272
говорить об эрудиции), это скорее готовность решать задачи со знанием дела,
поэтому компетентность включает в себя как содержательный (знание), так и
процессуальный (умение) компоненты. Компетентный специалист должен
обладать критическим мышлением, позволяющим принимать точные решения
на основе самостоятельной оценки проблемы» [10:78].
Ведущий
казахстанский
исследователь
М.Х.
Балтабаев
под
компетентностью
понимает
более
гибкое,
более
универсальное
и
прагматическое понятие, включающее способность к системному анализу,
повышающему психологическую и интеллектуальную открытость человека к
инновационным изменениям внешней среды, культуру мышления, поведения и
общения как базовое условие жизнедеятельности в социуме, постоянное
стремление к непрерывному самообразованию [11].
Исходя из вышеизложенного, мы понимаем под компетенцией
комбинирование
имеющихся
у
личности
когнитивных,
моральных,
мотивационных и социальных умений. Сущность компетенции – рефлексивное
поведение.
По
нашему
мнению,
слагаемые
компетентности
-
это
сформированные ценностно-мотивационные качества личности, значимые
личностные цели, а также инициативность, ответственность и готовность к
творчеству.
Литература:
1. Послание
Президента
Республики
Казахстан
Н.А.Назарбаева
«Казахстанский путь - 2050: Единая цель, единые интересы, единое будущее».
2. Концепция образования Республики Казахстан до 2015 года.
3. Байденко
В.И.
Болонский
процесс:
результаты
обучения
и
компетентностный подход - Москва, 2009.
4. Хуторский А.В. Ключевые компетенции и образовательные стандарты,
интернет-журнал «Эйдос», 2002, 23 апреля,
http://www.eidos.ru/journal/
2002/2304.htm
5. Ильязова М.Д. Проблема компетентностного подхода в образовании,
журнал «Интеграция образования» - Москва, 2007, №7
6. Зимняя И.А. Ключевые компетенции – новая парадигма результата
современного образования, интернет-журнал «Эйдос», 2002, 23 апреля,
http://www.eidos.ru/journal/2006/0505.htm
7. Зеер
Э.Ф.
Модернизация
профессионального
образования:
компетентностный подход. Учебное пособие для вузов по специальности
«Профессиональное обучение (по отраслям)» - Москва, 2005.
8. Дж.Равен. Компетентность в современном обществе: выявление,
развитие и реализация - Москва, 2002
9. Готтинг В.В. Подготовка педагога профессионального обучения на
основе компетентностного подхода.
10. Стукаленко Н.М. Специфика компетентностного подхода в сфере
высшего
профессионального
образования
//
Международный
журнал
экспериментального образования, 2012, №6
273
11. Абсатова
М.А.,
Саудабаева
Г.С.,
Талгат
Н.
Структура
компетентностного образования.
http://www.rusnauka.com/5_SVMN_2013/Pedagogica/3_128770.doc.htm
ПЕДАГОГИКАЛЫҚ ПРОЦЕСТЕГІ МҰҒАЛІМ МЕН ОҚУШЫНЫҢ
ӨЗАРА ҚАРЫМ-ҚАТЫНАСЫНЫҢ МӘНІ
Сулейменова З.Е., Құрманова Қ.Е.
Ш.Уәлиханов атындағы Көкшетау мемлекеттік университеті
Қазіргі таңда қаралып, шешіліп жатқан педагогикалық мәселер өте көп.
Солардың бірі - мұғалім мен оқушы арасындағы қарым-қатынасты орнату
жолдары. Оқушылардың әлеуметтік дағдылары мен пәнге қатынасына ықпал
ететін фактордың бірі - пән мұғалімінің балалармен тіл табыса алу қабілеті
болып саналады. Себебі, мұғалімнің жеке басының қасиеті оқушының пәнге
деген қатынасына елеулі ықпал етеді. Оның сөзі, жүріс-тұрысы, өзін-өзі ұстауы,
киім-киісі, мәдениеті әрдайым бала үшін үлгі болып табылады.
Педагогикалық қарым-қатынастың өзіндік ерекшелігі бар. Егер сабақты
беделді, сыйлы мұғалім оқытса, оқушының пәнге деген қызығушылығы арта
түседі. Бірақ ол үшін оқытушы өз беделін әрқашан сақтау керек. Қазіргі кезде
тек қана мұғалім рөлінде, алдыңда отырған оқушылар алдында беделді бола
алмайсың, сондықтан әрқашан ізденіп, сөзі мен ісінде бірлік болуы керек.
Технология түрлерін білген жағдайда ғана, педагог белгілі жағдайларда дұрыс
қарым-қатынас ұйымдастырады. Ол үшін мұғалім қатынас құрылымын,
тапсырмалар мен ерекше педагогикалық ситуациялар туғызуда психологиялық,
мимикалық, тілдік, қозғалыс және т.б. жүйені қолданады. Бұндай қарым-
қатынас әрекеті үшін ынталылық керек. Ынталылық педагогикалық қарым-
қатынаста педагогтың басты бір қатынастық мақсаты басты болып саналады.
Ынталылық бұл жерде педагог қатынасты ұйымдастырушы ретінде екі түрлі
болады, студент үшін оқытушының сөзі, бағыты, өзіне деген көзқарасы ең
басты болады. Мұғалім – маман ретінде ешқашан кітаптан не не сабақ
конспектісінен оқып бермеуі керек. Оқушы тыңдап отырып, алдындағы
мұғалімнің аузынан шыққан сөздер өмірде жаңа ғана туындағанына көзі
жеткендей болуы үшін, мұғалімнің сөзі әрі бай, түсінікті, көркем әрі қанық
болуы керек.
Жасөспірімдер үшін мұғалім рухани дүниесі, өздеріне деген көзқарасы
маңызды рөл атқарады. М.М.Рыбакова жасөспірімдер мен мұғалімнің өзара
қарым-қатынасының бес түрін саралайды:
1. Диктаттық қатынас – қатаң тәртіппен ресми қарым-қатынас негізінде
білімге ерекше талап қою;
Достарыңызбен бөлісу: |
