Қазақстан республикасы білім және ғылым министрлігі ministry of education and science of republic of kazakhstan

Астана/Казахстан

В древнетюркском словаре слово обозначает: «госпожа, вельможная дама, женщина знатного происхождения; жена правителя, знатного человека. «Qatun» нам известна из древнетюркской надписи, посвященной Кюль-тегину («...ее величества моей матери-катун, подобной Умай...»). Как известно, в религиозных воззрениях древних тюрков женское божество Умай является покровительницей домашнего очага и детей. Древние тюрки значение «qatun» уподобляли божеству Умай, что ставит понятие в один ряд сакральных символов представлений о мире.

По мнению российского ученого А.М. Малолетко, «qatun» не является тюркским словом по происхождению. Это давнее (I тыс. н. э.) заимствование из иранского, вероятно из согдийского, в котором имело форму хутен «царица», образовавшуюся из ир. xvatauni (хватауни). Мы считаем, что слово «qatun» является древнетюркским. Процесс заимствования слов происходил из одного языка в другой. Например, в современном турецком языке слово «qatun» имеет два именования, как «kadın» и «hatun». Тем самым мы полагаем, что заимствование изначально было с древнетюркского: Qatun (ДТ)→ хутен (ир.) → kadın → hatun (тур.).

Рассматривая современное назначение этого слова среди тюркоязычных народов мы пришли к следующему, что древнетюркское значение слова сохраняется в сары уйгурском, алтайском языке, обозначающее то же самое значение «'знатная женщина', 'жена важного чиновного человека'».

Сравнивая значение «qatun» с другими тюркскими языками, на примере казахского, кыргызского, узбекского и турецкого языков, мы пришли к выводу, что в значении слова имеется разные смысловые оттенки. Так, например, в казахском и кыргызском «qatun» имеет конотативно сниженное значение (просторечное «баба»). В узбекском и турецком языках в слове «qatun» инвариантным значением является социально-ориентированный смысл, например, kadınlar forumu – женский форум.

Причинами изменения смыслов этого слова у тюркоязычных народов послужило влияние ислама, которое обусловило манифестацию широкого толкования «qatun».

Астана/Қазақстан

Бүгінгі күні еліміз халықаралық аренада саяси және экономикалық қарым-қатынастарын қарқынды түрде дамытуда. Алыс-жақын шетелдерде саяси қарым-қатынастағы Қазақстан ары қарай да өз беделін нығайту үстінде. Сол себепті шетел тілін саяси салада іс жүзінде қолдануға бағытталғандығы берілген тақырып өзектілігі болып табылады. Оның дәлелі ретінде елімізде өткен ЕҚЫҰ саммиті және 7 қысқы Азия ойындары бола алады. Осы орайда қоғамдық-саяси лексиканың кең көлемде зерттелуі өзекті мәселелердің бірі болып табылады.

Зерттеу жұмысының негізгі мақсаты қоғамдық-саяси мәтіндерде қолданылатын лексиканың құндылығын көрсететін қазақ және ағылшын тілдік санасының компоненттерін анықтау. Қазақ және ағылшын тілдеріндегі бейнелер мен мағыналардың ұқсастығы және айырмашылығын көрсету.

Бағалауыштық пен құндылықтар тұрғысынан зерттеу қазақ тіл білімінде көп таралмаған. Әлеуметтік бағалауыштық құбылысы сөз мағынасында болатын компоненттердің бірі. Дегенмен бүгінгі таңда сөздің семантикалық құрылымындағы бағалауыштықтың орны толық анықталмай отыр деп Б. Момынова өз еңбектерінде көрсетеді. Баға – адам баласына тән логикалық категория. Тіршілік иелері арасындағы басқа жанды-жансыз заттар ондай қасиеттен алыс. Бағалауыштық тек әлеуметтік категория ғана емес, бағалауыштық адам санасымен бірге пайда болатын психикалық құбылыстардың қатарынан орын алады. Сол себепті бағалау дегеніміз = тіл + ойлау + шындық немесе ақиқат (реальды өмір) трихотомиясының нәтижесі болса, ал бағалаудың семантикалық категориясына бағалауыштық жатады. Сондықтан да баға – адам санасында үнемі тоқтаусыз жүріп жататын процесс және ол адамның ойлау қабілеті арқылы іске асатын интеллектуалды-психикалық акт болып табылады.

Алғашқы рет қоғамдық-саяси лексикаға сипаттама берген Б.Әбілқасымов еді. Сонымен қатар Р.Барлыбаевтың «Қазіргі қазақ тіліндегі қоғамдық-саяси лексика» атты еңбегін осы зерттеулерге қосқан үлкен үлесі деп айтуға болады. Бағалауыштық тұрғысынан тіл білімінде ғылыми пікір З.К. Темиргазина қаламына тән және ол ойларын «Оценочные высказывания в русском языке» атты еңбегінде топтастырған. Аксиологияның теоретигі М.С. Каган «Философская теория оценки» атты қыл қалам туындысында бағаланатын қатынастың бағалаушы объектінің баға беру сипаты жайлы айтады.

Қоғамдық-саяси лексиканың дамуы тікелей халықтың тарихымен байланысты және халықтың күнделікті өмірінде орын алатын маңызды оқиғалардан ажырамас болып келеді. Әлеуметтік-идеологиялық бағаның қалыптасуында публицистикалық стильдің атқаратын рөлі мағызды, сол себепті бұл мәселе - өз алдына кеңінен қарастырылып, зерттелуге тұрарлық.

Астана/Қазақстан

Туыстықты білдіретін сөздердің мән-мағынасына қарай әрбір туыстық атауда жас ерекшеліктеріне қарай ажыратып, жеке-жеке атау беріледі. Түркі тіліндегі сондай атаулардың бірі көне qaryndaš сөзі тарихи даму барысында семантикалық өзгеріске ұшырап, алғашқы жалпылама кең мағынадан тар мағынаға ауысқан. Қарахан-ұйғыр ескерткіштерінде (МК I 407) бұл термин “бір жатырдан пайда болған балалар ”, “бауыр” деген мағынада қолданылса, кейіннен даму барысында бұл мағынасын жоғалтып, өзіне “кіші” семасын қосып алу арқылы кейбір түркі тілдерінде “ер адамның кіші ер бала бауыры” мағынасына ауысып, ал кейбір түркі тілдерінде (қаз.,ққалп.,башқ., т.б.) ”ер адамның өзінен кейінгі қыз бауыры”деген мағынада қолданылады. Әрі қарай даму барысында бұлардан өзге тағы да ‘туыс’ ‘туыс қыз бала’ ‘кіші жиен қыз бала’ ‘дос, жолдас’ сияқты бірнеше мағынаға салаланған. Осы сияқты тағы да бірнеше атауды баяндамада нақты мысалдар арқылы көрсеттік.

Мақалада қыпшақ тобына жататын түркі тілдеріндегі туыстық атауларға қатысты келтірілген деректер туыстық терминдері туыстыққа, жас мөлшеріне және некелік қарым-қатынасқа қарай қолданылып отырғандығын көрсетеді. Сонымен бірге қыпшақ тобындағы түркі тілдерінің әрқайсысының жеке ішкі даму заңдылықтарының өзіндік ерекшеліктері болғанымен, терминдердің даму тарихы бұл тілдердің туыстық жақындығын айқындай түседі.

Нургалиева Н.Р.

Астана/Қазақстан

«Тілдік тұлға» терминін ең алғашқы рет Ю. Н. Караулов ғылыми айналымға енгізеді. «Тілдік тұлға» дегеніміз лексикалық жүйеде орныққан берілген тіл таратушысының негізгі ұлттық-мәдени прототипі (түп тұлғасы), сөздіктен табуға болатын дүниені танымдық бағдарлар, бағалау басымдылықтары мен жүріс-тұрыстық реакциялар негізінде құрылатын өзіндік «семантикалық фоторобот», сөздік, этносемантикалық тұлға.

Тілдік тұлғаның құрылымында тілдің төрт парадигмалық бөліктері болады; мұнда тарихи (ұлттық ерекшелікпен бірдей) құрылымдық-жүйелік, әлеуметтік, психикалық тілдік басымдылықтармен жабдықталған негіз. Тілдік тұлғаны негізінен нақты жеке құраушы бөліктеріне дейін «құрастыру» кезінде негізге алынатын статистикалық әр түрлі компоненттер үш деңгейге сәйкес келеді.

«Тілдік тұлға» белгілі бір лингвомәдени әлеуметтік ортаның біріккен этномәдениеттік тасымалдаушысының ділін көрсетеді.

Саяси-қоғамдық дамудың ең бір күрделі жылдарында өмір сүрген алашорда мүшелерінің бүкіл шығармашылық еңбегін қазақ халқының азаттық жолындағы ұлттық мүдделерімен байланыстыра білгені қазақтың діліне сай келеді. Осы тұрғыдан келгенде Мұстафа Шоқай, Жүсіпбек Аймауытов, Міржақып Дулатов сияқты артына тарихи-лингвистикалық мәтін қалдырған тілдік тұлғалар жеке бір ұлттың мақсат-мұратын жеткізуші ұлттық тұлға деңгейіне көтеріледі. Қазақ халқының тағдырына өшпес із қалдырып, қазақ ұлты ұғымын биікке көтерген тілдік тұлғалардың деңгейінің тұғырын жоғары ұстап, өзіндік зор үлес қосқан елбасы болып табылады. Қазіргі жаһандану дәуірінде жер бетіндегі елдермен бірлікте болумен қатар, жеке ұлт, ел болу, жеке даралығымызды сақтап қалу негізгі мәселеге айналып отыр. Жеке мемлекеттің басты өкілі елбасы болып табылады. Ал мемлекеттің мақсат-мұраттары, армандары, қол жеткізген жетістіктері мен елдің жалпы болмысы көшбасшының тілі арқылы беріледі. Көшбасшы тілдік тұлға ұғымына толық сәйкес болғанымен қатар, жеке бір, халық, этностың айнасы болып табылады. Елбасының дүниетанымы, өмірден жинаған тәжірибесі, кемелдене түскен білімі тілде көрініс береді. Ол тілдік тұлға сатыларының ең жоғарғы деңгейінде болып, жеке бір мемлдекеттің ділін, тілін, «жанын» көрсетеді. Жеке мемлекетті жеке күрделі құбылыс, жеке «әлем» ретінде қабылдауда көшбасшының тілдік тұлғасы үлкен мәнге ие.
Нұрпейісова Ә.Е.

Астана/Қазақстан

Осы лексикалық бірліктерді аудару тәсілдеріне қысқаша тоқталып кетейік. Лакуналардың аудармасын жеткізу кезінде, бір жағынан, олардың мәдени ерекшелігін, тіпті әмбебаптығын сақтау қажет, екінші жағынан, бірінші ұстанымды сақтай отыра, басқа мәдениет және тіл өкілдерінде ұқсас ассоциациялар туындататын баламалы аудармамен ауыстыру жөн. Алайда, осыны жүзеге асыру кейде аудармашы мүмкіндігінің шегінен шығып кетеді.

Зерттеу жұмысымыздың осы сатысында көркем әдебиет мәтіндерінен анықталған лакуналардың аудару тәсілдері реалия сөздерін аудару тәсілдеріне қарағанда көп емес, әрі этномәдени сипаттағы осы тілдік бірліктерді аудару тәсілдерін таңдау әртүрлі. Атап өтетін болсақ,

1. 
   түсіндірмелі немесе сипаттамалы аударма
   
2. 
   болжалды аударма
   

Осы тілдік бірліктерді аударудың екінші бір тәсілі аударма тілінде дәл сәйкестігі жоқ, бірақ бастапқы тілдің лексикалық бірлігі үшін мағынасы ең жақын сәйкестік іздеуге негізделген – болжалды аударма. Мысалы, comprehensive school – жалпы орта білім беру мектебі, newsroom – периодикалық басылымдар оқу залы, collections – аралық емтихандар, vestibule school – кәсіби мектеп, preparatory school – бастауыш мектеп және т.б.

Сонымен, лакуналарды ағылшын тілінен қазақ тіліне аудару барысында ең жиі қолданылатын әдіс-тәсілдерге түсіндірмелі және болжалды аударма деп қорытуға болады. Этномәдени сипатттағы тілдік бірліктердің басқа түрлерімен салыстырғанда, айтарлықтай аз. Алайда, аударма тәсілдерінің тапшылығы осы жағдайда кемшілік болып саналмайды, өйткені олар лакуналардың мәдени ерекшеліктерін сақтап, мағынасын жеткізу мақсатын жүзеге асырады.
Тағатова Ж.С.

Астана/Қазақстан

Аударма түрлі сипаттағы ақпарат алмасуына себепші болады және мұндай ақпарат алмасулар адамзат дамуының негізі болып табылады.

Қазіргі кезде аудармашылар деген сұраныс көбіне техникалық салаларда байқалады, әлем бойынша аудармашылардың 70% осы салада қызмет етеді. 1987 жылғы «London Computer Integrated Translation GmbH» мәліметтеріне сүйенсек, әлемдік деңгейдегі аударма көлемі жылына 200 млн. бет құрайды және оған деген сұраныс жылына 15% жоғарылаған. Дәл осы бағыт біздің заманымызда әлі де сақталып келе жатыр. Аударылатын мәтіндердің ең көп көлемін іскерлік корреспонденция, одан кейін түрлі ақпарат мәтіндері, ғылыми-техникалық мәтіндер, келісім мәтіндері, техникалық сипаттамалар құрайды.

Аударманың мәдени және тілдік тосқауылдарды жеңуде маңызды роль атқаратындығы бұрыннан белгілі. Тілдік тосқауылдардың болу себебі адамзат өз тарихынан көптілді. Қазіргі заманғы зерттеушілердің бағалауы бойынша әлемде өмір сүретін тілдердің саны 2500-ден 5000-ға дейін жетеді. Мыңнан астамы үнді тілдері, мыңға жуық тіл африкалық тілдер; тек Жаңа Гвинея аралдарында ғана 700 астам әртүрлі тілдер бар. Расында тілдердің маңызды бөлігі – бұл өте аз сөйленетін тілдер болып табылады. Жер шарындағы 95% халық ең көп дегенде 100 тілде сөйлей алады. Дегенмен де егер біз болжау арқылы планетаның әрбір тұрғыны үшін әлемдегі барлық тілдердің өкілдерімен байланысу қажеттілігі туады деп елестететін болсақ, онда тілдік тосқауылдардың саны тым жоғары болар еді. Тілдік тосқауылдарды жеңуде жиі кездесетін жағдайлардың бірі шет тілдерін білу болып саналады [1, 9].

Ең ауыр мәселе мәдени тосқауылдарды жеңе білу болып табылады. Мұндай процестегі аударманың ролі өте маңызды. Дегенмен тұрмыстық және рухани мәдениет барлық ұлтта бірдей бола бермейді. Мәселен, «бостандық» сөзін алатын болсақ, бұл сөздің әлемнің барлық тілдерінде өзінің дайын мағынасы бар. Ағылшын тіліне ол «freedom» деп аударылса, неміс тіліне «Freiheit» деп аударылады, яғни бірмағыналы сәйкестік бар. Бірақ түрлі тарихы мен қоғамдық тәжірибесі бар түрлі мәдениет өкілдері бостандықты әртүрлі түсінеді. Американдық, орыс, неміс және қытай халықтарында бостандық айрықша ерешеленеді. Мысалы, орыс адамы үшін бостандық – бұл ең алдымен, белгілі бір міндеттердің болмауы, өзін және өз уақытын өздігімен басқару, сыртқы қысымның болмауы; неміс адамы үшін бостандық – оның құқықтарының заңды кепілдемесі, қаржылай қамтамасыз етілуі. Ал чукот тілінде, М.Л.Гаспаровтың айтуы бойынша, тіптен «бостандық» деген сөз жоқ екен, тек «бұғауынан үзілген» деген сөз қолданылады [2,57]. Мұндай жағдайлар көбіне қарым-қатынас кезінде түсініспеушіліктерге алып келеді. Сондықтан аударманың басты міндеті осындай тілдік және мәдени тосқауылдарды жеңу болып табылады.
Тайшанова С.

Астана/Казахстан

Письменное наследие кыпчакоязычных армян разнообразно и охватувает различные сферы их экономической, политической и культурной жизни. Можно выделить шесть групп письменных памятников: 1) исторические хроники; 2) правовые кодексы и актовые документы; 3) филологические труды; 4) светские художественные произведения; 5) культовую литературу; 6) естественнонаучную литературу.

История взаимоотношений кыпчаков и армян берет начало еще с периода средневековья, когда наши предки-кыпчаки активно проникали в Закавказье, в том числе и на территорию современной Армении, оставив после себя армяно-кыпчакские словари, кодексы, книги, интересную топонимику, а также непревзойденную евразийскую архитектуру.

Кыпчакам удалось создать государственное образование под своим именем — кыпчакская конфедерация. В XI веке кочевые племена кыпчаков перешли Едиль и двинулись на запад, и к XII веку распространили свое влияние до Днепра. Начиная с этого времени и по XV век, обширное пространство от Иртыша до Днепра упоминается в западных и восточных исторических источниках (английских, французских, итальянских, арабских и персидских) как Дешт-и-Кыпчак, Кыпчакская степь. Кыпчаки отличались высокими боевыми качествами, мужеством, стойкостью, отвагой и верностью данному слову.  На протяжении почти четырех веков кыпчаки занимались полукочевым скотоводством, в первое время, не забывая традиционного уклада жизни, передвигаясь с места на место в небольших юртах на близкие расстояния. Они верили в добрых и злых духов, умершим ставили памятники — каменные статуи. Постепенно одна их часть приняла христианство, перешла на армянский алфавит, ведя уже оседло-земледельческий образ жизни, за которым последовала почти полная ассимиляция.

В библиотеках и архивных собраниях Европы хранится значительное количество армяно-кыпчакских текстов религиозного характера. Это псалтыри с текстами псалмов, песен, молитвенников. К сожалению, среди многочисленных текстов каталога армяно-кыпчакского письма не имеется образцов художественной литературы средневековья. До сих пор наиболее известным памятником кыпчакского письма был «Кодекс куманикус» XIII века, хранящийся в Венеции, в церкви святого Марка. Также имеется в каталоге лишь армяно-кыпчакский вариант распространенного на Востоке назидательного рассказа «История мудрого Хикара», или «Сказание об Акире премудром» и гимнов, это переводы на кыпчакский язык страниц Ветхого Завета.

Таким образом, письменные памятники на армяно-кыпчакском языке становятся значительными источниками по истории тюрков и тюркских языков и литератур Юго-Восточной Европы XVI—XVII веков. Обнаружение текстов письменной литературы сняло бы многие вопросы по истории письменности тюркских народов. Они в совершенно новом свете открывают нам историю соседних народов, открывают перед учеными будущего перспективы в исследованиях культурного и письменного наследия.

Черкесск/Карачаево-Черкесская Республика

В новом, частично изданном исследовании «Ногайские мифы и поверья» Иса Капаев продолжает изучение мифологического пласта в духовной культуре своего народа. Хотя эту тему затрагивали в своих научных трудах такие ногайские авторы, как Р.Керейтов («Этническая история ногайцев», Ставрополь, 2000 г.), А. Сикалиев «Героический ногайский эпос», Черкесск, 1996 г.), Н.Суюнова («Ногайская поэзия 20 века», Москва,2006 г.), А.Курмансеитова («Байтерек», Черкесск, 1993 г.), она еще не являлась объектом специального внимания ученых. В научной работе И.Капаева наиболее полно представлен обрядово-мифологический фольклор ногайцев, приводится немало оригинальных, до сих пор неиспользованных в науке мифологических сюжетов. В статьях и комментариях автор опирается на достижения мировой тюркологии, анализирует связи с мифологиями других народов и выявляет самобытную структуру собственно ногайской мифологии.

В докладе «Алем дуныя – мироздание ногайской мифологии» Иса Капаев, иллюстрируя фольклорные тексты, обряды и поверья, выявляет основу, на которой развивалось мифологическое мышление древних ногайцев. Основа эта имеет общие черты с мифологией тюркских народов, но вместе с тем имеет свои особенности характерные для мифологии народов проживавших на западе Великой степи.
Naciye Yildiz

Ankara/Türkiye

Türk destan kahramanlarının evlilikleri üzerine şimdiye kadar yapılan çalışmalarda kahramanın evlenme isteğini dile getirmesi, uygun eş ile ilgili haber veya bilgi alınması, kızın istenmesi, rakipler veya engellerle mücadele edilmesi ve nihayet düğün gibi epizotlar değerlendirilmiş; ancak kahramanın evlenmek istediği kız tipleri üzerinde bütüncül olarak fazla durulmamıştır.

Kahramanın evlenmek istediği kız tipi denildiğinde, tarihsel süreç içinde akla gelen ilk örnek elbette ki Oğuz Destanı’dır. Oğuz Destanı’nın İslamî rivayetinde Oğuz Kağan’ın evleneceği eşe ileri sürdüğü şart ile daha sonraki zamanların ürünü olan Dede Korkut boylarından Kañlı Koca Oğlı Kan Turalı ve Kam Pürenüñ Oğlı Bamsı Beyrek’te, evlenmek isteyen kahramanların kendi ağızlarından ifadesini bulan evlenmek istenilen kız tipi ile ilgili tercihleri birbirinden farklıdır. Bunun gibi, Kırgız Türklerinin meşhur destan kahramanı Manas’ın tercihi, kahramanın ve toplumun sosyal yapısını gösterir mahiyettedir. Türk boylarının diğer destanlarında da kahramanların nasıl bir kız ile evlenmek istedikleri değerlendirildiğinde, bu tercihleri etkileyen şartlar ortaya çıkmaktadır. Kahramanı kadın olan destanlarda da eş seçimi değer yargılarının etkisini gösterir.

Bu çalışmada, destan kahramanlarının evlenilecek eş tipi ile ilgili tercihi konusu ele alınacak ve konu, kahraman ile toplumun değer yargıları açısından değerlendirilecektir.