Клиникасы. Қиындық түғызбайды, көзге көрінбесе, науқасқа күшенуді сұрау керек, сол кезде тің ішек шығып кетеді.
Емі. Баларда осындай ауруды консервативті әдіспен емдейді, себебі, жасы үлғайған сайын, тік ішектің айналым бүлшықеттерініңтонусы кұшейіп, тік ішекті өз орнындаүстай алады. Басқа науқастырдыңтік ішегі шығып кеткенде, шыққан бөлікті жуып, антисептик маймен сылап, оз орнына кіргізеді, науқасты жанына жатқызып, аяғын ішіне тартқызып. ЕгерДе> тік ішектің шығатынның үшінші кезеңіне жетсе, онда ота арқылы емдейді. Ота жасаудың әдістері өте көп, оларды фельдшерге білуге қажеті жоқ. Тек отадан кейін, науқас төсек тәртіппен екі- үш апта жату керек, арнайы диета сақтап, жалпы қабынуға қарсы шаралар орындалады. Жергілікті, ота жасаған жерге антисептикалы май сіңген таңғыш салып тұрады. Ауыр жұмыс істеуге болмайды.
Божамы. Жағымды.
Парапроктит
Этиологиясы. Тік ішектің аймағындағы шелмай қабатының қабынуын парапроктит деп атайды. Қабынатын процессті қоздыратын инфекция сілемейлі қабыққа еңіп, морганиевые крипты деген қақпада анустың бездерінің ашылған түтіктері арқылы ішектің қабырғасына кіріп, қабыну процессін бастайды. Қабыну процессі ары-қарай шелмай қабығына тарап парапроктитты тұзейді. Және, анустың жарығынан немесе геморройдан асқынып, парапроктитқа ауысу мүмкін. Орналасқан орны бойынша парапроктит: тері астындағы, сілемейлі қабық астындағы, тік ішектің айналымындағы шелмай қабығындағы, тік ішектің артындағы, әйелдерде ~ тік ішектің алдындағы, болып бөлінеді. Ағымы бойынша Жіті және созылмалы түрге бөлінеді. Анустың тесігіне қарай, сфинктердің ішіндегі, сфинктердің сыртындағы, сфинктердің бәріне тараған түрлері болады.
Клиникасы. Ауру жіті басталады, дененің жалпы қызуы жоғарылайды, шапта қатты ауырған сезім туады, улкен дәретке отырғанда ауырған сезім кұшейеді. Қабынған процессте болатын жалпы белгілер анықталады: қалшылдау, жалпы жағдайдың төмендеуі, тіл құрғақтап, шөл басады.
Жергілікті белгілер, тері астында орналасқан парапроктит болса, анустың айналасындатері қызарып, инфильтрат түзіледі. Сілемейлі қабықтың астындағы парапроктит болса, жалпы жағдайы томен болып, дененің қызуы жоғарылайды, қалшылдау пайда болады, әлсіздік, қимылы азаяды. Жергілікті өзгерістер тек саусақпен зерттегенде аныкгалады — тік ішекте ауырған сезім кұшейеді, іштің темен гі аймағы ауыра бастайды, улкен дәрет немесе зәр шығуына шақырым болады. Шаптағы лимфотұйіндер ұлғайып кетеді.
Достарыңызбен бөлісу: |