шеберлігі алдында бас имейтін жан болмас

лапт құдайдан десіп жатады. Адамға қалатыны оқып- 
уйрену, жаттығу. Талант, дарын құдайдан. Мен талант, 
дарын, данышгіан деген ұғымдарды бір сөзбен шеберлік 
деймін. Абай жер жүзін безендірген тәңірім шебер деп 
отырғанда, саусағы майысып іс тігуді не ағаштан түйме 
гүюді айтып отырған жоқ. Ол қар а жер мен аспанның 
ортасындағы дүниеге нұрын төгіп тұрған Шеберді айта- 
ды. Сонда шеберлік дегеніміз сана мен заттың, ақыл 
мен сезімнің, рух пен тәннің, мүмкіндік пен шындықтың 
тұтасып барып, ажырамастай бір құбылысқа айналған 
кезінде аңғарылған адам еркінен тыс, Алланың құдіре- 
тін білдіре алатын өлшемнің мөлшері.
Шеберлік деген шексіз десек, ол адам болмысынан 
тыс түсінік. Шеберлік адам дамуының еркіндігінің ке- 
ңістігі. Шеберлік адам үшін шектеулі, адамзат үшін 
шексіз. Шексіздік деген Алла сыры, оның мәні адам 
үшін де, адамзат үшін де жұмбақ. Адамға қатыстысы 
таң қалу, таңдау, ләззат алу. Біз көбіне шеберлікті ләз- 
зат алу сияқты жатымды сезімдер арқылы анықтауға 
дайын тұрамыз. Асылында шеберлік мәнінде құмарлық 
жатыр. Діни аңыздарда Алланың өзі адамды құмарлық- 
пен ж аратқан. Содан барып әлемге махаббат орнаған. 
Біз сөз етіп отырған «Жазғытұры» деген өлеңде Абай 
құмарлық туралы:

жүктеу

Достарыңызбен бөлісу: