Өзін-өзі тексеретін сұрақтар

1.Атаманчук Г.В. Основные положения концепции развития государственной службы в Российской Федерации // Вестиник гос. службы. 1992. Июнь. С. 5—16.

2.Бахрах Д.Н. Административная власть как вид государственной власти // Государство и право. 1992. № 3.

3.Бахрах Д.Н. Индивидуальные субъекты административного права // Государство и право. 1994. № 3.

4.Бахрах Д.Н. Таможенное право как институт административного права // Государство и право. 1995. № 3.

5.Бахрах Д.Н., Хазанов С.Д. Правовой режим чрезвычайного положения. Екатеринбург, 1992.

6.Бахрах Д.Н., Хазанов С.Д. Государственная администрация, ее органы и служащие (Анатомия государственной администрации). Екатеринбург, 1998.

7.Бельский К.С. К вопросу о предмете административного права // Государство и право. 1997. № 11.

1. 
   Әкімшілік жауапкершілік ұғымы және оның негізгі белгілері.
   
2. 
   Әкімшілік құқық бұзушылық.
   
3. 
   Әкімшілік құқық бұзушылықтың құрамы.
   
4. 
   Әкімшілік құқық бұзушылықтың субьектісі, объектісі, субьектив жағы, объективтік жағы.
   
5. 
   Әкімшілік жауапкершіліктен босату.
   

Заңды жауапкершілік – жеке адамның, қоғамның, мемлекеттің мақсат - мүддесін қорғаудағы өте күрделі, өте маңызд шара. Оның әрбір салға байланысты бөлінетін түрлері бар, солардың ішіндегі ең маңыздысы - әкімшілік жауапкершілік болып табылады. Әкімшілік жауапкершілік дегеніміз - әкімшілік құқық нормаларына сүйене отырып үкіметтің арнайы органы немесе лауазымды өкілінің құқық бұзушыға әкімшілік жауапқа тарту, қалпына келтіру шараларын қолдануда көрініс табатын заңды жауапкершіліктің маңызды түрі. Басқа заңды жауапкершіліктің түрлеріндегідей, әкімшілік жауапкершілікттің өзіне тән қағидалары бар. Бұл қағидалар заңды жауапкершіліктің негізінде құрылып, әкімшілік құқықтың қағидаларымен айқындалады. Со сияқты, әкімшілік жауапкершіліктің нақты мақсат – мүдделерін және міндеттерін айқындайды.

1.Атаманчук Г.В. Основные положения концепции развития государственной службы в Российской Федерации // Вестиник гос. службы. 1992. Июнь. С. 5—16.

2.Бахрах Д.Н. Административная власть как вид государственной власти // Государство и право. 1992. № 3.

3.Бахрах Д.Н. Индивидуальные субъекты административного права // Государство и право. 1994. № 3.

4.Бахрах Д.Н. Таможенное право как институт административного права // Государство и право. 1995. № 3.

5.Бахрах Д.Н., Хазанов С.Д. Правовой режим чрезвычайного положения. Екатеринбург, 1992.

6.Бахрах Д.Н., Хазанов С.Д. Государственная администрация, ее органы и служащие (Анатомия государственной администрации). Екатеринбург, 1998.

7.Бельский К.С. К вопросу о предмете административного права // Государство и право. 1997. № 11.

1. 
   Әкімшілік процесс ұғымы және оның принциптері.
   
2. 
   Әкімшілік процестің субьектілері.
   
3. 
   Әкімшілік процесте азаматтар құқығына кепілдік беру.
   
4. 
   Әкімшілік өндірістің негізгі сатылары.
   

1. 
   Овсянко Д.М. Государственная служба в Российской Федерации. М. 1996.
   
2. 
   Быстренко В.И. История государственного управления и самоуправления в России: Учеб. пособие. М. 1997.
   
3. 
   Габричидзе Б.Н., Чернявский А.Г.. Административное право. М.: ООО «ТК Велби», 2002.
   
4. 
   Государственная служба: теория и организация: Курс лекций. Ростов н/Д. 1998.
   
5. 
   Турисбек А. Вопросы кадровой политики государственных служащих // Правовая реформа в Казахстане. 2003. № 2 (19-20).
   
6. 
   Турисбек А. О некоторых аспектах профессионализма государственной службы // Фемида. 2003. № 1.
   
7. 
   Хансейт Болен Проблемы квалификации субъекта бездействия по службе // Фемида. 2003. № 8.
   
8. 
   Г.С. Ищанов, Ж.Т. Ерназаров Некоторые вопросы уголовной ответственности за коррупционные преступления // Тураби (научно-правовой журнал) 2005. № 2
   

1. 
   Әкімшілік мәжбүрлеу: мәні және түрлері.
   
2. 
   Әкімшілік мәжбүрлеудің құқықтық негізі.
   
3. 
   Әкімшілік ескерту шараларының түсінігі және тағайындалуы.
   
4. 
   Бақылау және қадағалау шаралары.
   
5. 
   Заттарды, құжаттарды қарау. Жеке қарау.
   

Мәжбүрлеуді қолдау туралы мәселе өте даулы. Кейбір ғалымдар (С. Алексеев) мемлекеттік мәжбүрлеу саласында әкімшілік бұлтартпау шаралары өмір сүрмейді десе, екіншілері (Н.С. Самощенко, М.Х. Фарукшин) – олардың маңызды орны бар және олар санкция емес, құқықтық нормалар диспозициясымен қарастырылады деп пайымдаған. Сонымен қатар, процессуалдық мәжбүрлеуді мінез-құлықтың заңды негізі деп қарастыруға болмайды деген пікір де бар. Кейбір заңгерлер бұлтарпау шараларын санкциямен ұштастырып, құқықтық қатынастардағы ерекше маңыздылығын ашып көрсетеді. (Б.Т. Базылов, С.Н. Кожевников).

Бұлтарптау әкімшілік-құқықтық мәжбүрлеудің бір формасы ретінде бірқатар белгілерге ие. Бұл жерде әкімшілік жаза мен мәжбүрлеудің жазаламайтын құралдарының айырмашылық шекарасын айыра білу керек. Бұлтартпау шаралары құқықтық нормалардың бұзылмауы үшін, заң бұзушылытың келеңсіз салдырынан алдын-алудың жолын кесу және ескерту үшін және кінәліларді міндеткерлікке тарту шараларын ұйымдастыру үшін қажет. Әкімшілік бұлтартпаудың мақсаты – бұзақының еркін емес, оның теріс, заңға қайшы іс-әрекеттерін тоқтатуда ескерту.

Өзін-өзі тексеретін сұрақтар: Әкімшілік мәжбүрлеу: мәні және түрлері. Әкімшілік мәжбүрлеудің құқықтық негізі. Әкімшілік ескерту шараларының түсінігі және тағайындалуы. Бақылау және қадағалау шаралары. Заттарды, құжаттарды қарау. Жеке қарау.

Пайдаланатын әдебиеттер:

1. 
   Овсянко Д.М. Государственная служба в Российской Федерации. М. 1996.
   
2. 
   Быстренко В.И. История государственного управления и самоуправления в России: Учеб. пособие. М. 1997.
   
3. 
   Габричидзе Б.Н., Чернявский А.Г.. Административное право. М.: ООО «ТК Велби», 2002.
   
4. 
   Государственная служба: теория и организация: Курс лекций. Ростов н/Д. 1998.
   
5. 
   Турисбек А. Вопросы кадровой политики государственных служащих // Правовая реформа в Казахстане. 2003. № 2 (19-20).
   
6. 
   Турисбек А. О некоторых аспектах профессионализма государственной службы // Фемида. 2003. № 1.
   
7. 
   Хансейт Болен Проблемы квалификации субъекта бездействия по службе // Фемида. 2003. № 8.
   
8. 
   Г.С. Ищанов, Ж.Т. Ерназаров Некоторые вопросы уголовной ответственности за коррупционные преступления // Тураби (научно-правовой журнал) 2005. № 2
   

1. 
   Әкімшілік құқықтық режимдер ұғымы және олардың түрлері.
   
2. 
   Төтенше жағдайдың құқықтық режимі.
   
3. 
   Соғыс жағдайы режимі.
   
4. 
   Қазақстан Республикасының мемлекеттік шекарасын күзету режимі.
   

Құқықтық режимнің мәнін – адамдардың іс-әрекетінің белгілі бір бекітілген құқықтық норманы рттеуі деп түсіндіруімізге болады, арнайы құқықтық реттеу іс-әрекет объектілерінің (наркотикалық режим, автокөлік құралдары, мәдени құндылықтар және т.б.) уақыты мен орнының жүзеге асуын, нағыз іс-әрекетт ің спецификасын, бәрінен бұрын – бұл фаторлардың байланысуын айтамыз. Құқықтық режим түсінігі құқықтық мәртебе түсінігімен байланысты. Кейінгісі субъектінің құқығы мен міндеттерін білдіреді, қандайда бір адаммен байланыстырады; ал құқтық режим іс-әрекетті сипаттайды және оныме қатысушыларының құқығы мен міндеттерін байланыстырады.

Режимдер салааралық (межотреслевый) болуы мүмкін, яғни бірнеше құқық салаларымен (мысалы, заңдылық режим, кәсіпорын) және салалармен (әкімшілік-құқықтық, азаматтық құқықтық және т.б.) реттеледі.

Құқықтық режим – бұл қоғамдық қатынас іс-әрекеттің белгілі бір түрінің кешені, ол құқықтық нормамен бекітіледі және құқықтық-ұжымдық құралының жиынтығын қамтамасыз етеді. Оның 2 түсінігі бар:

1. 
   Қоғамдық қатынастың арнайы мәнәнінің ерекшелігі және оның мақсаттары мен мәселелерінің спецификасы;
   
2. 
   Субъктінің құқық және міндеттер жүйесін айқындайтын іс-әрекет нысандары мен әдістерін, ерекше қағидаларын қолдану. Режимнің түсінігі “бұл сөздің мағыналық негізгі түрін айқындайды, яғни құқықтық режим қатаң құқықтық режим дәрежесін айқындайды, белгілі шектеулер мен жеңілдіктер, субъектілердің белсенділігінің шамасын, олардың құқықтық тұрақтылығының шегі”. Құқықтық режимдерді жалпы, әмбебап (униерсальды) және өндірістік және т.б. режидерге бөлуге болады.
   

1. 
   Овсянко Д.М. Государственная служба в Российской Федерации. М. 1996.
   
2. 
   Быстренко В.И. История государственного управления и самоуправления в России: Учеб. пособие. М. 1997.
   
3. 
   Габричидзе Б.Н., Чернявский А.Г.. Административное право. М.: ООО «ТК Велби», 2002.
   
4. 
   Государственная служба: теория и организация: Курс лекций. Ростов н/Д. 1998.
   
5. 
   Турисбек А. Вопросы кадровой политики государственных служащих // Правовая реформа в Казахстане. 2003. № 2 (19-20).
   
6. 
   Турисбек А. О некоторых аспектах профессионализма государственной службы // Фемида. 2003. № 1.
   
7. 
   Хансейт Болен Проблемы квалификации субъекта бездействия по службе // Фемида. 2003. № 8.
   
8. 
   Г.С. Ищанов, Ж.Т. Ерназаров Некоторые вопросы уголовной ответственности за коррупционные преступления // Тураби (научно-правовой журнал) 2005. № 2
   

1. 
   Өнеркәсіпті, энергетика мен сауданы басқарудың құқықтық-ұйымдастырушылық жүйесі.
   
2. 
   Көлік және коммуникацияларды мемлекеттік басқарудың құқықтық ұйымдастырушылық жүйесі.
   
3. 
   Қаржы мен несиені мемлекеттік басқарудың құқықтық ұйымдастырушылқ жүйесі.
   
4. 
   Қаржылық бақылау. Қаржы-экономика аясындағы құқық бұзушылықпен күрес.
   

1. 
   Өнеркәсіпті, энергетика мен сауданы басқарудағы мемлекеттік бақылау мен қадағалау.
   
2. 
   Ауыл шаруашылығын басқаратын мемлекеттік органдар.
   
3. 
   Табиғатты пайдалану мен табиғи ресурстарды қорғау саласындағы мемлекеттік бақылау.
   
4. 
   Қаржы экономика саласындағы құқық бұзушылықпен күрес.
   

1. 
   Овсянко Д.М. Государственная служба в Российской Федерации. М. 1996.
   
2. 
   Быстренко В.И. История государственного управления и самоуправления в России: Учеб. пособие. М. 1997.
   
3. 
   Габричидзе Б.Н., Чернявский А.Г.. Административное право. М.: ООО «ТК Велби», 2002.
   
4. 
   Государственная служба: теория и организация: Курс лекций. Ростов н/Д. 1998.
   
5. 
   Турисбек А. Вопросы кадровой политики государственных служащих // Правовая реформа в Казахстане. 2003. № 2 (19-20).
   
6. 
   Турисбек А. О некоторых аспектах профессионализма государственной службы // Фемида. 2003. № 1.
   
