Ќызылбґрікова Айман 1968 жылы Алматы облысы, Райымбек ауданы, Ќарќара ауылында дїниеге келді

Нұрыңа мені бөледің.

Тәңірім, Иса қаныңмен,

Күнәмнің құнын өтедің.

Айқышқа беріп тәніңді,

Құтқарып алдың күнәдан,

Әлемді және елімді.

Жаныңды салып азапқа.

Адамның әрбір ұрпағы,

Бармайды сенсе тозаққа.

Тамшылап жерге тоқталмай.

Күнәсіз Иса керілді,

Айқыштан бақыт тапқандай.

Киелі Иса қаны үшін.

Тәубаға келгін, бауырым,

Өмірдің ұғып мәнін шын.

(Інжіл, Лұқа 3:16)

Бір зор дауыс бұзып жарып барады.

Тегістеңдер, ой шұқырды, жол салыңдар,

Асығыңдар, Иең келеді, қарсы алыңдар.

Пендешілікті тастап бәрің кеп бірер сәтке,

Құдайға табыныңдар, бас иіп жалыныңдар,

Суға түсіп тазаланып, күнәдан арылыңдар.

Ол жетер биіктікке мен тіпті бара алмаймын.

Ол сияқты сендердің арылмас күнәң үшін,

Өзімді құрбандыққа шала алмаймын.

Көктен келді құрбандықтың Тоқтысы,

Қарсы алыңдар, қабылдаңдар, сеніңдер.

Өмірлеріңді қолына Оның беріңдер.

Кеш қалмастан ізіне Соның еріңдер.

Сені іздеп табамын.

Ашыламын Мен саған,

Көкте қарсы аламын.

Саған қарай асығам.

Кеудеңізге жарқ етіп,

Түнегіңді қашырам.

Аман-есен ауылың.

Қорқыт бабам таппаған

Өмір жолы – қауымың.

Бір пайдама жаратқын.

Көбейте бер бауырлас,

Міне саған баратпын.

Оңым менен солымды.

Шайтанды алам кеудеңнен,

Ұнатамын момынды.

Отарыма ене ғой.

Бағбан тұр ғой аспанда,

Мәңгілікке сене ғой.

Қиын болар сенбеген.

Сағындырам Мен сені,

Табар бірақ іздеген.

Ауылыңа қайтарам.

Тек күнәдан тазарсаң,

Ашам бақты қайтадан.

Іздеген жан асығар.

Иемізді көрген соң,

Сағынышың басылар.

Жан-дүнием толып тұрған ескілік.

Жүріппін мен бұл өмірде бос күліп,

Содан болар қала бердім ескіріп.

Жүрегімді жаңа арнаға бастадың.

Енді білдім, енді сездім Тәңірдің,

Өмірдегі ең маңызды мақсатын.

Жақыбыңды сол жерде Сен қалдырдың.

Киелі Рух мәңгілікке жол сілтеп,

Өмірімді басқа арнаға салдырдың.

Белгісіз жүк арқамдағы түскендей.

Күтіп жүрген ағаштағы жемісім,

Уақыты жетіп уылжып піскендей.

Тура басып ілесейін артыңнан.

Өмірдегі ең маңызды мақсат сол,

О, Тәңірім ұмтылайын соңыңнан.

Жүректегі шерім сонда тарқамақ.

Өмірдегі мән – мағына сол дағы,

Киелі Рух жүрегімде болғаны.

Қауымға келіп кеткенде.

Жаныма шипа табамын,

Құдайдың сөзін есіткенде.

Қуаныш кернеп жүректі.

Самалдай есіп, көкейді тесіп,

Бересің әркез тілекті.

Бауырластардың сөздерін.

Өмірдің мәнін, түсініп әнін,

Қаласың сол сәт өзгеріп.

Киелі Рух жаныңда тұрып,

Шығарып салар қайтқанда.

Қоштасу қиын, көңілге түйіп,

Сол бір әндерді айтқанда.

Қауымда мен де аттадым.

Тілеймін оған, тілеймін саған,

Бәрің де бірдей аттағын.

Шаттана мен де жырладым.

Қуаныш тауып Құдайдан,

Сөзімен жаным нұрланды.

Мәнісін оның ұғынды.

Ақ бата сұрап Өзіңнен,

Алдыңа келіп жығылды.

Бақыттың сырын ашқансың.

Пейіштің кілтін тегін ап,

Тастасын халқым басқасын.

Уақытша келген қонақпыз.

Шайтанға беріп ерікті,

Өзімізді сонша тонаппыз.

Құдайға берсең қолыңды.

Тілеймін саған ақ тілек,

Оңғарсын Иса жолыңды.

О дүниеге бірге алып кетті.

Опа бермей жиған байлығы,

Тозаққа оны алып кетті.

О дүниеге мүлде жарамас.

Жүрекке қарар Иса Ием,

Байлығыңа сенің қарамас.

Ол, Өзі келіп көрсетті.

Айқышқа керіп денесін,

Біз үшін азап көп шекті.

Нұрын бүгін төгіп тұр.

Ұялат Оны өз жүрегіңе,

Рақымын Ол сеуіп тұр.

Исаға беріп қолыңды.

Мәңгі өмірге жолдама ал,

Ашсыншы Ием жолыңды.

Тыныштық орнат жүрекке.

Бақыт кілті тек Исада,

Сене бермегін білекке.

Киелі қаны шашылды.

Тебіреніп бар әлем,

Күн шуағын жасырды.

Иса Тәңірім керілді.

Киелі үйдің пердесі,

Қақ бөлініп ашылды.

Көлеңкең бар шуақты.

Аман-есен жүргенім,

Иса, берген қуатың.

Жар саламын әлемге.

Ізгі хабар таралсын,

Әлемдегі бар елге!

Иса Мәсіх тірілді.

Сенім орнап шәкірттерге,

Алғашқы қауым құрылды.

Сүйіспеншілігі ғажап-ақ.!

Сүйгендіктен адамзатты,

Иса өліп, тірілді!

Таурат заңын орындап.

Уағыздап Жаңа Өсиетті,

Өсиеті бүгін бізге жетті.

Иса бірге сенімен.

Иса біздің арамызда,

Қабылдаңдар сеніммен.

Нұрға бөлеп аймақты!

Демалып жатқан малшыларға,

Топ періште үн қатты.

Бесік жыры тойлансын!

Құтқарушы келді әлемге,

Барлық адам ойлансын.

Мәсіх келді дүниеге!

Қарсы алыңдар адамзат,

Баршаға жар салыңдар.

Таңғажайып күйге еніп,

Ғажап іске тамсаныңдар!

Иемізге ән салыңдар.

Мал байлаған ақырда.

Нұр бейнелі Пана жатыр,

Халқы күткен ғасырлар.

Осылайша тарқалды.

Киелі Рух көлеңкесі,

Бізге пана бере алды.

Басымнан талай нәрсе өткеремін.

Шыдаймын бәріне де жаным үшін,

Өйткені мен күнәні жек көремін.

Тамыр алған өзіңнен жарқын балаң.

Өзегінен нәр алып өсіп-өнген,

Өзеніңе шомылып салқындаған.

Ойлайды – ау олар дағы бала қамын.

Ұрпағы үшін алыс жолға жиналады,

Әнге бөлеп тырналар дала таңын.

Қуанып қарсы аламыз жомарт күзді.

Жеміс-жидек төгіліп бау – бақшада,

Жайқалады егін-жай жайнап түзде.

Айдалада жайқалады егістерің.

Бау-бақша берекелі күйге еніп,

Олар да көрсетіп тұр жемістерін.

Қыс боларын бір сәт еске алған жақсы.

Құдай берген несібесін шашпай, төкпей,

Дер кезінде қырманға әкеп салған жақсы.

Халқым үшін ешнәрсе де аянбаймын.

Алқаптағы егін-жай біздің ұрпақ,

Өсіп-өнген күнәхар шаяндайын.

Қыс қаһары Иеміздің заман ақыр,

Науқанымыз – Ізгі хабар, Құдай Сөзі,

Оның жолы ерекше дара жатыр.

Қаһарынан Иеміздің сақтанайық.

Жолға шығып таратып Ізгі хабар,

Тозақтан осы ұрпақты ап қалайық.

Бар деген соң науқанға барған жақсы.

Өсиетін орындап жатпай-тұрмай,

Мәңгі өмірде мәңгілік қалған жақсы.

Тағдырыңды Иса Иеме берші халқым.

Шырылдап тозақ отқа түсіп кетпей,

Иеміздің соңынан қалмай ерші халқым.

Күнәні арқалап – ем бесігімнен.

Хауа ана қандай күйге душар еттің,

Хал жаман, жұмақ маған есік ілген.

Өмірім шешімі жоқ өңшең сұрау.

Құлазып жүрегімде шаттығым жоқ,

Берекем өз – өзінен қашып тұр-ау.

Сәт сайын жамандыққа кез келемін.

Қыр соңымнан қалмаған қалың сорым,

Күнәсі ауыр мен де бір пендең едім.

Азғыру ғой шайтанның да көздегені.

Нәпсінің құлы болып кете бардың,

Сорына адамзаттың жете бардың.

Жер Әлемге Ол нұрын шашып келді.

Түнерген түнектерді қуып шығып,

Пейішке қайтар жолды ашып берді.

Айқышқа Ол мен үшін барғаны-ай.

Мен үшін киелі қанын шашқанында,

Орындалды – ау деді Иса арманым-ай.

Айтатын өзім жайлы ашық шынын.

Кернеген жүрегімдегі Киелі Рух,

Бермейді бір сәт маза тасып тыным.

Иса сөзін уағыздайтын бір балаңмын.

Айқышты арқалап ап өз мойныма,

Кез келген жеріңе мен бара аламын.

Көктен келдің өміріме Құдайым.

Алпыс екі тамырымдағы мұз еріп,

Сел боп тасып, ағып жатыр Құдайым.

Өмірімді жаңа арнаға бастадың.

Жан тыныштық не екенін білмеппін,

Мәңгі өмірдің жолына Сен бастадың.

Жаным мұздап, сыздап талай жылағам.

Сен қастерлеп жылу берген жаныма,

Талай рет ажал бер деп сұрағам.

Мейірлене шуағыңды төктің Сен.

Гүлім солып қалмасын деп қамқоршым,

Керек кезде жаңбырлатып өттің Сен.

Білем енді кім екенін Құдайдың.

Өзің менің өмірімді гүл еттің,

Айдалада қалып қойған қурайды.

Өзің менің жұбанышым жыласам.

Тек Сен ғана кеше аласың күнәмді,

Шын өкініп мен кешірім сұрасам.

Бітеу жара жүрегімде табылар.

Тәубаға кел, кешірім ал Құдайдан,

Шапағаты әрқайсыңда қабыл ал.

Өз өміріңді онда өзің жалмадың.

Күнәң үшін кешірім ал адамдар,

Иеміздің рақымынан құр қалмағын.

Нұрыңды да мейірлене төктің бе?

Мұздарымды бойымдағы терлетіп,

Шуақ болып өңменімнен өттің бе?

Адамдар-ай мен сендерден сұранам,

Абайламай шайтан құрған апанды,

Қаншама адам сол апанға құлаған.

Ұмытпағын бар екенін Құдайдың.

Тәубаға кел, тәубаға кел адамдар,

Иеміз де сенен соны сұрайды.

Сонда Ием жоқтарыңды жоқтайды.

Барлық адам келсе егер Құдайға,

Жер бетінде жамандық та тоқтайды.

(Рим 14:12)

Аң мен құсты жер бетіне таратып.

Өзіменен қатынаста жүрсін деп,

Саздан илеп жасапты адам баласын.

Мәңгі бірге болсыншы деп өзімен.

Демін үрлеп жан беріпті адамға,

Құдай Ием Өз баласы болсын деп.

Барлық адам білер еді Құдайды.

Әзәзілді тыңдап адам алданып,

Күнә жасап пейіш бақтан құлайды.

Өзімізді азғырылуға береміз.

Әзәзілдей жауыз болып өмірде,

Танымастан Құдайымызды өлеміз.

Барлық халық Адам ата баласы.

Бәрімізді жаратқан сол бір Құдай,

Бөлінбеңдер адамзаттың баласы.

Құрбандыққа Өз денесін беріпті.

Адамзатты сүйгендігі соншалық,

Айқыш ағаш азабына көніпті.

Қолымызға ерікті алып беріпті.

Екі жол бар – тозақ және пейіш ол,

Әр адамның таңдауға өзі ерікті.

Мәңгілік ол тозақ отта жылайды.

Тәубеге кел болғың келсе пейіште,

Тауып алып осы өмірде Құдайды.

Басқалардай өлі өмір сүріп ем.

Шақырғанда Иса Ием тәубеге,

Бір-ақ сәтте өлі өмірден тірілгем.

Тек Құдаймен болар өмір мәңгілікте шұрайлы.

Оны білмеу күнә екенін түсініңдер адамдар,

Құдай Ием адамдардан соны ғана сұрайды.

Ойлан бауыр жүрегіңді ар алдында сынағын.

Құдайменен бірге болсаң, жаныңызда тыныштық,

Болмаса егер тыныштықты тек Құдайдан, сұрағын.

Назарымызды шайтан түртіп, өз жағына қаратқан.

Билік беріп, әзәзілге білмей жүрміз Құдайды,

Тәубаға кел, кешірім ал, Ием соны сұрайды.

Жетегінде болсаң егер бірге алып кетеді.

Екі жолдың айырмасын түсіне біл ағайын,

Иас Иемнің жұмағында мәңгі өмірде болайын.

Арылтады ойымызды пендешілік сезімнен.

Сенсіз қалай құтыла алам күнәһарлық кезімнен,

Создың маған Өз қолыңды құтқаруға тезінен.

Тапқанымды жан-дүниеммен қуанышта сеземін.

Сағым болып айдынынан ұшып кеткен шағала,

Қайтып тапты өз айдынынын, өз ортасын, өзенін.

Әрбір сәтте, әрбір кезде мәңгілікке асығам.

Мағынасы мына өмірдің мәнсіз енді мен үшін,

Өзіңменен жаңа өмірді бастап кеттім басынан.

Сенде солай өкініште арманда боп жүрмегін.

Дұрысы сол, осы өмірде Құдайыңды білгенің,

Терең ойлан ағыт кәне, жүрегіңнің ілгегін.

Арыласың пендешілік сезімінен жасыған.

Жаңа арнамен ағар сонда өміріңнің өзені,

Қайта соғар жаңа арнамен жүрегіңнің өзегі.

Кеш қалмастан ойлан, кәне, жүрегіңді сынағын.

Мәңгі өмірлік тыныштықтың іздер болсаң тұрағын,

Тәубаға кел, Құдайыңнан жалбарынып сұрағын.

Ізгі хабар танытса шын Құдайды.

Өсиетті тәңірдің дәнін ексе,

Жайлап өсіп, ол неге жайқалмайды?!

Ол – Құдайдың Иса атты тірі Сөзі.

Адам ата, Хауа ана бойға енгізген,

Бар күнәдан құтқарар Соның Өзі.

Менің жаным шындыққа құмар дәйім.

Күш-қуат бер жетеле Рухыңменен,

Болаттай берік боп мен шыңдалайын.

«Патшалығы Құдайдың жақын» – депсің,

Таратайын әніммен Хабарыңды,

Таңдаулыңды мың-мыңдап алып келсін.

Сен силадың дәнегін жұбаныштың.

Сен көрсеттің мәңгіліктің сара жолын,

Жүрегімде Киелі Рух тулап ұшты.

Табиғатқа кіргізіп берекені.

Аларынан берері көп жомарт күздің,

Еңбегінің қарымы қайтпақ бүгін.

Табиғатты сурет қып жазып бердің.

Айналаға қарасам тамсанамын,

Адамзатқа нәр бердің, азық бердің.

Алтын түсті алқапта егістерің.

Дәнек еді кеше еккен таңданасың,

Жеміс берді жайқалып егістерің.

Баптап, күтіп, өссін деп тер төктің бе?

Таңғажайып Тәңірдің бұл кереметі,

Өлді, өсті, көбейді енді жер бетінде.

Өмір дәнін септі де көкке кетті,

Теріп ал деп біздерге өсиет етті,

Жеміс теру кезі енді бізге жетті.

Жинайық қырманға сап егістерді.

Құстар қайтып барады, ойланайық,

Айтшы, құстар осыны неге істеді?

Күз мәңгілік емес деп қорықтың ба?

Қыс қаһары қатты деп хабар келіп,

Жұмақ іздеп алыстарға жорыттың ба?

Жемістерді қамбаға жияйықшы.

Бар адамзат анасы Хауа-ана ғой,

Бәріміз бір қауызға сияйықшы.

Күз жемісін теру үшін аттанайық.

Тәңір Ием жар болып қуат берсе,

Тозақтан адамдарды ап қалайық.

Жылағанға дем беріп жуат бүгін,

Жүрегіңе түскен жарық сәулесімен,

Әр жүректі нәр беріп суарт бүгін.

Оят бүгін сусыраған далаңды!

Оят бүгін ата-анаңды қалаңды!

Шайтан бүгін ашулы да алаңды.

Соғыс, опат басып жатыр қалаңды.

Жаман ниет, жезөкше ойлар қаптаған,

Сейілт бүгін, тазалағын санаңды.

Қаһарынан шайтанның сақтанайық.

Кеш қалармыз ерінсек, кеңге салсақ,

Адамдарды тозақ оттан ап қалайық.

Жұбатайық көңілдерді езгіленіп жасыған,

Жоғалтқан Адам-ата жұмақ кілтін,

Мәңгі өмірді бастайықшы басынан.

Жайқалады алқаптарда егістерің,

Тәңір берген нәсіпті шашпай-төкпей,

Аттанайық, алуға тегіс теріп.

Нұрыңа мені бөледің.

Тәңірім Иса, қаныңмен,

Күнәмнің құнын өтедің.

Айқышқа беріп тәніңді.

Құтқарып алдың күнәдан,

Әлемді және елімді.

Жаныңды салып азапқа.

Адамның әрбір ұрпағы,

Бармайды сенсе тозаққа.

Тамшылап жерге тоқталмай.

Күнәсіз Иса керілдің,

Айқыштан бақыт тапқандай.

Киелі Иса қаны үшін.

Тәубеге келгін бауырым,

Өмірдің ұғып мәнін шын.

Жүрекке нұрын себеді.

Көктем боп гүлін егеді,

Науырыз болып келеді.

Жүректе қатқан қыс еді.

Нұрды көріп қашады,

Орын таппай сасады.

Қыс патшаны жылатты.

Көзінің жасы көл болып,

Сай-саладан су ақты.

Тіршілікті түгел жоюға.

Бұйрық беріп тұрған еді,

Бас жендеті оның аязға.

Даламызға сән беріп.

Нұрға бөлеп әлемді,

Табиғатқа жан беріп.

Тауға қарай қашады.

Науырыз келіп алақай!

Өмір кілтін ашады.

Астарына біз қарайық.

Ажал жендеті – шайтанның,

Қысты шайтанға балайық.

Ұғынсақ егер осыны,

Сөзді ұзаққа созбайық.

Құдайға бергін қолыңды,

Арып-ашып тозбайық.

Қадам сайын құрып тұр.

Бұл ниетін шайтанның,

Құдай Ием Өзі біліп тұр.

Көзімізді ашады.

Санамызды оятып,

Шайтанға қаһар шашады.

Жүрегіңді қағып тұр.

Ашып қой жүрек есігін,

Күнәдан бойды сауықтыр.

Тегіннен-тегін алғайсың.

Кешірім алсаң Құдайдан,

Пейішке жолды жалғайсың.

Мәрзия жүрек жарды жырларын оқырман қауымға ұсына отырып, қазақ даласының төрінде Исаның сүйіспеншілік туы тігіліп, барлық халық құтқарылса екен деп тілейді.

Гүлдей ем солған бақтағы.

«Жан Ием» мені тірілттің,

Арайлап атты ақ таңым.

Шырағын жақтың үміттің.

Қуаныш жас боп төгіліп,

Жан Ием, мені шын ұқтың.

Шындық туы боп тағылдың.

Кеудеме нұр болып төгілдің,

Сырыңды ұқтың Тәңірім.

Дүниені түгел шарладым.

Қол создың кенет, жан Ием,

Қол жетпес биік арманым.

Қуаныш нұрыңа шаттанам.

Сыйладың мәңгілік жаңа өмір,

Өзіңдей жоқ ешкім ақтаған.

Ып-ыстық қан болып төгілдің.

Күнәмнан тазалап құтқарып,

Сыйладың құдіретін сенімнің.

Қабыл ал жан Ием – Қорғаным.

Сүйемін кіршіксіз көңілмен,

Ашайын жүректің «томдарын».

Құтқардың қараңғы түнектен.

Өмірімнің шырағысың жағулы,

Сенсің Ием, жүрегіме гүл еккен.

Құшағында жүргем әлсіз үміттің.

Бет-пердесін ашып мынау дүниенің,

Өмірімде тұңғыш рет тынықтым.

Жетеле Өзіңнің жолыңа.

Өзіңмен атады әр таңым,

Жан Ием, құрбанмын жолыңда!

Әр уақытта жазылмасын жұбымыз.

Иса ашқан Киелі үйдің төріне,

Қуаныштың нұрын шашып кіріңіз!

Біздер үшінөліп, жанын қинаған.

Ұлы Ұстаздың қасиетті Рухын,

Оған сенген жүрек қана сыйға алар!

Ол – мәңгілік жырлайтұғын әніміз.

Иса – жарық ортамызға нұр шашқан,

Жүректі ашып, Оған орын табыңыз!

Жүрегіңде сақта мәңгі есімін.

Иса – ұлы, Иса – шындық, тура жол,

Иса берер күнәң үшін кешірім.

Киелі Рух қасиетті нәзік үн.

Жүрегіңде сүйіп, есте сақтай біл,

Иса – мәңгі таусылмайтын тағлым.

Иса бізге Жарық, Нұр боп көрінген.

Бауырларым тура жолда тартынбай,

Құшағына ұлы Исаның еніңдер!

Ақ батамен жарылқасын Иеміз,

Қорғап мәңгі Рухымен Киелі.

Иса – жеңіс, жемісіміз біз Оның,

Құтқарушы – қамқорымыз сүйеніш.