«ЖАСТАР ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ: БҮГІНІ МЕН БОЛАШАҒЫ»

 «ЖАСТАР ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ: БҮГІНІ МЕН БОЛАШАҒЫ»               

Студенттер, магистранттар, докторанттар мен жас ғалымдарды  72-Республикалық ғылыми-тәжірибелік конференциясы               

Сәуір, 2019 

 

149 

Инновацияның  басты  ерекшелігі  зияткерлік  қызметтің  нәтижелерін  жаңа  тауарларды, 

технологияларды, қызметтерді, шикізатты өндіруге және оларды жүзеге асыруға трансформациялау 

болып табылады. Жалпы алғанда, алынған сипаттамаларға сәйкес, инновациялық қызмет күрделі, көп 

қырлы  және  мақсатты  қызмет  ретінде  сипатталуы  мүмкін,  оның  мақсаты  өнімділікті  арттыру  және 

бәсекелестік артықшылықтарды алу болып табылады. 

 Инновациялық  даму    дегеніміз  жаңа  жаңалық  пен  ғылымды,  технологияны  өндіріспен  тығыз 

байланыстыру көзделген экономикалық даму бағыты.  

Инновациялық  даму  -  бұл  Қазақстан  Республикасының  қазіргі  заманғы  ғаламдық 

экономикалық  кеңістіктегі  белгілі  бір  бәсекелестік  орнын  иеленуге  мүмкіндік  беретін  дамуының 

маңызды бағыттарының бірі.  

Қазіргі  жағдайдағы  инновацияның  жалпы  параметрлері    тиімді  жұмыс  істеуі  үшін  бірқатар 

шектеулі жағдайлар бар. Олар мыналарды қамтиды: 

- көпшілік ғылыми әзірлемелердің, технологиялар мен өнімдердің тұтынушылардың сұранысы 

бойынша  нарыққа  шығуы  үшін  толық  болмауы.  Бұл  әлеуетті  серіктестердің  көзіне  ұсынылатын 

технологияның (немесе өнімдердің) құндылығын айтарлықтай төмендетеді; 

-  технологиялық  инновацияларды  ендіру  мен  оларды  нарыққа  енгізудің  заманауи 

механизмдерінің  жоқтығы.  Нарық  жағдайында  инновацияларды  дамыту  тетігі  жоғары  тәуекелмен 

сипатталатын  кішігірім  инновациялық  бизнеспен  тығыз  байланысты,  сонымен  қатар  табыс  болған 

жағдайда жоғары рентабельділікпен тығыз байланысты; [2,320 б.] 

-  технологиялық  парктер  мен  мамандандырылған  бизнес-инкубаторлар,  венчурлық  қорлар 

желісі,  фирмалардың  жылдам  өсуі  кезінде  қолдау  көрсетудің  арнаулы  қаржылық  механизмдері, 

компаниялардың  сертификатталған  бағалаушылары  мен  зияткерлік  меншік  және  т.б.  сияқты 

инновациялық жобаларды дамытуға арналған дамыған инфрақұрылым элементтерінің жоқтығы. 

- отандық нарықта алдыңғы қатарлы технологиялар мен индустриалды инновацияларға тиімді 

сұраныстың болмауы. 

Тиімді 

инновациялық 

саясатты 

қалыптастыру, 

оның 

негізіндегі 

инновациялық 

инфрақұрылымды  құру  және  Қазақстандағы  бизнес  секторының  инновациялық  белсенділігін 

ынталандыру осы проблемаларды шешуге және елдегі дамыған инновациялық қызметті қамтамасыз 

етуге көмектеседі. 

Қазіргі  заманғы  инновациялық  қызмет  инновациялар  теориясы  эволюциясына  негізделген. 

Осылайша, И.Шумпетердің  классикалық теориясында инновациялар бастапқыда жаңа тауарлар мен 

қызметтермен  және  олардың  сипаттамаларын  жаңартумен  ұсынылды.  Сондықтан  инновация 

өнеркәсіптік кәсіпкерлікте шоғырланған. Болашақта инновация теориясы өнеркәсіпте де, ресурстары 

жағынан да дамиды. Сондықтан инновация нарықтың және нарықтың нарықтық емес секторларында 

да  тауып,  айналысады.  Ол  әртүрлі  және  институционалды  болып  келеді.  Бұл  бізге  заманауи 

жағдайларда  оның  ерекшеліктері  мен  бағыттарын  құруға,  сондай-ақ  инновацияны  трансферттеудің 

және технологиялар мен ғылыми зерттеулердің таралуының жалпы механизмін анықтауға мүмкіндік 

береді.  Инновацияның  бұл  функционалды  бейнесі  оны  үйде  іске  асыруға  арналған  қолданбалы 

аспектілерде егжей-тегжейлі түсінуге мүмкіндік береді. 

 

Әдебиеттер: 

1.  Шумпетер И.  Теория экономического развития. Капитализм, социализм и демократия. - М 

.: ЭКСПО, 2007. - 864 с. 

2.  Баймуратов Ю. Инвестиции и инновации:  - Алматы: BIS, 2005.-320 с. 

