Аза дебие ті 7 ар ма н

95
Жас Ноян қыз ды кө ріп от боп кет ті,
Көз де рі қызыл жа лын шоқ боп кет ті.
Жер мен көк, ай, жұл дыз ды тұ ман ба сып,
Бір қыз дан бас қа нәр се жоқ боп кет ті.
Кел ді де қыз ға жа лын сөз де рі мен,
Шы ғар ды, жан ұшы рып, іш те гі өрт ті.
Бір күй іп, бір суы нып, бір ел жі реп,
Бі ре се, жас ба ла дай жа сын төк ті.
Өр те мей от ты жү рек қой мақ па екен,
Та қа ды сұ лу қыз да бет ке бет ті.
Қыз сон да: «Ноян бауы рым – Ке бем! – де ді, –
Мен се нің сүй ге ні ңе се нем, – де ді. –
...Ноя ным, бі рақ се нен қа ла уым бар», –
Де ді де, сұ лу ой ға те рең де ді...
Қыз сон да: «Қа ла уым бар, Ноян ба тыр,
Адас қан ақ қу құс тай мен бір па қыр.
Ар қа ның аруы боп жүр сем-да ғы,
Алыс та ту ған, өс кен же рім жа тыр.
Өт кіз ген ба лау са дай бө бек кү нім,
Бар қыт тай бе лес-бе лес бе лім жа тыр.
Ай бын ды арыс тан дай құм да кез ген,
Кү ңі ре ніп қа лың қал мақ елім жа тыр.
Бар қыт бел, қаш қан қал мақ қал сын ады ра,
Ата-анам – ай ым ме нен кү нім жа тыр.
Ер Ба ян біз дің ел ге бар ған еді,
Көп қой ға көк жал ой ран сал ған еді,
Бө бе гін шы рыл да тып ап кет кен де,

жүктеу 7,01 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: