272
– кемшіліктерді көру;
Бастауыш сыныптардағы зерттеушілік әрекеттердің міндеттері:
– Проблемалық ойын ситуацияларына оқушылардың енуі;
– Проблемалық ситуацияның шешілу жолдарын табуға қажеттіліктің туындалуы (
мұғалім – оқушы);
– Зерттеушілік әрекеттерге үйрету (практикалық тәжірибелер) [4].
Жоба жұмысын дайындау кезеңдері:
Бастапқы:негізгі тақырыпты анықтау;
Ізденіс:жоба жұмыстарын, ақпарат, әдебиет көздерін айқындау, жоба бойынша жеке
жұмыстарды топ ішінде ұйымдастыру;
Нәтижені өңдеу: зерттеу тақырыптары бойынша презентациялар дайындау
Тұсау кесу: жұмыстарын қорғау;
Зерттеу жұмысының негізгі сатылары:
1) Ақпараттық – «не істеу керек?»
2) Жоспарлық — «бұған қалайша жетуге болады?»
3) Шешімқабылдау – «іскеасырудыңжолдары мен құралдарынанықтау»
4) Орындау — «жүзеге асыру»
5) Бақылау – «тапсырма дұрыс орындалдыма?»
6) Бағалау — «келесіжолы нені дәлірек істеген жөн?»
Сонымен, бастауыш сыныптарда оқыту процесінде жоба технологиясын пайдалану
арқылы оқушының шығармашылық кабілеттері дамиды, өзіндік дүниетанымы қалыптасады,
берілген тапсырмалар оқушының сабаққа деген ынтасын арттырады.
Қорытындылай келе, бастауыш мектептегі жобалау әдісін қолдану негізгі мектептегі
жобалау жұмыстарының даму негіздерін қалайды. Оқушылар жобалау жұмысының негізін
ойы мен іске асыру, шешім қабылдау, нәтиже шығару деп таниды. Бастауыш мектеп
оқушыларының өзінділігі, тыңғылықтылығы мен ойлау вариативтілігі олардың
«Интеллектуалдық жетілуін» көрсетеді Оқушылармен жұмыс жасау барысында жобалау
әдісін қолдану өзін-өзі таныту деңгейін арттырады, балалар ата-аналары мен мұғалімдердің
көмегіне сирек жүгінеді. Оқу орындарының гуманитарлық бөлімдерінде жобалап оқыту
технологиясы негізінде меңгерту:
- біріншіден, білім сапасының көтерілуіне жол ашса;
- екіншіден, оқушының жеке тұлғалық қабілеттерін заманауи талаптарға сай дамытуға
кепілдік береді;
- үшіншіден,
оқу үдерісінің оқушы үшін мәнін танытып, олардың оқу
мотивацияларын дамытады;
- төртіншіден, оқыту үдерісінің үш мақсатын – білімдік, тәрбиелік, дамытушылық –
қатар орындаудың шарты болып саналады;
- бесіншіден, қоғам талабы мен оқушы мүддесінің толық үйлесімде дамуына тірек
болады.
Жобалау әдісі арқылы ұсынылытын тапсырмаларды орындау барысында оқушылар
шығармашылықпен ойлауға, өз әрекетін өз бетінше жоспарлауға, жоба бойынша алдына
қойған міндеттерді шешуге алдын ала болжам жасай білуге, басқаша айтқанда, жұмыс істеу
мәдениетіне үйренеді. Өз ойын ашық айту жоба құрушы логикалық, тілдік, грамматикалық
жағынан дұрыс құруға ұмтылады.
ӘДЕБИЕТТЕР ТІЗІМІ:
1 Пахомова Н.Ю. Проектное обучение – что это? // Методист, №1, 2004 – с.4.
2 Сарбасова.Қ.А.
Инновациялық
педагогикалық
технологиялар
негізінде
бастауыш
сынып
мұғалімдерінің даярлығын жетілдіру. Қарағанды, 2005.
3 Бейсенбаева А.А. Теория и практика гуманизации школьного образования. – Алматы, 1998.
4 Педагогические основы проектирования образовательных систем нового вида. - СПб., 1995.
273
УДК 796.01
ИСРАИЛОВ Р.Д., РУСАНОВ В.П.
ВКГУ имени С. Аманжолова, г. Усть-Каменогорск
ВЛИЯНИЕ ФИЗИЧЕСКИХ УПРАЖНЕНИЙ
НА УМСТВЕННЫЕ СПОСОБНОСТИ УЧАЩИХСЯ
Влияние занятий физическими упражнениями на умственное развитие школьников
является одной из актуальных проблем физического воспитания. Еще в начале прошлого
столетия В.А.Сухомлинский заметил, что "отставание в учебе детей лишь результат их
плохого здоровья."
Современные дети растут и развиваются в эпоху высоких технологий и научно-
технических достижений, где компьютеры, ноутбуки, телевизоры и планшеты притягивают
их внимание гораздо больше, чем прогулки, занятия физической культурой и спортом,
(мешая нормальному физическому развитию и нанося вред здоровью). Все меньше детей
делают утреннюю зарядку, посещают спортивные секции, а ведь давно доказано, что
занятия физической культурой и спортом, укрепляя здоровье, способствуют гармоничному
развитию ребенка[1].
Сегодня нельзя найти ни одной сферы человеческой деятельности, не связанной с
физической культурой, поскольку физическая культура и спорт – общепризнанные
материальные и духовные ценности общества в целом и каждого человека в отдельности.
Физическая культура как феномен общей культуры уникальна. Именно она, по словам
В.К. Бальсевича, является естественным мостиком, позволяющим соединить социальное и
биологическое в развитии человека. Более того, как доказывает Н.Н. Визитей, она является
самым первым и базовым видом культуры, который формируется в человеке. Физическая
культура может значительно влиять на состояние организма, психику и общественный
статус человека [1, 2].
Исторически физическая культура складывалась, прежде всего, под влиянием
практических потребностей общества в полноценной физической подготовке подрастающего
поколения и взрослого населения к труду. Естественную потребность в движениях человек
удовлетворял на протяжении жизни в трудовом процессе. По мере развития научно-
технического прогресса стала неуклонно сокращаться доля физических усилий в труде и
быту. За короткий исторический период в 60-70 последних лет доля мышечного труда в
сфере материально производства сократилась почти в 200 раз [2]. Этому способствовала и
урбанизация населения. Так, рост крупных городов привел к развитию городского
транспорта, лифтов, телефонов, телевидения, что способствовало значительному снижению
двигательной активности людей [3].
Таким образом, научно-технический прогресс, наряду с улучшением условий жизни и
работы в современном обществе, создает предпосылки для малоподвижного образа жизни.
Ограничение движений вызывает особое состояние – гиподинамию, которая ухудшает
здоровье, снижает обмен веществ и информации, поступающей в мозг из мышечных
рецепторов, что приводит к нарушению регулирующей функции мозга и отражается на
работе всех внутренних органов. Недостаток движений - это начало болезней, ведущее место
среди которых занимает сердечно-сосудистая патология: гипертония, атеросклероз, ишемия,
инфаркты и др.[3].
Оптимальный уровень двигательной активности является обязательным условием
нормального физического и функционального развития организма детей школьного возраста.
Так, у дошкольников наблюдается естественная, врожденная потребность в движении (в
основном игровая), которая не ограничена учебной деятельностью и составляет в среднем
13,5-15,7 тысяч шагов в сутки. У младших школьников суточные объемы основных
локомоций (ходьба, бег) во время каникул достигают 18,3-20,6 тысяч шагов. В учебное же
время, число локомоций у них снижается на 20-30%. Возникает проблема дефицита
Достарыңызбен бөлісу: |
