Оқулық Тараз 019 Әож 37. (075)

61 
 
Сурет-32. Педагогтың кәсіби өзін-өзі тәрбиелеу процесінің кезеңдері 
Мұғалім өзін-өзі ұдайы дамытып отырса ғана нағыз мұғалім бола алады. 
Мұғалімнің өзін-өзі кәсіби тәрбиелеудің қозғаушы күші – мақсаттар мен 
мотивтер арасындағы қарама-қайшылықтарды жеңуге деген мұғалімнің 
қажеттілігі. Мотивтің мақсатқа қарай жылжуы өзін-өзі тәрбиелеуге деген нағыз 
қажеттілікті тудырады. 
А.Дистервегтің сөзімен айтсақ, ешкім басқаға өзінде жоқ нәрсені бере
алмайды, өйткені өзі дамыған, тәрбиелі, білімді болмаса, басқаларды
дамыта, тәрбиелей, білім бере алмайды.
Педагогикалық 
рефлексия 
–
 
өзін-өзі 
тәрбиелеудің 
негізі. 
Педагогикалық ұжымның педагог тұлғасының өзін-өзі тәрбиелеуіндегі 
рөлі. Өзін-өзі тәрбиелеудің үздіксіз білім беру жағдайында педагогтың 
кәсіби құзыреттілігін жоғарлатудағы рөлі.
«Рефлексия»
ұғымы алғаш философия ғылымына енді, индивидтің өз 
санасында өзінің жасаған іс-әрекеттерін ой елегінен өткізуін білдірді. Рефлексия 
(
“reflexio” 
латын сөзінен шыққан, тікелей аудармасы – артқа қарау, бұрылу) 
қандай да бір нәрсені үйрену мен таңдаудың көмегімен ой елегінен өткізу 
процесі.
Рефлексия – жалпы алғанда, адамның өзінің ішкі жан дүниесіне, өзінің 
тәжірибесіне, өмірлік іс-әрекетіне сүйенуі, білім беру іс-әрекетінде субъектінің 
мотивін ұйымдастыру формаларының бірі және білім берудің алдыңғы қатарлы 
жаңашыл тәжірибесінде пайдаланылатын мақсатқа жету құралы.
Рефлексия – субъектілердің бірін-бірі екіжақты (айналы) өзара бейнелеу 
процесі. Нәтижесінде бір-бірінің ерекшеліктерін қайта қарай алады. Осының 
нәтижесінде төмендегідей рефлексивті процестер ажыратылады: өзін-өзі түсіну 
және басқаны түсіну, өзіне-өзі баға беру және өзгені бағалау, өзіне-өзі 
интерпретация беру және басқаны интерпретациялау. 
«Рефлексия» ұғымының мағынасын философтар, педагогтар, психологтар 
жан-жақты ашуға тырысты: 

жүктеу 8,71 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: