320
11-ТАРАУ
11.2-СЫЗБА. 2008 жылы үйленгендер
арасындағы аралас некеніңпайыздық
көрсеткіші.
«Ақ» және латынамерикалықәйелдер
мен ерлер бірдей деңгейде экзогамды
отбасын қүрған (яғни өз тобынан бөлек
жұбай таңдаған).
Ал афроамерикалықтар мен азиат
нәсілді америкалықтар арасында
жағдай мүлде басқа.
ДЕРЕККӨЗ: Passel. Wang. & Taylor (2010)
I
Аралас неке соңғы кездері әсіресе
I
«ақ»ерадам мен азиат нәсілді
америкалықәйел арасында көбейіп
келеді
Орта жас
Ересек өмірдің ең қауырт кезеңі - 20-дан 45 жасқа дейінгі аралық. Көп
жағдайда үйде
балалар бар, отбасы, мансап - осының бәріне үлгеру ке-
рек. Керісінше, орта жас (шамамен 45-тен 65-ке дейін), негізінен, ты-
ныш кезең. Зерттеулер көрсегкендей, ерлер де, әйелдер
де отбасының
босап қалуына кейігеннен гөрі, қуанады (Umberson et al., 2005).
Дегенмен қазір үйлері босамайтын орта жастағы ерлі-зайыптылар
қатары аргып келеді. Біріншіден, иммигранттардың отбасында бала
лар үйленгенге дейін әке-шешелерімен, ал қартайған ата-аналар орта
жастағы балаларымен бірге тұруы керек деп саналады. Бұл жағдайда
кеңейтілген отбасы дұрыс болып көрінеді, ал бос үй
жалғыздыққа бала-
нады. Екіншіден, өмір сүру ұзақтығы артқан сайын орта жастағы тұрғын-
дар қазір егде тартқан ата-аналарына қамқорлық көрсете бастаған. Үшін-
ОТБАСЫ
321
шіден, бүгінде орта жастағы адамдар ересек балаларымен бірге тұрады,
өйткені олар ата-аналарына қаржылай тәуелді. Сондай-ақ жастар ажы-
расып, қаржы жагынан қиналған кездері үйлеріне қайтып келіп жатады.
Сондықтан ересек балаларымен бірге тұратын ата-аналар саны артып ке-
леді (Umberson et al., 2005).
Керісінше, орта жастағы адамдар ересек балаларыныцқолына көшіп
баруға мәжбүр болатын жатдайлар да жиілеп кеткен. Бүган олардың қа-
рыздарын өтей алмай үйлерінен айырылып қалуы себеп болып жатыр.
65 жас және одан жоғары
Кәрілік кезеңде де отбасылық рөлдер мацызды болып қала береді.
Зайыбы, балалары, немерелері, ага-інілері мен әпке-сіңлілері болта
ны үй ішінің амандығына оң эсер етеді. Неке - жогары табысты, ті-
келей көмекті және қарым-қатынасты қамтамасыз ететін маңызды
байланыс. Алайда ерлер өзінен жасы кіші әйелдерге үйленегіндік-
тен және ерте қайтыс болагындықтан егде жастағы ерлер әйелдерге
Караганда жиірек отбасын қүрады: 65 пен 74 жас аралыгындаты ер
адамдардың 78 пайызы, ал сол жастагы әйелдердің тек S7 пайызы
ғана отбасылы.
Зайыбы бар болса да, жоқ болса да қарттар балаларымен және
немерелерімен қарым-қатынасты жоғары багалайды. Балалар ата-
әжелерімен аптасына кем дегенде екі рет кездеседі (Du Toit, Bachtell
& Haggerty, 2011). Ата-әжелер қажет жағдайда бала күтуші қызметін
атқара алады, сонымен қатар эмоционалдық және қаржылай қолдау
көрсетеді. Көпгеген ата-әжелер немерелерімен бірге болғанда өздерін
бақытты сезінеді (Allen, Blieszner, & Roberto, 2000).
Әке-шешелері мүгедектікке ұшыраған немесе
бас бостандығынан
айырылтан тіптен мүлдем ата-анасыз қалып, қамқорлықсыз қалган
балалар үшін ата-әженің қадірі артады. Осындай ата-әжелер мен не-
мерелерден түратын, арадағы үрпақтан айырылған огбасылардың
кедейлікке үшырау қаупі жотары болады (Newman & Massengill, 2006).
Ал балаларды патронатты тәрбиелеуге жіберу бүдан да жаман, ол көп
қиындық тудыратын жүйе болып саналады.
I
Адамдар қарттардың қатарына
I өткен кезде кутушінің немесе
қызының көмегіне зәру болады. Бүл
жағдай қыздарына ауыр тиеді, өйткені
олар ата-анасы мен балалары үідін
жауапкершілікті сезеді.
21
251