7. 
   Хансейт Болен Проблемы квалификации субъекта бездействия по службе // Фемида. 2003. № 8.
   
8. 
   Г.С. Ищанов, Ж.Т. Ерназаров Некоторые вопросы уголовной ответственности за коррупционные преступления // Тураби (научно-правовой журнал) 2005. № 2
   

1. 
   Білім беру және ғылым жүйесінің ұйымдастырылу түсінігі мен негіздері.
   
2. 
   Мәдениет мекемелерінің әкімшілік құқықтық мәртебесі.
   
3. 
   Денсаулық сақтауды басқарудың ұйымастырушылық нысандары.
   
4. 
   Азаматтарды әлеуметтік қорғау саласын басқарудың ұйымдастырушылық-құқықтық нысандары.
   
5. 
   туриз және спортты басқарудың ұйымдастырушылық құқықтық жүйесі.
   

1. 
   Білім беру, және ғылым мекемелерін басқару.
   
2. 
   Санитарлық-індеттік қадағалау.
   
3. 
   Туриз және спорт саласындағы мекемелердің әкімшілік-құқықтық мәртебесі.
   
4. 
   Қөші-қонды басқарудың ұйымдастырушлық-құқықтық нысандары.
   

1. 
   Овсянко Д.М. Государственная служба в Российской Федерации. М. 1996.
   
2. 
   Быстренко В.И. История государственного управления и самоуправления в России: Учеб. пособие. М. 1997.
   
3. 
   Габричидзе Б.Н., Чернявский А.Г.. Административное право. М.: ООО «ТК Велби», 2002.
   
4. 
   Государственная служба: теория и организация: Курс лекций. Ростов н/Д. 1998.
   
5. 
   Турисбек А. Вопросы кадровой политики государственных служащих // Правовая реформа в Казахстане. 2003. № 2 (19-20).
   
6. 
   Турисбек А. О некоторых аспектах профессионализма государственной службы // Фемида. 2003. № 1.
   
7. 
   Хансейт Болен Проблемы квалификации субъекта бездействия по службе // Фемида. 2003. № 8.
   

1. 
   Қорғанысты басқарудың ұйымдастырушылық-құқықтық нысандары.
   
2. 
   Қазақстан Республикасы қарулы күштерінің жұмысын ұйымдастыру.
   
3. 
   Ішкі істерді басқарудың құқықтық-ұйымдастырушылық нысандары.
   
4. 
   Қауіпсіздікті басқарудың ұйымдастырушылық-құқықтық нысандары.
   

1. 
   Овсянко Д.М. Государственная служба в Российской Федерации. М. 1996.
   
2. 
   Быстренко В.И. История государственного управления и самоуправления в России: Учеб. пособие. М. 1997.
   
3. 
   Габричидзе Б.Н., Чернявский А.Г.. Административное право. М.: ООО «ТК Велби», 2002.
   
4. 
   Государственная служба: теория и организация: Курс лекций. Ростов н/Д. 1998.
   
5. 
   Турисбек А. Вопросы кадровой политики государственных служащих // Правовая реформа в Казахстане. 2003. № 2 (19-20).
   
6. 
   Турисбек А. О некоторых аспектах профессионализма государственной службы // Фемида. 2003. № 1.
   
7. 
   Хансейт Болен Проблемы квалификации субъекта бездействия по службе // Фемида. 2003. № 8.
   

1. 
   Заңдылық ұғымы және оның мазмұны.
   
2. 
   Заңдылықтың қамтамасыз етілуін бақылау.
   
3. 
   Заңдылықтың қамтамасыз етілуін қадағалау.
   

1. 
   Ұйымдастыру және қызмет қағидасы;
   
2. 
   Басқару әдісі;
   
3. 
   Мемлекет және оның азаматтарының бір-бірімен әрекеттесу қағидасы.
   

Сонымен заңдылықты – нормативті құқықтық актілердің және олардың орындалуы мен қолданылуы арқылы жалпылай мемлекеттік еркіндікті қамтамасыз ететін құқықтық жүйе деп білуге болады.

1. 
   Административное право: Учебник / Под ред. Л.Л. Попова. М., 2001.
   
2. 
   Административное право России. Ч.1: Учебник / Под ред. А.П. Коренева. М., 1996.
   
3. 
   Административное право РК: Учебник / Под ред. А.А. Таранова. Алматы, 1996. Ч. 1 (Общая).
   
4. 
   Административное право: Учебник / Под. ред. Л.Л. Попова. М. 2002.