255
түсіп отыр. Қалай болғанда да, «алдың – соқпақ, артың – жар» дегендей,
енді кейін шегінуге жол жоқ. Елбасы да, міне, осы қиыншылығымызды
елден жасырмай, азын-аулақ табысымыз болса, оны асырмай ашық
айтып, ағынан жарылып отыр. Несін жасырамыз, бұл қыспақ пен
тығырықтан шығудың жолын іздеуде өкімет басындағы азаматтардың
ешбіреуі шетқақпай болып немесе барын аяп отырған жоқ. Әлі де жол
табылмай жатыр. Халықтың шыдамдылығы мен төзімділігі де шегіне
жетіп, шертіп тұр.
Осындай бір аласапыран, алмағайып кезеңде Республикамыз
өзінің үш жылдық тойын атап отыр. Қуаныш пен реніш аралас болса
да, бұл біз үшін аяғын апыл-тапыл жаңа басып келе жатқан, тұсауы әлі
кесілмеген жас баланың қуанышындай үлкен мейрам.
Той үстінде ренішті айтпай-ақ қояйық. Ал қуанышымыз да аз
емес. Бүгінгі таңдағы ең басты қуаныш – қазақ топырағындағы бейбіт
өмір, ұлтаралық келісім. Ол Елбасының жүргізіп отырған ішкі-сыртқы
саясатына да байланысты екенін бүгінде дос та, дұшпан да жақсы
біледі. Бейбіт өмір мен ұлтаралық келісімді сақтау – өте нәзік саясат.
Оған ақыл да, айла да қажет. Одан өту үшін кейбір қиыншылыққа да
төзуге тура келеді. Әйтеуір қан төгілмесін!
Әдетте, көптен азаматтығын аңсап келген халық осының бірден
орындалуын, арманының қолма-қол іске асуын қалайды. Сондықтан
да болар, көпшілік мемлекеттік мәртебе алған ана тілінің қоғамдық
өмірде бірден толыққанды өмір сүруін талап етеді, оның әртүрлі
себептермен жүрмей жатқанына реніш білдіреді. Бәрі заңды. Бірақ
«мұсылманшылық әсте-әсте», «Батпандап кірген кесел, мысқылдап
кетеді» деген нақылды ескерген жөн. Ана тіліміз кешегі мүшкіл
халден кетті, оның ілгері дамуына негіз салынды. Бүгін де қазақ
балабақшалары мен мектептеріне толастамай барып жатқан мыңдаған
жасөспірімдер – қазақ тілінің, демек, қазақ халқының болашағы.
Ол болашақ тағы да бірлік, ынтымақ, әр азаматтың ұлттық рухын,
елдігін сақтай білуіне байланысты. «Басшымыз біреу болғанда,
баршамыз тіреу болсын» деген халық даналығын ұмытпайық,
халайық!
«Жетісу», 22.10.1994
Достарыңызбен бөлісу: