1-ТАРАУ. СЫБАЙЛАС ЖЕМҚОРЛЫҚҚА ҚАРСЫ МӘДЕНИЕТ:
ҰҒЫМЫ, ҚҰРЫЛЫМЫ, МІНДЕТТЕРІ МЕН ФУНКЦИЯЛАРЫ
17
§ 3. Сыбайлас жемқорлық қазіргі заманның құбылысы ретінде
Сыбайлас жемқорлық қоғамдық өмірдің құбылысы ретінде.
Сыбайлас жемқорлықты феномен ретінде қоғамдық санадан, оның белгілі
бір әлеуметтік жағдайларда қалыптасуы мен өзгеру динамикасынан
бөліп қарастыруға болмайды. Сыбайлас жемқорлық қылмыстар,
оларды тергеу, кінәлілерді жауапкершілікке тарту – мамандардың ісі,
бірақ осы жұмыстың нәтижелері, сыбайлас жемқорлық тәуекелдің
туындау себептеріне қатысты еліміздің әрбір азаматының өзіндік
жеке пікірі болуы тиіс. Ол өзінің жеке бағдарларын, адамгершілік
ұстанымдарын, діни идеяларын басшылыққа алуы тиіс, сондықтан
оның сыбайлас жемқорлық пен оның көріністері туралы түсінігі
нормативтік және ғылыми дефинициялардан ерекшеленуі мүмкін.
Қоғамдық өмірдің жағымсыз құбылысы ретінде сыбайлас жемқорлық
қоғамдық айыптауды туындатады, алайда әртүрлі әлеуметтік топтарда
оларға төзімділік дәрежесі бірдей емес. Өмірінде сыбайлас жемқорлық
фактілерімен ұшырасқан әрбір адам оны азамат пен мемлекет өкілі
арасындағы өзара қарым-қатынаста, азаматтардың өз арасында және
бизнес саласында орын алмауы тиіс қоғамдық зұлымдық ретінде
бағалайды.
Моральдық нормалар мен олардың сыбайлас жемқорлыққа қарсы
тұрудағы рөлі. Адамзат өркениеті тарихында діни ілімге негізделген
мораль нормалары тұлғаның қалыптасуында маңызды рөл атқарады.
Адамның моральдық қағидаттарды саналы түрде сақтауы оның сыбайлас
жемқорлыққа деген қатынасы бойынша ұстанымына байланысты. Ол
оны кез келген мемлекеттік құрылыстың мәңгі жолсерігі немесе нақты
қарсы тұра алатын және қарсы тұру қажет жағымсыз қоғамдық құбылыс
ретінде қабылдайды.
Сыбайлас жемқорлық қоғамдық зұлымдық ретінде қоғамға
ыдыратушы ықпал етеді. Әсіресе бұл адамдардың қылмыстық мінез-
құлқын, сыбайлас жемқорлық фактілерін Интернет желісіне қол
жеткізетін тіпті оқушылардан жасыра алмайтын қазіргі ақпараттық
технологиялар ғасырында қауіпті. Жастарды тәрбиелеудегі кемшіліктер
мен қателіктер, мемлекеттік қызметшілердің сыбайлас жемқорлық ықпал
үшін әлсіз санаттарына тиісті көңіл бөлмеу аса жағымсыз салдарға әкеледі.
Сыбайлас жемқорлық дендеген адамдардың адуындығы мен
арсыздығы, олардың қылмыстық қызметінің нәтижелері адамгершілік
құндылықтарының құнын жояды және қоғамның адамгершілік
ұстанымдарын әлсіретуі мүмкін. Адамгершілік, әділдікке сену, этикалық
мінез-құлық нормаларын сақтау қажетті жағдайлар кешенін білдіреді.
Осы құрамдас бөліктерсіз сыбайлас жемқорлыққа қарсы мәдениет
қалыптаса алмайды және мемлекеттік жазалау саясаты пәрменді бола
алмайды.
Мінез-құлық актілеріндегі моральдық қағидаттардың басымдығының
құқықтық тыйымдар немесе қылмыстық аңду қаупіне қарағанда әсері
көп. Мораль, оның жазылған және жазылмаған заңдары болмауы тиіс
салаларға «ақша» ережелерін енгізуге қарсы тұра алады, анықталуы
бойынша сатып алуға болмайтын нәрсе ақылы алу үшін қолжетімді бола
СЫБАЙЛАС ЖЕМҚОРЛЫҚҚА ҚАРСЫ МӘДЕНИЕТ НЕГІЗДЕРІ
18
алмайды: құрмет, лауазым, дәреже және көптеген басқалар, олардың
қоғам алдындағы құндылығын түсіруі мүмкін. Сыбайлас жемқорлықты
елдегі адамдар әділетсіздік деп негізді түрде қабылдайды. Бұл жерде
әрбір адам өздері байқайтын болмысты оның санасында қалыптасқан
тәрбие мен идеологиялық ұстаным негізінде адамгершілік тұрғысынан
бағалайтынын тағы да атап өткен жөн.
Егер адамгершілік ережелердің кешені жұмыс істемесе, қоғам
азғындаған, ал мемлекет – әлсіз болады, егер социум өмірінде мораль
тиісті орын алмаса, азғынданған қоғамның болашағы жоқ.
Адамгершілік және қылмыстық идеология қақтығысы. Сыбайлас
жемқорлықтың жағымсыз қоғамдық құбылыс ретіндегі ерекшелігі
қоғамдық процестер өзгерісінде өте жылдам қозғалғыш келеді, оның
қауіптілігін елемеу әртүрлі тәртіптің шығындарына әкеледі. Экономикалық
шығындардан және халықаралық аренадағы беделін жоғалтудан бөлек
(индекс CPI) [2], кез келген мемлекет қылмыстық идеологияны тарату
проблемасына ұшырасады. Ең қауіптісі белгілі бір топтардың бай тап
өкілдерінің санасында тоғышарлық элементтерінің тамыр жаюымен
сән-салтанатта өмір сүретін, шамадан артық тұтынуға ұмтылуын жете
бағаламау болып табылады. Бұл кемістік зиянсыз емес, ол адамдардың
санасында өзіндік мінез-құлық стандарттарын қалыптастырады, кейіннен
құқықтық түзетуге келмейді. Н. Бердяев тоғышарлықты ауыздықталмаған
рахатқа батудың кері жағы, ал тоғышарлық нормалар, оның пікірінше,
адамның қайырымды өзін-өзі шектеуіне сенбеушіліктің жемісі деп
атаған [3, 186
–
б.].
Адамдар бұны жақсы түсінеді, демек, сыбайлас жемқорлық және
оның көріністері дегеніміз не, олардың болашағына және жас ұрпақтың
болашағына қандай қауіп төндіреді жөнінде ойланады.
Осылайша, адамдардың түсінігінде қазіргі сыбайлас жемқорлық:
–
қоғамдық санаға, тұрмыс пен қызметтік жұмысқа терең тамыр
жайған зұлымдық;
–
билік басындағы адамдардың жүзеге асыратын қылмыстық әрекеті;
–
адамгершілік мінез-құлық шектеулері жоқ, бірақ қоғамдық
процестерге кері ықпал ете алатын арам адамдардың өмір сүру қалпы
сияқты көрінеді.
Адамдардың позитивті адамгершілік бағдары болатын мінез-құлық
ережелері бір мезгілде пайда болмайды, олар – олардың қайда пайда
болғанына, қандай формацияда тамыр жайғанына және әлеуметтік
норма белгілерін қашан иеленгеніне қарамастан тарихи тәжірибенің
нәтижесі болып табылады. Мысал ретінде әрбір совет оқушысы жаттап
алған екі цитатаны келтірейік:
1. «Ғылымда даңғыл жол жоқ, шаршағаннан қорықпай оның тастақ
жерлеріне өрмелейтіндер ғана оның шырқау шыңына жетеді» (К. Маркс);
2. «Адамзат жасаған барлық байлықты білу арқылы өз біліміңді
байытқанда ғана коммунист бола аласың» (В. И. Ленин).
Бұл сөздердің өнегелік құндылығы бұқара санасында айқындаушы
орын алады, яғни бұрындары олар қарапайым ұран ғана болған. Оларды
адамдар ұстанып, жастар тәлім-тәрбие алатын, ал еңбектік, партия,
өндірістік тәртіпті бұзу ауыр моральдық шығындарға әкелетін.
Достарыңызбен бөлісу: |
