4
ӘДІСТЕМЕЛІК ҚҰРАЛДЫҢ ЗАҢДЫ-ҚҰҚЫҚТЫҚ ҚАМТАМАСЫЗ ЕТІЛУІ
Әдістемелік құралдың құқықты негізі болып табылады:
- Бала құқықтары Декларациясы және бала құқықтары туралы Конвенция;
- Қазақстан Республикасының Конституциясы;
- Қазақстан Республикасының 2007 жылғы 2007 шілдедегі «Білім туралы»
Заңы;
- Елбасы Н. Ә. Назарбаевтың 2012 жылғы 14 желтоқсандағы «Қазақстан-
2050» Стратегиясы қалыптасқан мемлекеттің жаңа саяси бағыты» атты
Қазақстан халқына Жолдауы;
-
Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2012 жылғы 23 тамыздағы № 1080
қаулысымен бекітілген Мектепке дейінгі тәрбие мен оқытудың мемлекеттік
жалпыға міндетті стандарты;
-
Қазақстан Республикасы Президентінің 2010 жылы 7 желтоқсандағы
№ 1118 Қаулысымен бекітілген Қазақстан Республикасы білімді дамытудың
2011-2020 жылдарға арналған мемлекеттік бағдарламасы;
-
Қазақстан Республикасы Үкіметінің 2010 жылы 28 мамырдағы
№ 488 [5] қаулысымен бекітілген Балаларды мектепке дейінгі тәрбиемен және
оқытумен қамтамасыз ету жөніндегі 2010 – 2014 жылдарға арналған «Балапан»
бағдарламасы;
-
Қазақстан Республикасының 2011жылғы 30 желтоқсандағы санитарлық
ережелері мен нормалары.
Әдістемелік құралдың мақсаты - балаларды тәрбиелеу мен оқытуда
мектепке дейінгі ұйым мен отбасы арасында тиімді әріптестік механизмін құру
болып табылады.
Мектепке дейінгі ұйымның білім беру үрдісінде ата-аналармен тиімді
әріптестіктің заманауи формаларын жетілдіру бойынша әдістемелік құралдың
міндеттері:
Тәрбиешілерге мектепке дейінгі ұйымның ата-аналармен жұмысының
заманауи моделдерін ұсыну;
Ата-аналармен жұмыстың тиімді формаларымен, педагогикалық
тұрғыда балалармен қарым-қатынастың жаңа құралдарымен таныстыру;
Балаларына білім беруде ата-аналардың қажеттілігін зерттеу;
Біріккен шығармашылық жұмыстарға ата-аналар мен балалар
күштерін біріктіру;
Педагогикалық үрдіске ата-аналарды жүйелеп тарту;
Педагогтар құзырлығының деңгейін көтеру;
Мектепке дейінгі ұйымдардағы білім беру жағдайларына тапсырыс беруші
ретінде ата-аналарды педагогикалық ағартуды жалғастыру.
5
Күтілетін нәтиже:
- Кәсіптік құзырлықтың деңгейі, сонымен бірге көрсетілетін
жағдайлардың деңгейі де көтеріледі;
- Мектепке дейінгі ұйымның отбасымен жұмысының позициясы өзгереді;
- Ата-аналар мектепке дейінгі ұйым қызметіне қатыса алатын болады;
- Педагогтар ғылыми-әдістемелік деңгейде отбасындағы балаларды
тәрбиелеу мен оқытудың тәжірибелерін зерттеп біледі;
- Балаларының алдында ата-ананың, ата-аналар алдында педагогтар беделі
көтеріледі.
6
МЕКТЕПКЕ ДЕЙІНГІ ҰЙЫМДАРДЫҢ БІЛІМ БЕРУ ҮРДІСІНДЕ
АТА-АНАЛАРМЕН ЖҰМЫСТЫҢ ҰЙЫМДАСТЫРУШЫ-ПЕДАГОГИКАЛЫҚ
ЖАҒДАЙЛАРЫ
Білім беру жүйесін дамыту Қазақстан Республикасының басымдық
бағыттарының бірі болып табылады. Елбасы Н.Ә. Назарбаев «Қазақстан-2050»
Стратегиясы қалыптасқан мемлекеттің жаңа саяси бағыты» атты Қазақстан
халқына Жолдауында және «Қазақстанның әлеуметтік жаңғыртылуы: Жалпыға
Ортақ Еңбек Қоғамына қарай 20 қадам» бағдарламалық мақаласында білім беру
жүйесінде басымдықтарды анықтады және біздер - педагогтар алдына күрделі
мақсат - әлемдік деңгейдегі білім орталығы болуды қойды.
Мектепке дейінгі білім беру жүйесін жаңарту, ондағы гуманизациялау
және демократияландыру үрдістері мектепке дейінгі ұйымның отбасымен
қарым-қатынасын белсендіру қажеттілігіне әкелді.
Отбасы – балаға «эмоционалдық тылда» психологиялық қорғау беретін
бірден-бір алғашқы социум. Отбасының маңызы мектепке дейінгі жастағы
балалар үшін ерекше. Әрбір бала өз ата-анасынан, әжесі мен атасынан,
бауырларынан ерекше сүйіспеншілік күтеді: яғни оны үлгілі тәртібі мен
қылығы үшін емес, қандай болса солай сүйгенін қалайды.
Бала үшін отбасы – бұл қоғамдық тәжірибенің көзі. Отбасында ол өзі
еліктейтін үлгілер табады, мұнда ол әлеуметтік туылады. Егер біз адамгершілігі
зор, дені сау ұрпақ тәрбиелегіміз келсе, онда бұл мәселені «бүкіл әлеммен»:
балабақша, отбасы, қоғам болып шешуіміз қажет.
Мектепке дейінгі ұйымдардың басты мақсаты – отбасында баланы
тәрбиелеуге кәсіптік көмек беру, оны ауыстырмай, тәрбиелік функцияларын
жүзеге асыруды толықтыру және қамтамасыз ету арқылы жүргізу. Бұл:
- баланың қызығушылығы мен қажеттілігін дамыту;
- бала тәрбиесіндегі тұрақты өзгеретін жағдайларда ата-аналар арасындағы
міндеттер мен жауапкершіліктерді бөлу;
- отбасындағы әртүрлі ұрпақ арасындағы қарым-қатынастың ашықтығына
қолдау көрсету;
- отбасы өмірінің бейнесін жасау, отбасылық дәстүрлерді формалау;
- баланың жекелігін қабылдау және түсіну, балаға бірден-бір жеке тұлға
ретінде сену және сыйлау.
Жоғарыда айтылған отбасылық қатынастарды жүзеге асыру үшін келесі
тәрбиелік міндеттерді орындау бойынша жұмыстар жүргізілу қажет:
- біріншіден, баланы және ата-ананы сыйлауға тәрбиелеу;
- екіншіден, ата-аналармен олардың отбасылық шағын ортасын зерттеу
үшін біріге әрекет жасау.
Одан кейін отбасының ортақ мәдениетін көтеруге және ата-аналардың
психологиялық – педагогикалық құзырлығына ықпал ету, оларға балалармен
жұмыстың дағдыларын қалыптастыруда теориялық және практикалық көмек
көрсету, отбасына жеке-дифференциалды тәсіл нәтижесінде ата-аналармен
