68
немесе біз оған əсер етсекте, ол автономды.
Үшінші əлемнің тұрғындарына теориялық жүйелер, мəселелер мен сынау
пікірлер, журналдар, кітаптар мен кітапханалардың мазмұны кіреді. Ғылыми
теориялардың даму процестерінің өздерінің даму логикасы бар. «Менің зерттеу
логикам білімнің даму теориясының мүмкіндік пен қатесін, яғни, қатені
жоюдан тұрады. Ал, ол болса - Ламарктің ереже нұсқаулары, үйрету арқылы
емес, Дарвинның селекциясы, іріктеуі арқылы». Осы салыстырмалы
ұқсастықты Поппер өмірінің соңында теорияның динамикасының төрт фазасы
атты схемасында ұсынды:
1) Мəселе (бақылау емес);
2) Шешу əрекет жасау - гипотезалар;
3) Қатені жою - гипотеза мен
теорияның фальсификациясы;
4) Сыншыл сұхбат нəтижесінде жаңа жəне мəселені нақты қою.
Қорыта айтқанда, Попперлік «ғылыми теориялар» ғалым дүниесіне
қатыспай идея əлеміне толық қатысты. Ғалымдардың іс-əрекеті рационалды
болу қажет, яғни, теориялық құрылымды басқамен ауыстыру. Ғалымдардың
«ашық қоғамында» интеллектуалды күрестен басқа ештеңе жоқ; сайысқа
адамдар емес, идеялар шығады, ал, адамдар ғылымға адал қызмет жасау керек.
Сол себепте, біз Поппердің көзқарасында жетілген «ғылыми революцияның
құрылымын» таппаймыз.
Томас Кунның ғылыми революция теориясы.
Ғылыми білімнің дамуы мен оның психологиялық пен əлеуметтік
реконструкциясы туралы Томас Кун өзінің «Ғылыми революцияның
құрылымы» атты шығармасында жариялаған. Бұл шығармада жеке ғалымның
жəне ғылыми ұжымдардың қызметінің психологиялық пен əлеуметтік
факторлары қарастырылған.
Кунның пікірінше, ғылымның дамуы - ол екі кезеңнің бір-бірін ауыстыру
процесі - «қалыпты ғылым» жəне «ғылыми революция». Екіншісі ғылымның
тарихында біріншіге қарағанды аз кездеседі. Кунның тұжырымдамасының
əлеуметтік-психологиялық аспекті - ол ғылыми ұжымның өкілдерімен нақты
бір парадигманы ұстану, яғни, бұл оның ғылымның əлеуметтік құрылымында
алатын орны, ғалым ретінде қалыптасуындағы ұстанатын принциптері, мейірі
мен эстетикалық себептері мен мəнері. Осы факторлар ғылыми ұжымның
негізін құрастырады.
Кунның тұжырымдамасында парадигма деген сол ғылыми ұжыммен
қолданатын жалпы идеялардың жиынтығы мен методологиялық ұстанымдары.
Парадигмаға келесі екі қасиеттер тəрізді: 1. ол ғылыми ұжымның қызметінің
негізі болып қабылданады, 2. ол өзгеріс сұрақтарды, яғни зерттеушілерге жол
ашады. Парадигма - ол əр ғылымның бастамасы, мақсатқа сай фактілерді
іріктеуге жəне оларды сараптауға бағытталған. Парадигма əлде «пəндік
матрица» келесі маңызды компоненттерден тұрады: 1. «мағыналық жалпылау»
- ол ғылыми топтың мүшелерімен логикалық түрде күмəнсіз жəне қайшысыз
қолданатын пікірлер; 2. «парадигманың метафизикалық бөлшектері», мысалы,
«жылу дегеніміз затты құрастыратын бөлшектердің кинетикалық энергиясы»; 3.
құндылықтар, мысалы, болжауға қатысты, сандық болжаулар сапалықтан