 

 

 

 

 «ЖАСТАР ЖӘНЕ ҒЫЛЫМ: БҮГІНІ МЕН БОЛАШАҒЫ»               

Студенттер, магистранттар, докторанттар мен жас ғалымдарды  72-Республикалық ғылыми-тәжірибелік конференциясы               

Сәуір, 2019 

 

150 

ІІІ. INFORMATION LEARNING AND STEM 

 

 

Алтынбекқызы Жұлдызай 

                                                                                                                                           Елмұратова Марал 

                                                                     5В011900-Иностранный язык: два иностранных языка 

Научный руководитель: магистр, преподаватель Б. Сабит 

 

 

ИНФОРМАЦИОННЫЕ И КОММУНИКАЦИОННЫЕ ТЕХНОЛОГИИ В СИСТЕМЕ 

ОБРАЗОВАНИЯ 

 

Түйіндеме.  Мақалада  ақпарат  пен  қарым-қатынас  туралы  ақпарат    технологиялық,  техникалық 

бағдарламалық  қамтамасыз  ету,  тақырыптық  әдістемелік  компоненттерге  жұмыс  істейтін  орта  туралы 

айтылады.  

Abstract.  The  paper  examines  information  and  communication  technologies,  technical,  programme,  subject 

and methods components of the enviroment where they are used. 

 

Информационные  и  коммуникационные  технологии  (ИКТ)  целесообразно  рассматривать  как 

практическую  часть  научной  области  информатики,  которая  представляет  собой  совокупность  методов, 

способов,  средств  автоматизированного  сбора,  обработки,  хранения,  передачи,  использования, 

продуцирования  информации  для  получения  определенных,  заведомо  ожидаемых,  результатов.  ИКТ 

реализуются с помощью средств компьютерной техники и характеризуются 

●  современными  программными,  программно-аппаратными  и  техническими  средствами  и 

устройствами, функционирующими на базе микропроцессорной и вычислительной техники; 

●  обеспечением  прямого  доступа  к  диалоговому  режиму  при  использовании  профессиональных 

языков программирования и средств искусственного интеллекта; 

●  простотой  процесса  взаимодействия  пользователя  с  компьютером.  Функционирование  ИКТ 

осуществляются в определенной среде и содержат соответствующие компоненты, такие как:  

● техническая среда (технические средства обеспечения ИКТ);  

● программная среда (программные средства для реализации ИКТ); 

●  предметная  среда  (содержание  конкретной  предметной  области,  т.  е.  та  информация,  которая 

может быть обработана);  

● методическая среда (инструкции, принципы, правила использования, порядок действий и др.) 

Применение  ИКТ  в  образовательном  процессе  невозможно  без  определенного  уровня 

сформированности информационной компетентности как преподавателя, так и обучающихся. Прежде чем 

определить, что представляет собой понятие «информационная компетентность», обратимся к пониманию 

сущности  компетентности  и  компетенций.  В  педагогической  литературе  существуют  различные  точки 

зрения  на  определение  этих  понятий  [1,  352  б.].  Профессиональная  подготовка  должна  обеспечить 

будущему  специалисту  не  только  общеобразовательные  и  профессиональные  знания,  но  и  достаточный 

уровень  информационной  культуры,  вхождение  выпускника  в  информационное  общество.  Для  этого 

предметную  область  «Информатика»  следует  сделать  особым  синтезирующим  «метапредметом»  в 

некоторой  совокупности  изучаемых  учебных  дисциплин.  Компьютеризация  производства  обусловила 

задачу  подготовки  вузами  специалистов,  которые  способны  эффективно  использовать  в 

профессиональной деятельности информационные технологии. 

В  XXI  в.  смогут  достичь  успеха  только  те,  кто  не  просто  владеет  базовыми  курсами 

университетских  программ,  а  умеет  применять  усвоенные  знания  в  традиционных  и  нетрадиционных 

ситуациях и главное – может работать с информацией. Сегодняшний работодатель заинтересован в таком 

работнике,  который  способен  действовать  самостоятельно,  грамотно  и  творчески  подходить  к 

разрешению  разнообразных  проблем.  Современному  обществу  необходим  специалист,  стремящийся 

непрерывно  пополнять  свои  знания,  совершенствовать  свои  компетентность  и  компетенции.  Практика 

показала,  что  недостаточное  внимание  уделяется  обучению  студентов  самостоятельно  и  рационально 

организовать свою учебнопознавательную деятельность. Поэтому выпускники вуза часто не могут быстро 

адаптироваться к непрерывно обновляющимся новым информационным технологиям. В настоящее время 

на  первое  место  выдвигается  не  информированность  студента,  а  умение  разрешать  возникающие 

проблемы, отход от знаниевой парадигмы образования к компетентностной. Развитие ИКТ предоставляет 

пользователям  качественно  новые  возможности,  что  влечет  за  собой,  в  свою  очередь,  развитие 

информационной  компетенции.  Информатика,  ИКТ  все  более  широко  проникают  в  экономику,  науку, 

образование,  культуру,  политику,  а  также  в  области  обеспечения  экологической  и  национальной