Диссертациялық зерттеудің жаңалығы

10 
Автор диссертация жұмысын кешенді түрде зерттеу барысында 
жаңашылдық мәртебесіне ие бірқатар нәтижелерге қол жеткізді, олардың 
негізгілері мыналар: 
– 1991-2015 жылдардағы, яғни тәуелсіздік алған кезеңдегі Қазақстанның 
театр режиссурасындағы ізденістер алғаш рет жеке дара сараланды;
– Режиссурадағы сабақтастық пен жаңашылдық ұғымдарының сипаттық 
белгілері 
айқындалып, 
отандық 
театртану 
ғылымындағы 
негізгі 
тұжырымдамалары жүйеленді; 
– Қазақстанның театр режиссурасының дамуы мен жаңғыру кезеңдері 
сабақтастық пен жаңашылдық арақатынасы негізінде қарастырыла келіп, театр 
мектептеріндегі 
әдістеменің, 
көркемдік-мағыналық 
ассосациялардың, 
символдардың, театрлық метафоралардың жүйелі түрдегі жалғастығы 
анықталды; 
– режиссура өнерінің ұлттық театрлардың болмыс-бітімін сақтап қалудағы 
рөлі айқындалып, кеңестік тоталитарлық жүйеден кейінгі шығармашылық
еркіндіктің нәтижесінде сахналанған спектакльдердегі суреткерлік ой мен 
режиссерлік тұжырымдар пайымдалды; 
– Қазақстанның мәдениетіндегі «театр – әлеуметтік институт» жаңа 
эстетикалық жүйесін қалыптастырған режиссердің әлеуметтік феномен 
екендігі анықталды; 
– көп ұлтты Қазақстан режиссерлерінің тәуелсіз мемлекетіміздің заманауи 
театр мәдениеті мен эстетикасын қалыптастыруға қосқан үлестері сараланды; 
– Еуропаның қазіргі театр әдістері мен жүйелерінің қазақ театр өнеріне 
тигізген ықпалы ашылды; 
– Заманауи қазақ театр режиссурасының жаңа үрдістері мен даму 
перспективалары белгіленді;
– Автор отандық ғылыми айналымға «режиссер – спектакль авторы» деген 
халықаралық театртанушылық ұғымды енгізуді ұсынды.
– қазақ театр мәдениеті мен эстетикасын көтерудегі режиссердің 
дүниетанымдық парадигмалары мен адамзат рухын көтерудегі режиссерлік
шешімдері айқындалды; 
– режиссерлердің суреткерлік тұлғасы мен шығармашылығы қоғамдық-
әлеуметтік және мәдени өмір контексінде қарастырыла келіп, театр өнерінің 
саяси-идеялық бағыт-бағдары мен қоғамдық рөлі анықталды;

жүктеу 1,12 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: