Бағдат Оралбайұлы «Тегімізді тануға талпыныс»

Бір дәміне жолдасымыз Тауханның.

Шақырыпты, ілтипатына ілігіппіз,

Ұл-қыз бен Жәкеңдей ханымның.

Тау және Хан.

Есімін қойғанда нені ойлады екен?

Бізге беймәлім, кім біліп ұққан

Тіледі ме екен әлде болсын деп,

Жадағай, жазық таптауырын емес,

Еңселі, биік, бейне заңғар тау

Немесе қалады ма екен?

Қарапайым, жай адам емес,

Болсын деп елді басқарар – Хан

Бірақ, өмірде ол болған жоқ,

Тау да Хан да.

Адамшылық қасиеттің ақиығы, қыраны.

Бөлектемеген ешкімді, өзі де бөлінбеді,

Туған жері, ел ортасы болған оның тұрағы.

Есімі есінде елінің, белгілі жан атырапқа.

Бола білді ол қимас дос, аяулы жар, абзал әке,

Парасатты, жан еді сыйлы туыс-досқа.

Жанын қинаса да өмірдің сан сұрағы.

Қалса егер келте ғұмырында айтылмаған жыр-әні

Орындасын соңындағы үміт күткен ұрпағы.

Жайлы болсын жатқан мәңгілік тұрақ-мекенің.

Ертең шығар күндей анық ақиқат, шындығында,

Кім білмейді соңғы мекен – Жер ананың екенін.

Отырмыз бүгін артыңда, ақ дастарханыңда.

Дамылдай бер екінші жамбасыңа аунап жатып,

Бола бер, аяулы дос, Алланың шапағатында.

Қараңғыллық қауышты сахара даламенен.

Бүкіл дүние-әлем маужыраған тыныштықта,

Саябыр тауып күндізгі беймаза тірлігінен.

Ұйқылы-ояу алабұртып мен жаттым ойда.

Өткен өмір елесі еске түсіп түсімде,

Көңіл шіркін қалықтайды әлдеқайда.

Қараймын сұлбесіне әкемнің сағынышпен құмартып.

Түсіме кіріп аруақтар түнімен маза бермей,

Тыныш ұйқымнан айрылдым, жіберген соң оятып.

Жаныма қанат біткендей ұштым қалқып.

Сағындым сені, қайтейін, қайран әкем,

Мұңымды айтпақ едім, жүргенде жаным жасып.

Не тіл қатып өзің жайлы сыр ашпайсың.

Ым қағып кете бердің қайрылмай артыңа,

Жауабы табылмаған бейне бір сұрақтайсың.

Ұйқым қашты, жаныма маза бермедің.

Ұқпадым әке,неліктен елес бердің сен,

Көңіліңнен шықпай жүр ме әлде бұл ұлың?

Жерім жоқ еді ғой қырын кеткен, ойға аламын.

Адамдықтың шарттарын ешқашан бұзғаным жоқ,

Адалдықтың қатарынан әрқашан табылғамын.

Немесе өзіңе деген сағынышты сезгенің бе?

Мазаланбашы, жан әке, жаман тайың келеді,

Ер тоқымы арқасында, қиналса да елмен бірге.

Жігерлендіріп, қиындықта қиналсам, сен жебей бер.

Ант етемін, ардақты атыңа дақ түсірмей өтермін,

Алаңдамай, Асқар тауым, тыныш дамылдай бер.

Мұршасы болмай, жазылмай қалған жырымын.

«Әкеңнен аумай қалғансың» - дейді көргендер,

Айтуларынша: «Тек, сәл жасарған копия түрімін».

Адалдықпенен еңбектің қыздырып өткен көрігін.

Келте ғұмыры шорт үзіліп түскенде, артына

Мені тастап кеткен, жалғастыр деп өмірін.

Армандаймын: үрдісінен ойының шықсам ба деп шарқ ұрам.

Кешір, әке, олқы соғып жатсам егер кей кезде

Риза бол, әйтеуір, жерім жоқ аянып қалған.

Шаңырағының иесі, үміт күткен, сеніп кеткен ұлымын.

Тынши алмай күндіз-түні батамын ойға,

«Аманатын ақтай алмай қалам ба» - деп, мұңлымын.

Болмап еді сенерім, қолдады тек аруақтар мен Құдайым.

Түріп алып етек-жеңді күресемін өмірде,

Әке алдында парызымды өтеу үшін әрдайым.

Ешбір жан жоқ мені сендей бағалар.

Тынышталып жатырсың ба, дамылдап,

Қабіріңде – мәңгілік үйге саналар.

Талдау жасап ақ-қарасын саралар.

Ал енді ол дүниенің парқын,

Табылмайды тап басатын жарандар.

Кейбір пақыр ебін тауып қаралар.

Аяғыңды шалыс басып сүрінсең,

Шақшадай басыңа пәле салып табалар.

Бірде жығып, бірде құлап күресумен келемін.

Ақыл, қайратым - екі ескек, екі қолда

Өмір атты қайықта құшырланып есемін.

Құлыншағың – адал құлы Алланың.

Рухыңмен артыңдағы тұяғыңды жебей бер

Шапағатыңнан қуат алар ұрпағың.

Иісің жұпар аңқыған.

Әр нәрсеге таңырқап,

Аузың ашылып аңқиған

Ақ ботам

Түріңнен айналдым албырап,

Қалақтайын қалқиған.

Мамасына тойса балбырап,

Маужыраған, балқыған

Пәк бөпем.

Дыбыс беріп шақырғанда,

Езу тартып талпынған.

Қолын созып аларымда,

Қанатын жайып ұмтылған

Құсым.

Талпынсаң танып атаңды,

Жымисаң біліп атаңды,

Көңілім көкте қалқиды

Айым.

Құмарым сонда қанады.

Көңілім ортайса, төмендесем,

Шат күлкіңмен толады

Күнім.

Сәбилік пәк қылығың,

Аңқыған әтір иісің,

Бойыма дәрі, ол дауа

Сәнім.

Өзім де сәби боп кетемін.

Аңсарым ауып сағынсам,

Асығып жаныңа жетемін

Періштем.

Ұғасың сәби түйсігіңмен,

Құбылыстарды маңайдағы.

Сезесің періштем зейініңмен,

Көріністерді қай-қайдағы,

Ақылдым.

Жетер үн өмірде табылмас.

Бұлтиған түріңе Әдемім,

Еш сұлулық тең келе алмас

Асылым.

Ауру-дерттен аман болып,

«Әппағым» - деп әнге салып,

Әлдилесін сені апаң,

Әнім.

Ер жете бер Ақ ботам.

Куәсі боп шат күлкіңнің,

Жырлар жазсын бұл атаң,

Жаным.
Сәбиіммен сырласу
Апаң болса кетіп еді емделуге алысқа,

Әкеңнің қолы босамайды, жетсем-ау деп табысқа.

Шешең болса жүгіріп жүр, мұршасы жоқ қарауға,

Бірде үйде, бірде кетеді мектептегі жұмысқа.

Мазасызданба, Мөкенім, тамағыңды іш, ұйықта.

Жанжалдаспай тынышталшы, маза берші атаңа,

Бабыңды табар шаруақорлар келе қоймас жуықта.

Бұзық болып көрсетпе, жаман қылықты, Ботам.

Ақылың көп қой, жыламашы, бұлтиғаным, Ақ бөпем,

«Әлди-әлди» әнімен әлдилеп отыр ғой атаң.

Өзіңсің ғой ән-күйім.

Атаң салсын әуеніне,

Өзіңе арнаған әлдиін.

Отырсың ғой маужырап.

Мазасызданбай, алаңдамай,

Ұйықтай қойшы балбырап.

Кішкентай ақылдым менің.

Әлди-әлди әуеніне салсын,

Тебіреніп бұл атаң сенің.

Кішкентай еркешім менің.

Әлди әуеніне салсын,

Қорғаның атаң сенің.

Бұлтиған періштем менің.

Әлдилейін, тербетейін,

Сүйкімді-ақ қой түрің.

Естім, ертеңім менің.

Еркелетейін, ермек етейін,

Сүйіктім сен өзің.

Шуағым, шырайлым менің.

Төсегіңе жата қойшы,

Ұйықтайтын болды кезің.

Балдай былдырың, тілің.

Тәтті ұйқыға батшы,

Тербетіліп, сен күнім.

Мазаланбай көкешім.

Алаңдамай дамылдашы,

Ұйықтай қойшы, Бөпешім.

Ұйықташы ән-жырым.

Құшағында балбырап,

Тәтті ұйқының тербелгін.

Өгіз айдаушы болғамын он үшке жеткен жасымда.

Сүйретпені сүйретіп, қажыған қос өгіздің аптапта,

Қалқайып жүргенмін тершіген бел жотасында.

Дамыл көрмей тырбынатынбыз құдайдың әрбір күнінде.

Қос тақымды пісіріп қос өгіздің ащы теріне,

Құлаушы едік, діңке құрып, қас қарайған мезгілде.

Амал таппай, мәжбүрсің қалжырасаң да көнуге.

Жалғыз жанашыр – жаңбырды тілеуші едік Құдайдан,

Қуанатынбыз, туырлықтай бұлт көрінсе төбеңде.

Кенедей жабысып жүретінбіз балалық сол шақтарда.

Арпалысып ақ таң мен қара кештің арасында,

Маяшының әмірін орындайтынбыз діңкелеп біз қатсақ та.

Шаршап-шалдығумен демалыстың тәттілігін ұққанбыз.

Қиындықты бастан кешіп шынығып, күрескенде жыққанбыз,

Осылай өскен ауылда 60-жылдың басындағы жастармыз.

Өкшемді басқан өмірде.

Сенімді тірегім әр кезде,

Қуатым – Қарлығашым.

Жан-дүниемнің нәрі де.

Мақсатымның мәні де,

Тынысым – Қарлығашым.

Пәктікпен соққан жүрегі.

Ұрпақ әулетімнің тірегі,

Жұбанышым – Қарлығашым.

Жанашырың әр кезде.

Шайығың сыңар өзіңе,

Қымбаттым – Қарлығашым.

Қызықты-ақ қой өмірде.

Көтерілер көкке көңіл де,

Қуанышым – Қарлығашым.

Қонған құсым қияға.

Үйірілсін бақ ұяңа,

Қарындасым – Қарлығашым.

Адалдан берген Шайығым.

Еркелеген жүр алдымда,

Жалғызым – Қарлығашым.

Еділ менен Жайығым.

Ата мекенімде жарасқан,

Мөлдір көлім-айдыным.

Тындырған істі тынысым.

Дөңгелеткен шаруаны да,

Қажымайтын құрышым.

Өздеріңнің арқаларыңда,

Ілгерілеген көп ісім.

Сендерсіңдер зор тірегім,

Білектегі қуат-күшім.

Мен ризамын сендерге.

Бақытты бола беріңдер,

Мына жарық дүниеде.

Қызықтап өмір-уақытты.

Бөлісіп бірге көріңдер,

Қиындық пен қызықты.

Бақ пен ұзақ өмірді.

Қабылдаңдар шын жүректен,

Шыққан осы тілекті.

Жаныңмен жаным жалын боп қосылғаным.

Жанымда жүргенде жарасар барлық сәнім,

Тек қана өзіңсің айтатын ғашық әнім.

Жанғамыз жалын шашып маздап бірге.

Қызулы оттай жанып-жанып басылдық па,

Тек ыстық табы қалған, ынтық шақ есімізде.

Өмір заңына бағынамыз, қайсы амалың көнбеске.

Сен менен енді қызу емес, құрмет ізде,

Жастық жалын жоғалып, шау тартқан бұл кезімде.

Кім оның болжай алған құпия сырын?

Кейбір жандар барыңда дос, ертең басқа,

Сүрінсең, өзгерткен кесірткедей өңін-түсін.

Күштілерге жылмиып, жағайымсып, жалпақтаған.

Қауіпті қылығы қайсібір жан-жыланның,

Жеке басының қамы үшін дүниені улаған.

Талғамай-ақ барлығына да қоныс болған.

Тіршілігі кей жанның жапалаққа емес пе тең

Арам пиғыл, қараңғыны мекендеп, қоныстанған.

Артында жиған-терген дүниесінен не қалмайды?

Өзінен соң жиған бар байлығы қоса өлсе,

Пендеге осы емес пе ең үлкен қасірет-қайғы.

Ол уақыттың зардабынан жарамсыз боп қалады.

Ұлағатты сөз, сұлу жыр, құдіретті күйменен,

Білімдіден шыққан ғылым өшпес мұра болады.

Тым болмаса бір еңбек ұрпақтарға, елейтіндей.

Талап қылып еңбектенемін ойдағымды жыр етіп,

Көрінсе де көп ойлар ырқыма көнбейтіндей.

Беріліп-ақ кетемін.

Жарасымдылықты сезінсем,

Егіліп те кетемін.

Баладай-ақ мәз болам.

Тамсанып өмір тәттілігіне,

Шалқып-тасып көл болам.

Тебіренемін толғанам.

Сұрғылт тағдыр жолықса,

Қарсы тұрам, қорғаным.

Беделдісің, қадірлісің туыс-досқа, ағайынға, ортаңа.

Сен дүниеге келген жылы болған деседі көргендер,

Қалың өрттер лыпылдаған сары, сайын далада.

Мұқалмай жаның, өрттей жалындасын деп өмірде.

Содан болар ыстық ықылас, ақ ниет, пәк пейіліңмен,

Шуақ шашасың алпыс жас кезеңнің өзінде.

Табиғат берген нар тұлғаң үйлескен үлкен ойыңа.

Адаспастан асқақтатып келесің адамшылықтың ақ туын,

Дақ түсірмей азаматтық абұйыр, атақ, арыңа.

Үлгі болар өмірің бар кейінгі лек ұрпақтарға, жастарға.

Жаныңа жақын жүрген жандар жылуыңа жылынған,

Жүрегіңнің пәктігін мойындайды қатарластар, достар да.

Кенже ұлға ұйғартқан ата салт-дәстүрдің жүйесі.

Бес атадан бері қарай сатылап саған тиді,

Сенсің Құттыбай бабаңнан қалған құтты шаңырақ иесі.

Бабаларыңнан батыр да, би де, ақын да шыққан, бар дерек.

«Прометей ауылы» - атты атақ алып әйгіленді бұл күнде,

Үлкен бақыт осы емес пе, бұдан не бар дейсің мәндірек?!

Құдайға шүкір, бүгінгі күн артыңда бар сан «Ағаш».

Рысекең екеуің егіп өсірген көк көшеттерің көгерсін,

Жел жақтарыңа пана, аптап ыстықта болды сая ағаш.

Жапырақтарың жайқалсын, тамырларың таралсын тереңірек.

Ұрпақтарыңның алар шептері биік, терең, кең болып,

Үмітіңді ақтап, армандарыңды жалғап, болсын мықты тірек.

Үрдісінен шыға бер, болса да жетуі қиын, биік шың.

Алланың берген жасында бәйбіше-ұрпақтарыңмен,

Бірге қызықтап өмір кеш, денсаулығың болсын тың.

Оу, Өртаға! Өзіңе арнап ақ ниетпен, пәк көңілмен жолдаған,

Аз да болса, көптей көріп, қабылдарсың осы жырымды арнаған.

Келер шақта елімізге келісті заман келіп, жақсы өмірде,

Бұйырған дәмді бөлісіп, жүре берейік дос-туыстар боп жарасқан.

Парақтап әрбір бетін ойланарсың.

Қолтаңбам осы өз әлінше сыр сақтаған,

Ақтарып сырын соның еске аларсың.

Көңіліңе жақпағандарға бейне түндейсің.

Ауызыңда ой салар әсерлі сөзің бар,

Жылы тиер жанға әсем әндейсің.

Қажетін таппай шаршаған талғам.

Осы ма еді күткен бақыт деген,

Осы ма әлде алдамшы, дүние жалған.

Мойныңдағы әлде масыл, жүкпісің.

Біздікі ескертпе, әйтеуір, әзіл ғой,

Сыншы құрдастарың әжуалап сөкпесін.

Жеңіл нәпсі, мінезге көрік болыппын.

Сарапқа салдым, ақыры бәрін қойдым,

Сірә, перілікке белшемнен әбден тойдым.

Құлшынған шабытпен жазамын бұрқыратып.

Кейде қаламын, күзгі иен жайлаудай құлазып,

Ойым оңбай, көңіл-күйім, жан дүнием азып.

Әрқайсысымыз өзімізше түсініп қабылдармыз.

Өмір – күрес, қасқайып қарсы тұрып белдесеміз,

Жеңіске жетсек, сонан соң бір арындармыз.

Күнде жиын, түнде той, сері болып тойлап.

Бірақта, шындығында тіпті де олай емес,

Қажетінде ойға да, шаруаға да кетемін бойлап.

Берілген еншімізге ғұмырымызды мәнді ғып,

Тіршілік-тұрмысымызды ойдағыдай сәнді ғып.

Ағайынмен, ауылыңмен бөлісіп бірге бәрін,

Өткізсек қой, шіркін, өмірімізді ән қылып.
***
Кейде іздеймін туыстардың ықылас пен тояттайтын тамағын,

Кейде аңсаймын достардың шалқып ішер шырын-бал шарабын.

Боламын кей сәтте шала мас кейіпте, шарқ ұрып тебіреніп,

Түсінсең ғой, шіркін, осы кезде, жан-дүниемнің аңсарын, талғамын.

Баянды бақытты тап бұл өмірден.

Жасқанбай өмір сүр сенімменен,

Шығатындай қызы бол ел көңілінен.

Кіндік қаным тамған ауылымды,

Туысқанды, ағайынды, бауырымды.

Жаным сүйген, жарасқан аяулымды,

Бәріңді, бәріңді сүйемін шексіз.
***
Иесі де, киесі де өзің едің басыңдағы шаңыраққа,

Аяулы жар, абзал әке, силы едің туыс-досқа.

Талпынып, таныла білдің еңбекпен маңай-атырапқа,

Ерте кеттің ортадан, тағдырға бұл амал бар ма?

Екендігін сенің ыстық құшағың.

Сезімімді оятқан қылығыңа елітіп,

Жаным толқып, денем балқып құшамын.

Жарасымды-ақ ақ пейілмен ашылса құшақ.

Қатыгездік пен қарабайырлыққа жоқ уақыт,

Өміріміз онсызда қамшының сабындай шолақ.

Тосыннан жарқ еткен найзағай жарқылындай.

Оқи жүріңіз осындағы аз да болса өлеңді,

Құдаңыздың қалдырған бір сарқытындай.

Бұрын, жақын болып жарасып сыйласпасақ та,

Ұғушы едік туыстықты, жүрсек те жырақта.

Ойымда жүруші едің, болып бір бүйректе,

Жең ұшынан жалғасып араласпасақ та.
Қазір, шалғайдан жақын келген соң қастарыңа,

Жиірек кездестік дастархан бастарында.

Бөлісіп жүрелік дәм-тұзды жарасып,

Бірге көтерісіп бұйырған тостарды да.

«Келінің болмаймын» - деп қарысқан.

Келіндіктен несібең кеміп пе еді?,

Есең кетіп, кейін қалғандай жарыстан.

Өкпені қойып, жағдайды ұғысқан.

Перзент қой текті жерден шыққан,

Үлгілі келін болуға тырысқан.

Сыйлысың, қадірлісің маңайыңа, Аягөздей аймаққа.

Дәлелі осы емес пе жиналуы мына халықтың,

Бүгінгі күн келген мерейтойыңа – 40 жасқа.

Сүйіктіміз – Серік биыл мектепке бармақ ойында.

Құтты болсын қос қуанышың! Той иесі – Бақытжан,

Халықтың алғысына бөленуін тілеймін бауырыма.

Десе-дағы қазіргі кез қиындығы мол кезең.

Тілеймін: иегері бол зор бақыт-бақтың,

Сол белең-биіктерден абұйырмен көрінген.

Бүкпесіз көңілің бар ақ жарқын, аңқылдаған, гүлдеген.

Қарсы ала бер әр жыл сайын шаттықпенен,

Туған күндерің – мерекелеріңді көтеріңкі көңілмен.

Өмірің жалғассын ұрпағыңмен, арманменен өрілген.

Қайырлы, құтты болсын туған күнің бүгінгі,

Құдай жазсын қауышуға арман жасы – 100-бенен!!!

Екпіндеп кейде сен есесің.

Жаратқаннан жаралған жалғыз жандай,

Шалқып-тасып кейде тіпті кетесің.

Шыдамың жетпей, шығандап шалғай өтесің.

Қалықтап ұшып, тартасың шалғай,

Өрлеп шығып көкке де кейде жетесің.

Көктен жерге түссең не етеді?

Негізгі тұрақ – жер, жердеміз біз де,

Бірге болғанға өмірде не жетеді.

Аздап болса да азайсаң осы қайтеді?

Ойланшы өзің сабаздылықты жоғалтпай,

Сабаңа түссең осы нең кетеді?

Өзіңе арналады толғанған осы бір жыр.

Өмірде ұстар кредоң болсыншы пәктік,

Жаның таза болсын деп атыңды қойдық Мөлдір.

Тәмпірейген түймедей танауыңмен тыныстайсың.

Көңіліңе жақпасақ байланысып, бақырып,

Жанымызды қоярға жер таптырмай мазалайсың.

Есейе келе өмір жайлы толғанарсың, ойларсың.

Атаңның ақ тілегі, ботақаным, тілейтін,

Елің сыйлар құрметпенен үлкен кісі болғайсың.

Мақтаныш етермін ұға алсаң өмірдің тілін.

Биіктен көріне біл құлыншағым, тілеймін,

Заманыңның игер сан-салалы құпия сырын.

Шуаққа толса екен алдағы күнің.

Болашақта, бой жетіп өскенде, періштем,

Ойланып оқырсың атаңның арнаған жырын.

Сен ұштың ұяңнан.

Бардың да қондың,

Қалаған қияңнан.

Алдыңда бар ағаң.

Жалғыз гүл ортасында,

Қымбаттым, аңсаған.

Құндызды Жағам.

Мен үшін ерекше,

Қымбат-ақ бағаң.

Ақылдым, Санам.

Болғандай өзіңмен,

Мәндірек ғалам.

Ықтасын, Панам.

Даулы істе өзіңнен,

Жақтаушымды табам.

Кеудемдегі жүрегім.

Бір сенде әрдайым,

Ықыласым, тілегім.

Жарқыраған Айым-ау.

Тіршілікке нәр берген,

Көктегі күнім-ау.

Жарқырай бер, Жаным.

Салатын қуанышта,

Сүйікті сен Әнім.

Мойнымдағы Сәнім.

Сен үшін тәрк етемін,

Қолдағымның бәрін.

Көріктендіріп нәр берген,

Өмірімнің ажары.

Қызыққа толтырған,

Тіршілігімнің базары.

Кезіккен сындардан.

Көріне бер Ақылдым,

Биіктен, шыңдардан.

Бір балам – Айдының.

Кезіксе өмірде қиындық,

Арқа сүйерің – Айбының.

Шытырман мына өмірде.

Жарасып бірге жүріңдер,

Түсірмей кірбің көңілге.

Үмітіміз – Дарын.

Жарқырауына боп шырақ,

Жасаңдар бәрін.

Келістіретін сәнін.

Өмірдің, болашақтың,

Толықтыратын мәнін.

Бойында бар дарын.

Тегі де тегін емес,

Бар қасиет – сарын.

Жарқыратар, ол-жалын.

Құдайым қолдаса,

Боп қалар бір ғалым.

Жалғызым – бірегейім.

Амандығыңды әрқашан,

Алладан тілеймін.

Лайланбасын нәзік те,

Пәк жаның Тұнығым.

Еліңнің қызы бол,

Үмітім, Сенгенім.

Өмірде қалаған.

Әрдайым күн шықсын,

Арайлап алдыңнан.

Иесі бол, Ботам.

Иегері бол бақтың,

Жарқыным, жан балам.

Өрісім сен қызым.

Жасай бер гүл бақта,

Торғайым – пәк Құсым!

Қызық тойға келген соң.

Рифхат пен Гүлжамал,

Сөз кезегін берген соң.

Құтты болсын жеңісің!

Елің сенің қуанып,

Тере берсін жемісін.

Жеңіс тойларыңда кезіксін.

Ақ тілекпен қауышып,

Қуанышыңды бөліссін.

Бүкіл Отаның қуансын.

Бақ пен бақыт еншің боп,

Отбасыңда орнасын.

Келешегіңе жол ашсын.

Қол жеткізген бүгін биігің,

Әлемдік чемпиондыққа ұлассын.

Атағың әлемге жайылсын.

Ермұқан мен Бекзаттай,

Даңқың мәшһүр танылсын.

Олжаға толы оң болсын.

Ата-бабалар әруағы,

Әрқашанда қолдасын.

Білеміз жеңістің нарқын.

Шеберлігіңді танытып сен,

Әкелдің медальді алтын.

Дос-туыс, ел, халқың.

Жанұяң мен ауданың сақтап,

Ата дәстүрдің салтын.

Кездесу тойын жарқын.

Рустам – жаным, өмірде,

Ризамыз біз өзіңе.

Көтердің сен биікке.

Талаптанып, талпынып,

Бастадың үлкен ғұмырды.

Мәртебелі жарыста дүбірлі.

Жакүйерлерің ризашылықпен,

Хошеметтесін өзіңді.

Тілеймін ұзақ өмірді

Ой-арманың орындалсын,

Тілеймін шат көңілді

Пәк пейілмен жадырап,

Әлемдік шаршы алаңдарда,

Көріне бер, жарқырап.

Жылылық таратасың нұр-шуақ боп.

Өзіңдей жан таппаспын бұл маңнан,

Тамсантқан берген дәм-тұзың бал боп.

Қиындыққа мойымай ұл-қызды алға сүйреп.

Ұрпақтарыңыз өзіңізді үлгі-өнеге тұтады,

Арқаңда сенің жетіп, ұшқан түлеп.

Шалап сұрасам, шарап берген.

Жаны қалмай зыр жүгірген,

Алдырып арақ, пысырып тамақ берген

Ақ көңіл, менің, Жеңешем!
Халімізді қабақтан сезген,

Шалдуар мінезімізге де көнген.

Бауыр-қарындастарды тәрбиелей білген,

Қиыншылық кезіксе, мойымай төзген,

Ақылды, менің, Жеңешем!
Құдайдың ақ жолын сүйген,

Әдеп-ғұрыптың шартымен жүрген.

Ауыртпашылыққа мойымай төзген,

Болар шақтағы бақытқа сенген,

Парасатты, менің, Жеңешем!
Ағайынның берекесін көздеген,

Абысынның татулығын іздеген.

Жексұрындарды жебе сөзбен түйреген,

Ұрпақ үшін дамыл тауып көрмеген.

Қормал, менің, Жеңешем!
Кіршіксіз ниетің, туыстарға ақ тілеуің,

Мөлдір, таза, пәктікке толы жүрегің.

Кенеліп зор бақытқа жасай бер өмірде,

Қабылда еркелеген қайныңның тілегін.

Көктемнің құлпырған гүлді бақтарында.

Жаздың жадыраған мақпал түндерінде,

Күздің сұрғылт сүреңсіз күндерінде,

Жанымнан жырақтамаған жан Жарым.
Көкжиектен арайлап ақ таңдар атқанда,

Сәске түсте күн шуағын шашқанда.

Ымырт болып күн ұясына батқанда,

Қараңғы түнде ел ұйқыға жатқанда,

Қасымда бірге болған, Құмарым.
Күнім болып көгімнен сәуле төгесің,

Толған айдай жаныма нұр себесің.

Жер-андай тіршіліктің ұрқын егесің,

Шаршасам самал жел болып келесің,

Әрқашан да өзіммен бірге, Тұмарым.
Жанымда жарасқан аяулы жарымсың,

Адамдық, азаматтық абұйыр-арымсың.

Жазып тауыса алмас мәңгілік жырымсың,

Ешкімге ашпайтын құпия сырымсың,

Жүрегі бір соққан сүйікті, Сыңарым.
Жабырқасам жігер беріп жебейсің,

Сүрінсем сүйеп қолтығымнан демейсің,

Жеңіске талпынсам қолпаштап, қолдайсың,

Бүлінген ісімді байқасаң, оңдайсың,

Тағдырдың қосқан сыйы, Қосағым.
ІІ
Заманның тәуірін де көргенсің,

Уақыттың ауырына да көнгенсің.

Енді қалай мына «Перің»

Өзіңді жақсы көріп, сүймесін.

Көтерістің, бәрі есте,көңілде.

Ұмытып кетті деп жүрмісің?

Жоқ. Бәрін де түсінем тегінде!

Текшей де білдің жалғанды.

Интуицияң мықты-ақ қой,

Саралай білер талғамды.

Пері кезеңімде де біргесің.

Бәрін де шештің орнымен,

Бақытым, бағым өзіңсің.

Жасасам егер де қателік, сезесің.

Мықтымсың, көтерген соның бәрін,

Шайқалтпадың ордамыздың іргесін.

Жеңісім болса еселедің, асырдың.

Жаныңнан ұрпағыма жылу бердің,

Мәпеледің, аяладың, адам ғып өсірдің.

Бәріне айтамын қайталап, рахмет.

Сіңірген еңбегің бар ұшан-теңіз,

Қабылда тілекті «Әміршім», рахым ет.

Жаным сүйген, аялаған, өмірдегі тірегім.

Жүргеніңде жанымда алаңсызбын, мықтымын,

Қашықтасам қасыңнан сағынарым бір өзің.

Дүрсіл қағып кеудеңде, соға берсін жүрегің.

Жайқала бер бәйтерегім, саялы да жемісті,

Арналады өзіңе тебіренген осы жырым, өлеңім.

Алтын діңгек боп табыла бер немерелер ортасында.

Жарасқан жұбай, салиқалы бәйбішесің, жасай бер!

Сыңарыңмен бірге болып әрқашан да қасында.

Тірегісің ұрпақтарыңның шат күлкісіне кенелген.

Бақытымсың мына қызықты да қиын өмірде,

Қадірлімсің дос-туыстардың алғысына бөленген.

Тілегімізді Аллаһ тағала беріпті.

Макежан мен Аяным сәби болып,

Осы күн жарық-дүниені көріпті.

Қуанышым, үмітім – Аяным – гүлім.

Қайырлы – құтты болсын туған күндерің!

Гүлдей боп жайнасын шаттықтан түрлерің.

Біз үшін арайлап атқан ақ таң болып.

Болашағым, үмітім – Айком келіпті өмірге,

Көктемдей құлпырған бір шоқ гүл болып.

Мейірім мен ақылдан туындайды кісілік.

Соның бәрін сыйлаған сендерсіңдер, асылдарым,

Жанұяның жанашыры, тірегісіңдер өмірлік.

Өмір берсін сендерге тамсантар талайды.

Шынайы риза көңілмен қабыл алыңдар,

Жар, әке осы жыр жолдарын арнайды.

Сіздің туған күніңіз зор қуаныш ол бізге.

Бір ұядан баптап, өсіріп-ұшырдыңыз,

Мақтан тұтсақ өзіңізді ол тегінбе?

«Қатарға қосамын» - деп салған күшін.

Еңбектеріңізді ешқашан ұмытпаймыз,

Нәзік жаныңыз көтерген нардың жүгін.

Шаршап-шалдығып, біз үшін бейнет көрген.

Бұл күнде ер жеттік анажан, арманыңыз,

Орындалды өмірден күтіп, үміт еткен.

Шапағын шашып, атқан таңғы арайымыз.

Бар жақсылығын өмірдің өзіңізге қалаймыз,

«Өмір берген асылымыз» - деп мәңгі бақи санаймыз.

Ести берейік қамқор, әдемі әндей үніңізді.

Өзіңізбен жарасады, толысады сәніміз де,

Сізге арнап шырқаймыз той күні әнімізді.

Өшпейсіз жүректен, кетпейсіз ой-санадан.

Өмірдің шынайы бақытын әрқашан тілейміз,

Қабыл алыңыз балаларыңыздың тілегін арнаған.

Айғай салып, іңгәлап, өмірге келген кешегі.

26-маусымда Какошым келіпті өмірге,

Туған күнгі тойыңда көңіліміз шалқып өседі.

Өмірге немерелерімді әкелдің, шаттыққа кенелдім.

Қожа әулетінің инабатты келін баласы,

Үміт күткен ұрпақтарымның аяулы анасы.

Кесел дерттен ада болсын тұла бойың.

Бақытты еншілеп жүре берші шаттанып,

Өмірде орындалсын арманың, үмітің, ойың.

Талғамымнан шыға білген Жарығым, Шырағым,

Асылдарға тән биіктерден бола берсін тұрағың.

Асфаныңмен жарасып, жайнап жүріңдер өмірде,

Алладан да алдымен осы менің сұрарым.

Дакошым мен Ахошым бауыр етім, жүрегім.

Тәрбиелесеңдер алдыңғы қатарлы, саналы адам ғып,

Орындалар үкілі үмітім, жайланар көңілім.

Сендердің мәпелеп өсірген, жемістеріңді терсек деп.

Әрдайым осылай келетін мерей тойларды,

Бірге тойлап, қызықтап жүре берсек деп.

Ибалы, ізет-қылығыңды көрсем қаламын жүз жасап.

Өнегеңді байқасам немерелерімнің бойынан,

Қаламын бақытқа кенеліп, мың жасап.

Қопада өскен бір түп «қияғым».

Сендерге тірнектеп әр жерден,

Білім-ғылым байлығын жиямын.

Кірпігіме шық тұрып қалады.

Көргенде сендерді жайқалған жемісім,

Бойыма шаттық пен қуаныш толады.

Өмірде бел шешіп күресер шақтарың,

Ерінбей тер төгіңдер, ашылар бақтарың.

Ешнәрсе өмірде із-түзсіз жоғалмас,

Еленер, ескерілер, құрметтелер аттарың.
Сүйсем сендерді еміреніп «мас» болам,

Жеңістеріңді көргенде қуанып шарқ ұрам.

Қараймын қол жеткен биіктен жоғары,

Көрсем деп сендерді жалындап шоқ болған.

Күлімдеп атса екен, арайлап таңдарың.

Ата-анаң тебіреніп, тілейді тағдырдан,

Бақ қонып, болса деп бақытты бастарың.

Апасы – Мария.

Еркешім, асылым,

Аппағым – Дария.

Анасы – дәрігер.

Ыңғайын таппаққа,

Жүгірген, әбігер.

Көктемгі шуақ күн.

Бойымдағы Жұлыным,

Әр сөзің – әуез үн.

Туған осы күнің.

Арнайы келдік,

Апаңмен бүгін.

«Майлыаяқ» Төлбасым.

Артыңнан ілескен,

Ахмедияр, Дарыным.

Жыласаң, қапас түн.

Қалауыңды таппасақ,

Болады-ау бізге мін.

Сүйіктім – тағы өзің.

Балдан да тәтті-ау,

Былдырың, тілің.

Өкпелеп бұртиған.

Аймалап сүйейін,

Бетіңнен монтиған.

Адамша ойлайсың.

Жасайсың әрекет,

Жоламасын пәлекет.

Қаламыз сағынып.

Әмірші өзің тек,

Жүрегіміз бағынып.

Қызғалдақ құлпырған,

Бір шоқ, Гүлім-ау.

Аталық сезімді,

Оятқан, Күнім-ау.

Сен күлсең қуандым.

Сыйладың сен шаттық,

Аспандап тұр бағым.

Сағындым өзіңді.

Аталаған балдай

Аңсадым сөзіңді.

Өсе бер Періштем.

Туыстар келе берсін,

Қуанышыңды бөліскен.

Сен күлсең күлемін.

Ақ таңды, бар бақты,

Өзіңе тілеймін.

Дәмің бал-шырындай.

Иіскеймін ынтығып,

Иісің әтір-духидай.

Қасыңда әрдайым.

Өмірдің тағында,

Бола бер, Шырайлым.

Келейік тойыңа

Тойлайық жыл сайын.

Туған жер бағыңда,

Өсе бер күн сайын.

Қолдасын Құдайым.

Бақытты болуыңды,

Алладан сұраймын.

Дакошым – Ақботам.

Жебеуші пірің болсын,

Саяқып Қожа – бабам.

Малын ұрлап халықтың әдет етіп үйренген.

Айтқанменен мал иесі түсінер діп әдеппен,

Қара беті бүлк етпейді елдің жүзі күйгенмен.

Жымырайған кейпі жаман – ін аңдыған мысық.

Түн жамылып жортады, жемтік іздеп өлермен,

Қолға түссе – мүшәпір, жалынады ел аяғын құшып.

Пайғамбардың жасына келіп, ағарды басың.

Құдайды, иманды ойлайтын уақытың жетті ғой,

Арамдықтан тиылып болады қашан адалдан асың?

Түбі бір сұрауы бар Алланың оны да ойла.

Қорықпас қорқау болсаң жүре бер арамза,

Жемтікке арам мейлінше той да.

Қоры болсаң қалған бір сасық ескі салттың.

Түбінде татарсың сазайын әшкере боп ісің,

Арам адам әрқашан да жиіркенішті, осыны түсін.

Заң – ешқашанда шаппайды маңындағы ауылға.

Адал асыңды татып жүріп көршің қастық қылса,

Санасы хайуаннан да төмен бейшара, сорлысы да.

Асқаралы – 60 жаста жасап жатқан қуанышты тойыңыз.

Өмірде өзіңізді достарың әспеттеп құрметтейді Әз-Аға,

Сырттан көз салғанда хас батырдай көрінеді тұлғаңыз.

Көрсеткен азаматтық, адамгершілік қасиеттеріңіз көңілде.

Жақсылықтың жақтаушысы, қамын жеген ұрпақтардың,

Сіз салиқал аға, сыйлы іні, асыл жар, абзал әке.

Ақ батаға, ел алғысы мен құрметіне бөленіп.

Әрқашан да өзіңізді жас жігіттей ширақ сезініп,

Жасай беріңіз, ұрпақтарыңызбен тамыр жайып, көгеріп.

Сыңарыңыз – жеңгемізбен бірге болып әрқашан да қасында.

Жарасқан қос аққудай қалқыңыздар көл бетінде,

Алтын діңгек бола беріңіздер немерелер ортасында.

Уақыттың серік етіп жел кемесін.

70-тің асуына шықтың бүгін,

Үлгі етіп үкілеген елге көшін.

Ақтарып өткен күннің парақтарын.

Үлкен бір жанұяның басы болдың,

Өсіріп қара ормандай ұрпақ бағын.

Көтердің ауырламай небір сынын.

Өнегелі ұл-қызды өсірдіңдер тәрбиелеп,

Болды демей біз үшін өмір қиын.

Адамгершілік қасиеттерің зор дарыған.

Құтты болсын мерейтойың бүгінгі,

Бақыт, байлық шыға берсін алдыңнан.

Жақындарың тойлауда, думан бүгін.

Бақытты өмірді баз кешіп, арманға жет,

Қуаныш-қызықтан нұрлансын арай жүзің.

Баяныңмен қол ұстасып жүре бергін.

Бейнетсіз бұл өмірде асқар тау боп,

Алланың берген жасын жасай бергін.

Тек, жақсы тілек, қуаныш ойымызда.

Өсірген балаларыңның қызығын көріп,

Ұзақ жаса қартаймастан арамызда.

Тұлғалы батыр сондай.

Елін, жерін қорғаған,

Ұрпақ қамын ойлаған.

Ол менің Долдаш атам.

Еселеген ел байлығын,

Ерекше мақтан тұтам.

Анам менен әкемді.

Ұрсып алып, болса егер,

Кешіретін қатемді.

Немересімін Долдаштың, атым – Дарын.

5-сыныбында оқимын мектептің,

Қысқаша айтсам осылай жайым.

Өтетін осы сайыста.

Тегім Жангөбек атақты,

Даңқы кеткен алысқа.

Адалдыққа арнаған өмірін.

Анам – Ырыс, ақжарқын,

Ұрпағына төккен мейірін.

Бірінші «А» сыныпта.

Қажымай еңбек етемін,

Білім берсем деп ұрпаққа.

Түсіп тұрмын сайысқа.

Намысымды қорғап осында,

Жетсем деймін табысқа.

Болып тұр халіміз жаман.

Шаруаларымыз бітпейді уақытында,

Бұл күнде ренжуліміз саған.

Құлақ сал, халықтың сөзіне.

Шығарып салма сөзді доғарып,

Көңіл бөлерсің кемшілік жеріңе.

Айтылды амалсыз, келген соң көңілге.

Салдыра алмасаң шаруаны жөніне,

Отырсың ол тақта несіне?

Той қалай өтті, не ойладық?

Әркім қалса өз-өзімен,

Той қалмай ма өз жайымен.

Үй иесі қалды малтығып.

Бір-бірімен қылжыраңдаған соң,

Қонақтар кетті ауа жайылып.

Бірін-бірі тұқыртпақ оймен.

Өзара талас, қағытпа сөздер,

Қатысы жоқтай ешкімнің тоймен.

Ыржақтаған жандар, өтірік күлген.

Осындай «әзіл» кімге осы қажет?

Дәм-тұзы жоқ, қытыққа тиген.

Жаздым мақсатпен жүрсін деп ойда.

Жаман әдеттен жиренсек егер,

Өркениет ауылына жетер ек сонда.

Алпысқа толды апамыз.

Қырық жыл бопты сізбенен,

Отау құрғалы атамыз.

Жайқалып өскен бірлікте.

Апам бейне бал бұлақ,

Нәр берген бізге тірлікте.

Еңсесі биік жарасқан.

Бауырында өсіп келеміз,

Тай-құлындай жарысқан.

Аспаннан төккен жарығын.

Апам бейне күн нұры,

Жанымызға құйған жылуын.

Ән айтып, би билейміз.

Бар жақсылығын өмірдің,

Пәк көңілімізбен тілейміз.

Болған екен атақты.

Қасиеттерін ел қастерлеп,

«Қасиетті» - деп атапты.

Болыпты сыйлы сондай.

Еңбегімен еселеген,

Ел байлығын ұдай.

Ғасыр жасаған қария.

Бос өткізбеген өмірін,

Шеберлігі болған жария.

Еңбек етеді әрбір күн.

Макен апам мейірлі,

Еркелетеді күні-түн.

Ел тыныштығын ойлаған.

Мамам – ұстаз, еңбекқор,

Ұрпаққа білім сыйлаған.

Сабақты беске оқимын.

Ұстазымның айтқан ақылын,

Көңілімде сақтап тоқимын.

Оқимын екінші сыныпта.

Екінші «Б» атынан,

Келіп тұрмын сайысқа.

Жетсем деймін табысқа.

Намысы үшін сыныптың,

Түсіп тұрмын жарысқа.

Сүйкімдісімін апамның.

Әдемісімін әкемнің,

Мақтанышымын мамамның.

Айтқан тілді аламын.

Суретті сұлу саламын,

Жазуды көркем жазамын.

Өнерден өрнек тоқимын.

Бұралып биді билеймін,

Жаман қылықты сүймеймін.

Есептің шешуін табамын.

Көп іс келеді қолымнан,

Мен өнерлі баламын.

Қасиетті Қарабұлақта.

Соғыстан соңғы 1947 жылы,

Ел жүдеу тартқан уақытта.

Ызғарлы қаңтар айында.

Қуанысып дастархан жайыпты,

Шілдехана атты тойымда.

Бұрқыратып топырақта.

Серуендедім ой-қырында,

Алыс-жақын атырапта.

Қара орман Атажұртта.

Ат жалын тартып міндім,

Болдым сөйтіп азамат та.

Бүгін Бәкең атты атамын.

Сиреген жылдан жылға,

Өзім теңдес қатарым.

Әрнәрсені ойлап жатамын.

Дерттерден тәнім ауырса,

Жайым болмас, қапамын.

Сендерден қуат аламын.

Жеңістеріңді көрсем желпініп,

Дертіме шипа табамын.

Өртенгендей қара орманым.

Азынап аяз, соққандай дауыл,

Құлағандай боп қорғаным.

Қиналғанда арқа сүйерім.

Ағайын, туыс, жақындарым,

Сендерсіңдер сенімді тірегім.

Құдай қосқан қосағым бар.

Жаныма жаққан, көңілден шыққан,

Сыңарым сенсің сүйген жар.

Сендермен ләззатқа батамын.

Талпыныстарыңа, тәтті қылықтарыңа,

Масаттанып, марқайып-ақ қаламын.

Ұйқым қашып, түн қатамын.

Шығаруға болмас өмірді естен,

Тек, сауық емес, қаталын.

Жүректеріңде от барын.

Жанымды тоңсам жылытады,

Сендерден ескен шоқ жалын.

Жанымды баураған ықылас,

Аппақ пейілдеріңе тоямын.

Қабағымнан кірбің тарқап,

Тәуба, мұң-қайғымды тиямын.

Көзінің ағы мен қарасы.

Айналып-толғанып иіскегенде,

Жазылатын көңілінің жарасы.

Шықты міне мүшел жастан.

Талпынып, еңбектеніп ерте-кеш,

Жетістіктерді келешектен тосқан.

Болды бүгін жігіт ағасы.

Күндіз-түні ізденіп, үйреніп,

Кемелденіп толыққан санасы.

Аспандай заңғар апасы.

Амал не қызығын көре алмады,

Тағдырдың жазбауын қарашы.

Адамгершілікпен орындап ақташы.

Тек жақсы атыңды шығарып,

Жайсыздыққа жаныңды қоспашы.

Тілейміз мол бақыт өзіңе.

Еншің боп бақ-байлық,

Бола бер еліңнің төрінде.

Ортаңның сыйлысы болуға.

Қиындықты күресіп жеңуге,

Мағыналы өмір сүруге

Ыстық қайрат қажет адамға.
Асқар тауға шығуға,

Шарықтап көктеп тұруға.

Биік арманға жетуге,

Қамсыз өмірді кешуге

Нұрлы ақыл қажет адамға.
Армансыз айдында жүзуге,

Мейіріміңді төңірегіңе төгуге,

Қуаныш халқыңа сыйлауға,

Жаныңды жамандыққа қимауға,

Жылы жүрек қажет адамға.
Серілік сайранды салуға,

Сүйіктіңмен ләззатқа қануға,

Сезімнің қалауын сезуге,

Шырын балды жарыңа беруге

Ғашық жүрек қажет адамға.
Шалқып шаттықта жүруге,

Табаныңды тұғырға тіреуге,

Өмірден жемісіңді теруге

Ауыртпалығына кезіккен төзуге

Қажырлы еңбек қажет адамға.
Қадамың қарымды болуға,

Еншіңді өмірден алуға,

Сыңарыңа сүйікті сенуге

Маңдайға жазғанды көруге,

Парасаттылық қажет адамға.
Макошама
Жартымсың Жарым сеніскен,

Тіршіліктің дәнін теріскен.

Толғақты ойлар қозғасам,

«Бұл қалай» демей келіскен.

Батса да жанға көніскен.

Өмірдің ащы-тұщысын,

Түсіністікпен бөліскен.

Тіршілік ұрқын себіскен.

Ауыр ой ма әлде шаршатқан,

Жүдеп жүрсің неліктен?

Көңіл-күйіңді кеміткен.

Жасыма Жаным бекем бол,

Қарайық алға үмітпен.

Өткерер күндер қызықпен.

Еншімізді алмай өмірден,

Оңайшылықпенен беріспен.

Кедергілер болса кезіккен.

Жігерлен, Жартым, жасыма,

Сыңарың тұрғанда қасыңда.

Алтайдың орыс жерінде.

Атанып кеттің сондықтан,

Тілімен елдің Матушке.

Таңдағаным Матушке.

Мария атын жоғалтып,

Бүгінде сен Макошке.

Тамағы оның картошке.

Елемейсің кей-кейде,

Еңбекті еткен есепке.

Беретінің «четушке».

Дәмнен кедей болмаспыз,

Тарыласың осы несіне?

Бақ пен байлық несібе.

Болғанменен білесің

Хал-жайымды түсіне.

Жасырамын оны несіне?

Рахмет айтам бәріне,

Тартқансың мықты тегіңе.

Айымыз бар әлі туатын.

Көгімізде самсап жарқырап,

Жұлдыздарымыз бар шығатын.

Кемелді деген жас алда.

Ол күндерді де көрерміз,

Қуат берсін тек бір Алла.

Сендер деп өмір сүреміз.

Байқап қалсақ өмірде,

Жайсыздықтарыңа күйеміз.

Жеңістеріңе қуанып жүреміз.

35 пен мүшел жастарыңа,

Төмендегідей тілек тілейміз:

Бақыттарың баянды болсын деп.

Әр таңдарың арайлап атсын деп,

Өмірлеріңнің шаттығы артсын деп,

Шынай жүрекпен тілейміз сендерге.
Армандарың әр кезде орындалсын деп,

Жұптарың ұдайы жазылмасын деп,

Күндерің шуақ-нұрға толсын деп,

Еншілерің әдемілік боп қалсын деп,

Ақ тілегімізді арнаймыз сендерге.
Дарынымыз беттеріңнен өпсін деп,

Ғибратжан жігіт боп өссін деп,

Бәрің де жайлы өмір кешсін деп,

Алла тағала тілектеріңді берсін деп,

Бүкіл әулетімізбен тілейміз сендерге.
Ізгі тілекпен: Оралбаевтар әулетінің атынан

папаларың Бағдат.

Аягөз 07.11.2009 жыл
Қанатөк!
Туылған күнің,

Құтты, баянды болсын.

Маңайың достарға толсын.

Өмірің мағыналы болсын.

Дәрежең жоғарылай берсін.

Атың ардақталып жүрсін.

Бақыттың кемесінде жүзсін.

Тек қуанышты ғана көрсін.

Аллам сендерге,

Бақ-байлықты нәсіп етсін.

Еншілеріңе бақытты берсін.

Қасиетті саналады.

Мінажат етіп халық,

Парызын өтеп табынады.

Атасы қойған есімін.

Биіктіктің өлшемі деп,

Қолдадық біз де шешімін.

Сол таудай биік болуға.

Озат оқушы болам деген,

Уәдесін ұстап тұруға.

Тапсырмаларды орындайды.

Әр күн сайын сабағында,

Тыңғылықты дайындайды.

Жоғары оның бағасы.

Әжесінің қызығы,

Атасының бұзығы.

Жарасымды қылығы,

Әкесінің тынысы.

Ұнасымды көп ісі,

Анасына қолқанат.

Ал оқуда ол озат,

Осындай бала Арафат.

«Дәм-тұзға» әбден тояды.

Қарамайды бұл Ақаң,

Сырқырасы да аяғы.

Елемей-ақ барып жүр,

«Сыйластарына» баяғы.

Үшінші сирағы оның,

Қолына ұстаған таяғы.

Бірақ та көңілденген кезде,

Жайына қалады таяғы.

Перілік мінезін осы,

Қай уақытта қояды?

Мұны білсе «мықтысы»,

Төбесін қашап ояды.

Болғанмен жырынды ғой,

Әйтеуір жайын табады.

Ауызбастырықсыз «жанашырың»,

Елдің бәріне жаяды.

Аягөз 01.05.12
Ақа!
Қалай боп тұр жағдайың,

Сырқыраған жоқ па аяғың.

Айта қойшы Әпендім,

Жоғалған жоқ па таяғың?

Келсек қарсы алатын.

Кешіксе поезд кейде,

Сабыр сақтап тосатын.

Қылықтарымен озатын.

Бәйбішесі бірақ та,

Орынсыз тарыла қалатын.

Қашқалаққа салатын.

Не боп қалды соншама?

Тыржың қағып қашатын.

Қазанға салып асатын.

Не десең де келді кезі,

Аттың басын бұратын.

Әңгіме-дүкен құратын.

Өткен-кеткенді айтысып,

Құмардан бір шығатын.

Шұрқырасып жататын.

Көтерілген көңілмен,

Ән-жырға да салатын.

Не болды ренжіп басатын?

Қылт етпе мінезіңді,

Болды ғой уақыт қоятын.

Бол оданда қамқорымыз,

Тірлікті бірлікке қосатын.

Салиқалы бәйбіше боп,

Ынтымақ отын жағатын.

Мерей тойыңмен болатын.

Жетпістің биігінде де,

Серілікті құратын.

Көзі жайнап салатын.

Жан-дүниесін баурап,

Жүрегіне жол табатын.

Бағалауға тұратын.

Межелеген әр істің,

Үрдісінен шығатын.

Ініңнің жақын тұратын.

Өмірде іске ассын,

Барлық мақсат-мұратың.

Табылар орын сиятын.

Рюмкадағы дәмді алыңдар,

40-градустан тұратын.

Аягөз, 06.04.12

Жоқты барға септеген.

Проблемалар бар шешпеген,

Бар нәрселер жетпеген.

Содан көңілім көктеген.

Сырластармен, сыйластармен,

Құдайдың күнін өткерген.

Адамгершіліктен кетпеген.

Тайталасып тағдырменен,

Жанмын, абыройын төкпеген.

Қасында жанның сеніскен.

Өтеді кейде күндерім,

Қаскөйлерменен керіскен.

Мұңаям кейде кеште мен.

Келем жүріп өз жолыммен,

Өмірде күнде екшеген.

Сұрап ең: «Осы хал қалай?».

Қысқаша айтсам жайымды,

Хал дегенің осындай!

Өміріміздің мәні,

Берекеміздің әрі,

Сіздерсіздер, Аналар!

Махаббатымыздың әні,

Мұраттарымыздың бәрі,

Сіздерсіздер, Аналар!

Тебіреністі өлең-жырымыз,

Мәңгілік құпия-сырымыз,

Сіздерсіздер, Аналар!

Толтыратын таңды арайға,

Көрік берген армандарға,

Сіздерсіздер, Аналар!

Отбасымызды мерекеге,

Кенелтетін бұл өмірде,

Сіздерсіздер, Аналар!

Аягөз, 8.03.14 ж

Дакоштың туғанына 8 жыл болып.

Жатырмыз бүгін қуаныштан шаттанып,

Кемеріне келгендей көңіліміз толып.

Ризашылығымызды білдірмейік біз неге?

Байлық, бақыт, зор денсаулық тілейміз,

Жетіңдер арман-тілектеріңе өмірде.