Суық қаруға қарсы кішіпейілдік қаруы

77 
Қарасам қару кезенген біреу маған: 
-
Мына жаққа қарай жүр,- деп жол кӛрсетті. 
Қолымды кӛтерген күйі соның айтқан жағына қарай жүрдім. Бір кезде мазаратқа 
келдік. Мазаратты біраз аралап жүргеннен кейін артыма бұрылмастан мен оған: 
-
Неғып аралап жүрміз?- дедім. Ол: 
-
Менің сенің жамағатыңнан пәлен деген адамның баласымын, әкемнің 
мазарын іздеп жүрмін, демесі бар ма? 
Мен әрі таңданған, әрі кішкене еркіндеген түрде: 
-
Әкеңнің мазары міне мұнда, деп іздеген қабіріне ертіп апардым. Ол маған 
бұйырып: 
-
Жерге отыр да, Ясин оқы!- деді. 
Таңданған қалпымда Ясинді оқыдым. Марқұмның рухына бағыштадым. Бір 
кезде кӛзімнің қиығымен артыма қарасам қаруын қалтасына салып, жылап отыр екен. 
Ясин біткен соң маған: 
-
Сен міндетіңді атқардың, енді кете бер! - деді. 
-
Жоқ, дедім мен. Сені тастап кетпеймін. Бұл істің мәнісін білуім керек. 
Ол ӛксіп жылай бастады. Біраздан соң есін жинап, жағдайды түсіндіре бастады: 
-
Мен ӛкінішке орай ішімдік ішемін, түнде де ішкен болатынмын. Түсімде 
әкемді кӛрдім, ол маған: 
-
Сен қандай баласың, сенен айрылғалы қаншама уақыт болды, ешқандай 
сыйлығыңды алмадым, - деді. Мен оянған соң әкем үшін Ясин оқытқым 
келді. Рахмет, сен оқып бердің. Енді мені оңаша қалдыр. Мен балшыққа 
батқан адаммын! – деді.
-
Жоқ, -дедім. Сен балшыққа түскен адам емессің. Солай болған күннің ӛзінде 
алтын жерге түскенмен оның құны жоғадмайды. Тек балшығын алып тастау 
керек. Жүр, сені үйге ертіп апарайын, - дедім. Ол біраз қарсылық танытты. 
Мен қоймай оны үйге ертіп келдім. Ӛзін түкке тұрғысыз адам деп 
қабылдады. Мен оған «Сондай әкеден жаман бала тумайды, барлық нәрсенің 
ӛз уақытысы бар, міне енді қайтудың уақыты» дедім. Сӛйтіп, екеуміз 
достастық. Бұл достығымыздың дамығаны соншалық міне ӛзіңіз кӛріп 
тұрғандай мешітімізде азаншы болып қызмет атқарып жүр.
Қысқасы, ол бізге суық қару кезенді, ал біз оған кішіпейілдік пен шапағаттың 
қаруын кезедік. Әуелі ол бізді қорқытты, бірақ біз оны осылайша бағындырдық
143
.

жүктеу 1,1 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: