Балашт ҥ с І п қ алие в б а л а л а р а у р у л а р ы о қ у л ы қ Ақтӛбе 1 4

289 
Спазмолитиктер мен анигистаминді дәрілер:
Эфедрин, эуфиллин, антигистаминді 
дҽрілермен бірге ішуге беріледі, инъекция жҽне ингаляция тҥрінде тағайындалады. Жҽне 
т.б. витаминдер тағайындалады. 
Қуаттандырушы және витаминдік емдер
. В тобындағы витаминдер, аскорбин 
қышқылы, никотин қышқылы, дибазол, элеутерококк, женьшень, апилак, пантокрин 
тағайындалады. 
Т-лимфоидты жҥйенің жетіспеушілігі лабораториялық зерттеулермен дҽлелденген 
жағдайда левамизол (декарис) жҽне т.б. иммундық жҥйеге ҽсер ететін препараттар 
тағайындалады. 
Хирургиялық емдеу
ҽдісі аурудың ҿкпе бҿліктерінің зақымдалған, басқа ем 
кҿмектеспейтін жағдайда, тҧрақты жергіліктенген іріңді эндобронхиттерде қолданылады. 
Екі жақты созылмалы пневмонияны хирургиялық ҽдіспен емдеуден бҧрын іштен туа 
болған трахеобронхиальды жолдардың ақауларының жҽне жҥйелі аурулардың бар-жоғын 
ҧқыпты тҥрде тексеріп алу керек, ҿйткені бҧндай жағдайларда ота жасауға болмайды. 
Кҿптеген авторлар отаны 7 жастан кейін, ҿкпе қҧрылымының толық жіктелуі 
аяқталғаннан бастап жасау керек деп есептейді. 
Саноториялық маңызды ем
жолдарының бірі болып келеді. 
Диспансерлік бақылау.
Емханалық сатының негізгі міндеті болып ауруларды бақылау 
жҽне оларды ремиссия кезінде емдеу, уақытымен диагноз қою, сонымен қатар ҥйдегі 
асқынған (қайта ҿршіген) ауруларды дер кезінде ауруханаға жатқызу, емдеу болып 
саналады. Педиатриядың бақылау жиілігі жылына 2-3 рет болуы керек. 
8. АЛЛЕ РГИЯЛ ЫҚ АУРУЛ АР
 
Аллергия
термині – (грек. – 
allos
– басқа, бҿтен: 
ergon 
– ҽсер) 1906 жылы 
австриялық педиатр Клименс фон Пирке (
C.von Pirguet
) сарысуды емдік мақсатпен 
қайта енгізгеннен кейін жоғары сезімталдықтың (гиперсезімталдықтың) ҿзгерген 
жағдайын анықтау ҥшін енгізілген. 1921 жылы Праусниц пен Кюстнер 
(C.Pausnitz, 
H.Kustner)
жедел тҥрдегі гиперсезімталдық реакциялары қандағы сарысу қҧрамындағы 
антиденелерден туындайтынын кҿрсетті. 1925 жылы А. Кока жҽне Е. Гровенің 
(A.F.Coca, E.F.Grove) 
ҧсынысымен жедел тҥрдегі гиперсезімталдықтың дамуын 
анықтайтын антиденелерді реагиндер деп атай бастады. 1967 жылы К. Ишизака и Т. 
Ишизака 
(R.Ishizaka, T. Ishizaka)
иммуноглобулиндердің жаңа класы – 
IgE
сипаттады 
жҽне реагиндер иммуноглобулиндердің дҽл осы класына жататыны анықталды.
Қазіргі уақытта «аллергия» термині сенсибилизацияланған ағзада гиперэргиялық 
қабыну немесе шок түрінде кӛрінетін антигендік табиғатты заттарына ағзаның
гиперсезімталдығын белгілеу үшін пайдаланады.
Атопия
– 
аллергияның жекеленген түрі (жағдайы): антигендік табиғатты 
заттарына гиперсезімталдық жағдай, ол арнайы антидене – IgE-нің құрылуымен, 
иммунопатологиялық реакциялардың 1-ші түрімен ӛтеді
. 

жүктеу 10,77 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: