Ќызылбґрікова Айман 1968 жылы Алматы облысы, Райымбек ауданы, Ќарќара ауылында дїниеге келді

Тартқаның азап,

Боп келдің мазақ.

Құлшылық еттің,

От пенен суға,

Әзәзіл қуға,

Барарың тозақ.
Қайран қазақ!

Бетіңді бұршы,

Өмірге ғажап!

Құдайдың Ұлы келер уақыт,

Қалды ғой аз-ақ.

Исаға сенсең, боласың халқым,

Күнәдан азат!
Тілашар
Опасыз өмір сүріппін әр кез таңданып,

Жүріппін сеніп, әзәзіл ойға алданып.

Жүрегімді аштың, Киелі Рухың жар болып,

Адасып әбден жүргенімді Өзің аңғарып.

Мезгілім жетті Өзіңе, Ием сыр ашар.

Талайлар маған жазғырып әлі кінә артар,

Кеше гөр Әке, пенделеріңді күнәһар.

Жылағанның көз жасын құрғатып тыйса да,

Болғанбыз неткен көрсоқыр, надан, бейшара,

Келіппіз сенбей Құтқарушымыз мәсіх Исаға.

Батыппын түрлі күнәға әбден қарасам.

Көзімді аштың жұмыла бастаған кезінде,

Ризамын енді, тек саған қызмет етуге жарасам.

Өзіңсіз жанып тарығып,

Қалады жүдеп жабығып,

Жаратушым

Қасымнан жүрші табылып.

Өзіңе өтем табынып,

Құтқарушым.

Үштіктің бірі Киелі –

Киелі Рухты жіберді

Жұбатушы
Ардақта Тәңір Иеңді,

Баршамызды Ол сүйеді.

Есімі Оның Киелі,

Мадақталсын.
Кешіріп жанымды ажалды,

Қанымен жуып жазамды,

Қардан да ақ боп тазарды.

Жаным Ием.

Сенімен өмір базарлы.

Жүрегім, жаным жасарды,

Тәңір Ием.

Қызығына көз тоймай.

Күнәһар мынау сұм дүние,

Көңілді баурап, жаныңды жаулап арбайды.

Арнаймын жыр мен әнімді,

Құтқарған мәңгі жанымды.

Ардақтап өтем мәңгілік,

Құтқарушы Ием – Ис Тәңірді.

Салбырап кетер бастары-ай.

Исаны айтсаң күмілжіп,

Жерге қарайды, басқанікі деп, масқара-ай!

Жаныңды емдеп жазады-ай.

Қарайлай берме артыңа,

Сәбидей сенгіш, жел сөзге ергіш қазақ-ай!

Жаныңды емдеп жазады-ай.

Күнәһар мынау өмірдің,

Ұмытылар бар азабы-ай.

(Інжіл, Лұқа15:11-31)

Алдамшы бақыттың ләззатына мастандың.

Ұзақ жылдар жырақ кетіп Иеңнен өзің,

Өткіздің өміріңді жетегінде басқаның.

Ұмытпасаң Тәңір сөзін, тек есте болса,

Орал жаным, қайт Иеңе, күтуде сені,

Оралсаңшы көп күттірмей Иеңді енді.

Кешірім ал аяғына Оның иіле.

Сенгін Оған кешіреді Ол сені бар кезде,

Қуанышпен қарсы алады күтіп әр кезде.

Жүрегіңді жұбататын жылы қуаныш.

Келсең болды қарсы алады сол күйіңде,

Ұмытасың бар қайғыңды Тәңір үйінде.

Күнәһар болмысыңнан арыл елім-ай.

Жуынсаң бар күнәңнан тазартады-ай,

Исаның қасиетті қаны елім-ай.

Шынайы Құдайды сен, таны елім-ай!

Қайран елім-ай, қайран елім-ай,

Құдаймен өмір сүру пайдалы елім-ай.

Құтқарушы Ием деп, танып алсаң-ай.

Өмірің мағыналы болады екен-ай,

Шынайы шын Құдайды таныған соң-ай.

Құдайсыз өмір сүру азап елім-ай.

Қазақ елім-ай, қазақ елім-ай,

Исаны қабыл алып, тазар елім-ай!

Қолда Ием, Саған сенген бауырларымды.

Өтінемін өзіңнен сұрап соны Тәңірім,

Жүректерін дайында бауырлардың бәрінің.

Қолдайды Ием орындасаң еркін ұлы Жаратқанның.

Жетелесін өздеріңді Киелі Рух бауырлар,

Исаменен мәңгі өмірде бір болуға дайындал.

Өзіңді іздеп, таппай жүр халқымыз да.

Сондықтан да шаршамастан бауырларым киелі,

Жеткізейік өсиетін халқымызға Иенің.

Әлемге Оның атын айтып жар салайық.

Келуі жақын қалды сезінейік бауырлар,

Сергектікпен Иемізді қарсы алуға дайындал.

Кеудемнен жарып шығар әр сөзім де.

Жетелеп ақ жолыңа апара гөр,

Жақсылықтың нышаны бір Өзіңде.

Әр жерден ашылған Киелі қауымыңа.

Бір Өзің апара гөр ақ жолыңа,

Ізгі хабар таратқан бауырыма.

Халқымды ойлап мен сондай жабығамын.

Күнәларын Құдайым кешіре гөр,

Әрқашан сұрап Сенен жалынамын.

Шын Құдайға барлығы келе берсін.

Шындық жолы қайтсе де ашылады,

Өйткені Сен осылай деген едің.

Мадақтаймын Өзіңді әніменен.

Құдайым, тазалашы жүрегімді,

Күтемін келеріңді сәніңменен.

Сенген адам Иса Өзіңнен нәр алар.

Сенбегеннің халі қиын, амал не,

Тозақ сотта ісі оның қаралар.

Өз сәніңмен жұлдызыңды тараттың.

Айға да орын бердің аспан төрінен,

Құдіретті күшіңе Сен қараттың.

Құстарды да тараттың ән салдырып.

Құдіретті Құдайдың даналығы,

Көзің тоймас қарасаң қанша тұрып.

Халқың Сенен сусындасын, нәр алсын.

Сенен келіп, құтқарылу тапсын да,

Саған сеніп, мәңгі өмірге бара алсын.

(Інжіл, Жохан 14:6)

Осы жолда жүрсеңдер төгеді нұр.

Сенімің толығымен болса сенің,

Ақиқат арайлап алдыңда тұр.

Аспаннан жарық нұрын шашты бізге.

Сонда да танымайды талай адам,

Көрсе де көрмегендей адасып жүр.

Киелі кітап айтады шындық жолын,

Әзәзілдің шырмауын қиып тастап,

Құдайым, оңдай гөрші қисық жолын.

Түнекті түріп тастап жыр боп келдің.

Қабылдап, халқым Саған келіп жатыр,

Рақымыңды Тәңірім көріп жатыр.

Шайтан енді біздердің қолымызда.

Шырылдатып, Иса Ием жеңіп берді,

Жеңілді, түсті біздің торымызға.

Жүк түсіріп жүректен жеңіл қалдық.

Тапқанына Құдайдың мен ризамын,

Шындық жолға бет бұрып, біздер бардық.

Мәңгілікке өмірімді жалғай гөр.

Патшам Сенсің, жарылқаушы Тәңірім,

Саф алтындай сенімімді шыңдай гөр.

Алдың кеп, жан сырымды төкпекпін.

Таң шағынан дұғамды Сен естісең,

Ділімдегі мұратыма жетпекпін.

Бөленсем, – деп Сенің нұрлы Сөзіңе.

Шындық жолын табу үшін адамзат,

Берік тұрсын, дейсің әркез Өзіңде.

Жамандықты әшкерлейтін әділсің.

Жүректерді емдейтұғын дәрімсің,

Жарылқаушым, айтқаныңның бәрі шын.

Тіршіліктің берекесін бересің.

Алдыңа кеп шын сиынсам, жарылқап,

Ақ батаңды ағыл-тегіл төгесің.

***

Таңнан тұрып алдыңда,

Өзіңменен бірге боп.

Сыр шертейін Тәңірім.
Дауысымды естіп келесің,

Дұғама жауап бересің.

Ауыздағы сөз емес,

Жүректің түбін көресің.

Мөлдірлікті табайын.

Өзің жуып тазартқан.

Таза ыдысың болайын.

Даңқыңды Әке арттырсын.

Дауысымды естіп мадақтаған

Періштелер шат күлсін.

(Рим. 1:16)

Ізгі хабар танытса шын Құдайды.

Өсиеті Тәңірдің дәнін ексе,

Жайлап өсіп, ол неге жайқалмайды?!

Себілмесе шықпайды бекер өзі.

Барыңдар, қорықпаңдар, айтыңдар деп,

Тапсырма берді бізге Тәңір Өзі.

Ізгі хабар – ізгілік қайнар көзі.

Ол – Құдайдың Иса атты тірі Сөзі.

Адам ата, Хауа ана бойға енгізген,

Бар күнәдан құтқарар шындық көзі.

Менің жаным шындыққа құмар дәйім.

Күш-қуат бер жетеле Рухыңменен,

Мәрмәрің боп, о, Тәңірім, шыңдалайын.

Әуенін естір әлем шартарабы.

Қабылдасаң қаларсың құтқарылып,

Тәубесізді тозаққа ап барады.

«Патшалығы Құдайдың жақын» – депсің,

Таратайын әніммен Хабарыңды,

Таңдаулыңды мың-мыңдап алып келсін.

Көмейіме сөз бердің.

Дүние бүкіл дөңгелеп,

Көз алдымда өзгердің.

Пәк қаныңмен өшірдің.

Ашып бердің мен үшін,

Мәңгіліктің есігін.

Бүгін, міне, кез келдің.

Құдіретті Құдайдың,

Аузындағы Сөз бе едің?

Бір Құдайдың Өзісің.

Құрбандыққа шалынған,

Қасиетті «Қозысың».

Анашым, менің анашым!

Бақ қонсын дейсің басыма.

Құдайсыз мына өмірде,

Бақытты қайдан табасың.
Балаларым менің есейіп,

Ұмытты деп мені қорқасың.

Ананың сол бір қадірін,

Ұмытуға бала бармасын.

Іздесең ғана табасың.

Шаршадың, сонша қиналдың,

Бақытты неге болмадың.

Таптың ба, менің анашым?

Құдай берсе батасын,

Сонда ғана бақыт табасың.

Соңынан оның бармағын.

Тозаққа алдап әкетер,

Бүгінгі сенген әруағың.

Ең қымбат шығар өмірде.

Қартайған ана құшағын,

Сақтасын есте ұрпағың.

Солмайтын, мәңгі Құдаймен.

Тілейміз саған ақ жолды,

Сен қашан оны табасың.

Көп жасқа келдің анашым,

Исаға келсең, мәңгілік,

Бақытты сонда табасың.

Самал мектепті бітірген соң, Алматы темір жол техникумында оқуын жалғастырды. Оны аяқтағаннан кейін, Алматы мемлекеттік университетіне түсті. Сөйтіп осы өмір соқпағына түсіп, күнәһар өмірдің тіршілігіне араласып та кетті. Студенттік өмір өз ырғағымен өтіп жатты. Ол сырттай қараған адамдарға өмірдегі бар мақсаты жүйе – жүйесіне келіп орындалып, көңіл толы мәнді өмір сүріп жатқан адамдар қатарында көрінгенмен, жүрегіне келіп тірелетін өмір жайлы «неге?» деген сансыз сұрақтардан арыла алмады. Өкінішке толы мына өмір мен өз билігін жүргізген зұлым заманнан әбден шаршаған оның бірде: «Мына өмірде шындық бар ма? Мына әлемді кім билеп тұр? Әлсіздерге күш беретін, жәбірлегендерге қорған болатын әділ ешкімнің болмағаны ма? – деген жан айқайы Құдайды үнсіз қалдырған жоқ. Сөйтіп 1997 жылы ол шынайы Құдайдың Иса Мәсіх арқылы беретін кешірімі жайлы естіді және осы шындықты қабылдап, Құдай халқының қатарына қосылды.

Самал осы аздаған өлең жолдарын өмірдің шын мәні неде екенін білгісі келетін әрбір ағайынға арнайды және олар шынайы Құдайды таныса екен деп тілейді.
Ақ тілек
Сенімің сенің, досым, сарқылмасын,

Тау суындай тасысын тартылмасын.

Қиыншылық басыңа түсер болса,

Рухың сенің ешқашан жасымасын.

Төбеңе жаманшылық кеп төнбесін.

Жабырқап, толқымасын көңілің де,

Кедергілер кез болса өміріңде.

Жігеріңмен қайраттанып мығымдал.

Сүйіспеншілік жазасын жүрек жарасын,

Жер әлемге жарық нұр болып тарасын.

Оттай жанып лаулағын жалындағын.

Жан-дүниең Исамне бірге болып,

Көңілің еш нәрседен тарықпасын.

Азғындықтан, зұлымдықтан жалықтым.

Ну ормандай осы жалған өмірде,

Адасып мен күнәларға батыппын.

Тура бағыт алыппын шыңырауына тұмақтың.

Бұл жалғанның жылтырына қызығып,

Жылтырақтың бәрін алтын деп таныппын.

Осы өмірден соншалықты не ұттым?

Шыдай алмай соққысына тағдырдың,

Тия алмастай көз жасыма тұншықтым.

Жаратқанның бар екенін ұмыттым.

Сонда сездім үзілгенін үміттің,

Амал таппай,иқажып әбден азыппын.

Жүрегімді сөзі Оның жұмсартты,

Жан дүниеме жарық сәуле түсіріп,

Жүрегімде мәңгі өмірдің таңы атты.

Келші балам, неге Мені ұмыттың.

Күнәң үшін Иса болды құрбандық,

Кешірімнің бар екенін сен ұққын».

Берген сыйын қабыл алдым мен енді.

Жүрегімде жалындады алаулаған жаңа үміт,

Иса ұсынды маған енді жаңа өмірді мәңгілік.

Тұмшалап, көп ойлармен мазалайды.

Еркіңді беріп қойсаң қолына егер,

Аяусыз ол сені әбден жазалайды.

Басыңа іс түскенде кім қорғайды?

Жығылсаң кім болады сүйенішің?

Шыға алмай шырғалаңнан күйер ішің.

Иса нұр боп алдыңда жарқырайды

Жан жараңды жазылтып-сауықтырып,

Жан , тән, рухың сәбидей жаңарады.

Алғыс Саған, даңқ Саған!

Жүрегіме сүйіспеншілік орнатқан,

Көңіліме пәк сезімін жолдатқан.

Алғыс Саған, даңқ Саған!

Сыйладың мәңгі өмірді.

Бойымды менің кернейді,

Қуанышқа толы тәтті ән.

Алғыс Саған, даңқ Саған!

Адамзатқа кешірімді сыйлаған.

Құрбан болып бәрі үшін,

Айқышта тәнін Ол қиған.

Ризамын Саған сол үшін,

О, ұлы Құдай Тағалам,

Алғыс Саған, даңқ Саған!
Сағыныш сыры
Сағындым ғой сендерді рухани бауырластарым,

Ақ жолында Құдайдың сендерге бауыр басқанмын,

Құлазып көңіл жабырқап, жадау тартқан кездерде,

Өздеріңмен қауышып, мен жұбаныш тапқанмын.

Уағыздаған Тәңірді от жалынды сөздерің,

Даңқтаған Исаны әндерің мен жырларың,

Түсті есіме әрқайсың, әр күндерім.

Дайын көкте Әкеміздің бізге арнаған қаласы.

Қуанамын сендер үшін, қуаныштан тасқанмын,

Керек емес маған енді бұл өмірде басқаның.

Айтуға тіпті сөз жетпес, соншама бауыр басқанмын.

Бір барайық мәңгілікке қол ұстасып,

Құдайдың әрбір сөзін бір құптасып.

Құдай жөнінде сұрақтар туындаса және

Құдай жайлы тереңірек білгіңіз келсе,

Мына мекен жайға хабарласыңыз:

050031 Алматы қаласы