2.Этикалық білімнің негізгі мәселесі – жақсылық пен жамандықтың диалектикасы. Бұл екі негізгі және жалпы категориялар; олардың мазмұны - дамыған тарихи жүйелерде әртүрлі. Этика - 2.Этикалық білімнің негізгі мәселесі – жақсылық пен жамандықтың диалектикасы. Бұл екі негізгі және жалпы категориялар; олардың мазмұны - дамыған тарихи жүйелерде әртүрлі. Этика
- ғылымының пәні – мораль (құлықтылық). Бастапқы «этика» және «мораль» бір терминді
- білдірген. Қазіргі ғылымда мораль –жеке тұлғаны сипаттайтын қасиеттердің (адалдық, мейірімділік, әділеттілік, сенімділік) жиынтығы. Моральдық нормалар көрінісі тұрғысынан, адамдар - өзара қарым-қатынастардың жүйесі, сондықтан қоғамдағы моральды зерттеу біріншіден
- жеке тұлғаның моральдық деңгейін зерттеуден, екіншіден қоғамның моральдық деңгейін зерттеуден
- тұрады.
Қазақстан қоғамының қазіргі тарихи кезеңінде этиканың ғылым ретіндегі ролі зор. Отандық этика ғылымының алдыңғы - Қазақстан қоғамының қазіргі тарихи кезеңінде этиканың ғылым ретіндегі ролі зор. Отандық этика ғылымының алдыңғы
- тапсырмаларының бірі – Қазақстандағы қоғамның құндылық бағыттарын зерттеу. Жалпы құндылық бағыттар – адамның маңызды қажеттіліктерінің бірі. Құндылық - қажеттіліктерді, талаптарды, ниеттерді қанағаттандыратын процесс, құбылыс, зат. Ол материалдық, рухани, үлгілі және төменгі болып бөлінеді. Менеджердің іс -әрекетін қарастырсақ, ол бір жағынан рухани–шығармашылық және рухани–тәжірибелік.
Менеджер жаңа рухани құндылықтарды қалыптастырады, ол шығаратын өнімге ұжымның қарым -қатынас мәдениетін, қызметкерлердің бір-бірімен пікір алмасудың құлықтылық негіздерін, «менеджер – бағынышты» байланысының моральдық негіздерін қалыптастырады. Бұл - менеджердің рухани–шығармашылық іс-әрекетінің ішкі жағы. Оның сыртқы жағы – менеджер фирмалармен, қоғаммен байланыс жасайтын бөлімдерді, халықаралық экономикалық ұйымдарды басқарудың жоғары деңгейі ретінде экономика саласындағы қоғамдық үлгілерді және сыртқы орта – бәсекелестермен, тапсырыс берушілермен, үкіметпен т.б. қарым-қатынас стандарттарын қалыптастырады. - Менеджер жаңа рухани құндылықтарды қалыптастырады, ол шығаратын өнімге ұжымның қарым -қатынас мәдениетін, қызметкерлердің бір-бірімен пікір алмасудың құлықтылық негіздерін, «менеджер – бағынышты» байланысының моральдық негіздерін қалыптастырады. Бұл - менеджердің рухани–шығармашылық іс-әрекетінің ішкі жағы. Оның сыртқы жағы – менеджер фирмалармен, қоғаммен байланыс жасайтын бөлімдерді, халықаралық экономикалық ұйымдарды басқарудың жоғары деңгейі ретінде экономика саласындағы қоғамдық үлгілерді және сыртқы орта – бәсекелестермен, тапсырыс берушілермен, үкіметпен т.б. қарым-қатынас стандарттарын қалыптастырады.
Достарыңызбен бөлісу: |