТЕР
1. Р.Мышырбаева.Оқытудың әдістері мен тәсілдерін тиімді пайдалану- // Бастауыш
білім, №4, 2008
2. Д.Құрбанбаева. Тәрбиелеу мен оқытудың инновациялық бағыттары- // Бастауыш
сынып №8, 2012
3. Жүнісбек Ә. Жаңа технология негізі – сапалы білім. – // Қазақстан мектебі, №4,
2008
4. Сұлтанова Г. Жаңа технологияларды ұтымды пайдалану - // Бастауыш мектеп №12,
2008
УДК 347.782.5
ИЗОБРАЗИТЕЛЬНОЕ ИСКУССТВО В СОВРЕМЕННОМ МИРЕ
Ахметов А.С.
Средняя школа имени Макаренко, г.Талдыкорган
В том-то
и признак настоящего искусства,
что
оно всегда современно, насущно - полезно.
Ф. М. Достоевский
Роль искусства в современном мире высока, так как искусство – форма культуры,
связанная со способностью субъекта к эстетическому, духовному освоению мира, процесс и
совокупность результатов человеческой деятельности .
Одной из главных специфических функций искусства является эстетическая функция, как
формирование творческого духа и ценностных ориентаций личности.
Общеизвестно, что в изобразительной деятельности детей отражаются их знания и
представления об окружающей действительности. Главной задачей, которой является
всестороннее и гармоническое развитие личности ребенка.
Изобразительное искусство как учебный предмет дает детям знания элементарных основ
изобразительного искусства, что имеет большое значение в их эстетическом и духовном
воспитании. Умение видеть в окружающей действительности разнообразие форм, цвета, видеть
прекрасное в различных его проявлениях и в известной мере воспроизводить это прекрасное
содействует развитию художественных способностей, формированию эстетического вкуса.
Учебный предмет «изобразительное искусство» современного, отечественного
образования немного отличается от учебного предмета «рисования» советской школы, задачей
которой являлось: обучить учащихся элементарным основам реалистического рисунка, дать им
необходимые умения и навыки.
