Умк по инженерному проектированию

жүктеу 4,48 Mb.

бет	177/269
Дата	08.02.2020
өлшемі	4,48 Mb.
	#28619

1 ... 173 174 175 176 177 178 179 180 ... 269

ндағы Q – ағымды мән. Q_max – УЗЭ сақталған сапа көрсеткішінің максимальді мәні. Егер жүйе экстремумға жылжиса, бірақ әлі жетпесе, онда Q Q_max. Сезгіштігі жоқ зонадан қозғалыс жалғасады, экстремумға жеткене де, нәтижесінде жүйе реверске қосылады және УЗЭ-да максимум өшіріледі. Осылайша экстремальді жүйе экстремумға қатысты үзілмелі тербелістер жасайды. Неғұрлым амплитуда тербелісі кішкентай болса, соғұрлым жүйе күшейту коэффициенті жоғары болады. Бөгеттұрақтылық автоберілісті экстремальді жүйеден жоғары.

3.
К – үзілмелі коммутацияны іске қосатын коммутатор.

Жүйенің орындалатын механизмнің реверсін периодты түрде жасайтын коммутатор қарастырып жатқан жүйенің ерекшілігі болып табылады. Берілген құрылым алғаш рет 1944 ж. Казаковпен жасалған. Сигнум-реле командасымен немесе коммутатор командасымен РЭ-ның іске қосылуы оның екінші ерекшілігі болып табылады.

СР,

ондағы реверс коммутатордың командасымен емес, өз еркімен болады. Коммутатор реле элементіне команда береді

болғанда, ондағы  - реле элементінің сезгіштігі жоқ зонасы.

Реле және коммутатор іске қосылған кезде екеуі бір-бірімен байланысты болу керек.

ПОӘК 042–14.01.20.ХХ/02-2008

____________ № 1 басылым

124 беттiң 64-сi

ондағы Т₁ –коммутатор жұмысының басталу мезеті; Т₂ – коммутатор жұмысының аяқталу мезеті.

Жүйе экстремумға жеткенде, тоқтамай, экстремумның қасында үзіліссіз автотербелістер жасайды. Тербеліс амплитудасы жүйені баптауға байланысты, ол дегеніміз коммутатор жұмысының ұзақтығынан және сигнумөреленің сезгіштігінен байланысты.

, Q < Q.

Экстремум қасындағы автотербелістер амплитудасы НБ экстремальді сипаттама формасына тәуелді

неғұрлым кішкентай, соғұрлым жүйенің автотербелістер амплитудасы үлкен болады.

Ұсынылатын әдебиеттер:

4.1 Негізгі

4.1.1 Цирлин А. М. Оптимальное управление технологическими процессами.- М.: Энергоатомаиздат, 1986.400с.

4.1.2 Чураков Е. П. Оптимальные и адаптивные системы: Учеб. Пособие для вузов. – М.: Энергоатомиздат, 1987. – 256 с.: ил.

4.1.3 Иванов В. А., Фалдин Н. В. Теория оптимальных систем автоматического управления. – М.: Наука, 1981. – 336 с.

4.1.4 Куропаткин П. В. Оптимальные и адаптивные системы. – М.: Высш. шк., 1987. – 256 с.

4.1.5 Александров А. Г. Оптимальные и адаптивные системы. – М.: Высш. шк., 1989. – 263 с.

жүктеу 4,48 Mb.

Достарыңызбен бөлісу:

1 ... 173 174 175 176 177 178 179 180 ... 269