Бҥйректік синдром
сиректеу (науқастардың 1/3-1/2 бҿлігінде) ошақты немесе
сегментарлы, диффузды гломерулонефрит, жеделдеу гломерулонефрит тҥрінде білінеді.
Бҥйректің зақымдалуын 3 клиникалық тҥрге бҿледі:
1. транзиторлық (ҿткінші) гематурия;
2. капилляротоксикалық нефрит, гематуриялық тҥрі;
3. капилляротоксикалық нефрит нефротикалық синдроммен жҽне гематуриямен;
4. тезҥдемелі гломерулонефрит.
Алғашқы екі тҥрі бірдей жиілікпен кездеседі жҽне ағымы жағымды болады.
Науқастардың кҿбінде бҥйректің зақымдалуы қысқа мерзімді микрогематуриямен жҽне
альбуминуриямен білінеді. Ол ошақтық нефриттің белгісі деп есептеледі. Кейбір
науқастарда микроҿзгерістер, кейде макрогематурия, экстраренальды ҿзгерістерсіз жҽне
бҥйрек функциясының дҿрекі бҧзылыстарысыз, ҧзақ – бірнеше аптаға немесе айлап
сақталып қалуы мҥмкін. Бҧндай жағдайда сегментарлы нефрит туралы сҿз қылған жҿн
болса керек. Нефропатия байқалатын науқастардың 1/3-де жедел нефриттің, айқын
экстраренальды лермен, айқын белгілері байқалады. Нефропатияның бҧл тҥрінің ағымы
ҽдетте жағымды, бірақ созылмалы нефритке ҽкелуіде мҥмкін. Келесі ҽрбір қайталаумен
бірге бҥйрек зақымдалу мҥмкіндігі арыта тҥседі. Ал басқа белгілері сирек қайталайды. Ең
ауыр асқынуы жеделдеу нефрит, жедел бҥйрек жетіспеушілігі. Басқа мҥшелердің
зақымдалуы сирек кездеседі, бірақ мидың (ҿткінші қҧрысулар, аяқ-қолының салдануы,
тарамыстар рефлекстернің асиммитриялығы, ми нервтерінің, ісінудің, сиректеу қан
қҧылудың ҽсерінен,) зақымдалуы байқалуы мҥмкін. Сиректеу ҧманың (эпидидимит,
орхит, қан қҧйылу), аталық бездің ісінуі кҿрініс береді. Азды-кҿпті жҥрек-тамыр
жҥйесіндегі, гепатоспленомегалия жедел кезеңінде жойылып кетеді.
ГВ-де алғашқы бірінші аптада субфибрильді температура байқалуы мҥмкін, сонымен
қатар тиісті инфекцияға сҽйкес одан ҥлкен температурада орын алуы мҥмкін.
Диагноз
клиникалық (синдромдардың болуы), лабораториялық (лейкоцитоз,
нейтрофилез, эозинофилия, тромбоцитоз, ЭТЖ жоғарлауы, айналымдағы иммундық
кешендердің артуы, зҽр анализіндегі ҿзгерістер, қажет болса функциялық сынамалардағы
ҿзгерістер) мҽліметтер, коагулограммадағы ҿзгерістер (гиперфибриногенемия, фибрин
деградция ҿнімдерінің артуы) негізінде қойылады.
Достарыңызбен бөлісу: |