1 Жауапты хатшы

         
31           
ған  стратегиялар  барысында,  оқушылар 
ӛздерін  еркін  сезінді  және  тапсырма-
ларды талдады, жинақтады, ой қорытты. 
Кедергілер,  әрине  орын  алды:  оқушы-
лардың сӛздік қоры мен ұсыныс айтуда 
жинақтай алмауы, уақыттың жетіспеуі. 
 
 
Пайдаланылған әдебиеттер: 
 
1.  Мұғалімге арналған нұсқаулық, Үшінші (негізгі) деңгей: Үшінші басылым, 2012 ж. 
www.cpm.kz. 
 
 
 
ТӘУЕЛСІЗДІК – БАСЫМЫЗҒА ҚОНҒАН ҚҦС 
 
 
А.Оналбаева 
Қызылорда қаласындағы И.В.Панфилов атындағы №5 мектеп-лицейдің ағылшын тілі пәні мұғалімі 
 
 
Адамзаттың, мемлекеттердің тҧ-
тастай  даму  тарихына  ҥңілер  болсақ, 
азаттық  ҥшін,  бостандық  ҥшін, 
тәуелсіздік  ҥшін  кҥрестің  толассыз 
жҥргізілетінін 
байқаймыз. 
Тіпті, 
тәуелсіздікке  қол  жеткізгеннен  кейін 
де  оны  сақтап  қалу,  баянды  ету, 
ҧрпаққа  аманаттау  –  ҧлы  борыш. 
Міне,  біздің  Қазақ  елінің  тәуелсіздік 
алғанына жиырма жылдан асты. Бҧл 
бір  қарағанда  тым  азғантай  мерзім. 
Алайда,  осы  жылдарда  Қазақстан 
аяғынан  қаз  тҧрып  қана  қоймай, 
әлемдік ӛркениетте орны бар әлеуетті 
мемлекет  ретінде  қалыптасты.  Эко-
номикасы  дамыды,  әлеуметтік  жағ-
дайы нығайып, елдің еңсесі кӛтерілді. 
Біз, 1916 жылғы ұлт-азаттық кӛте-
рілісін  кӛзімізбен  кӛрген  жоқпыз,  оқу-
лықтардан ғана оқыдық. Ал, 1986 жыл-
ғы  Желтоқсан  кӛтерілісін  кӛзбен  кӛріп 
қана  қоймай,  оның  бел  ортасында 
жүрдік.  Тәуелсіздік  жолындағы  ата-
бабамыз бастан кешкен қиындықтардың 
болмысын  біз  де  сезіндік.  Қызыл 
империяның  үстемдік  саясаты  шектен 
шығып  бара  жатқан  еді.  Қазақтың  жері 
талауға түсті, ядролық сынақтар алаңы-
на  айналды,  ділі  мен  діні  қолдаусыз, 
қамқорлықсыз қалды, ұлттық  кадрларға 
кемсітушілік кӛзқарас белең алды... 
Мемлекеттік  тәуелсіздік  –  бұл 
тарихтың  сыйы  емес  және  қазіргі 
ұрпақтың  бір  ӛзінің  ғана  меншігі  емес 
Бұл  –  ӛткеннің  алдындағы  парыз  бен 
болашақтың алдындағы жауапкершілік. 
Тарихқа  кӛз  жүгіртсек,  қазақтың 
нағыз  батыр  халық  екенін  мойындай-
сың,  жүгі  нарда,  қазаны  теңде  болып, 
кӛшіп-қонып  ӛмір  сүрген  ата-бабала-
рымыз  үш  нәрсені  бойтұмардай  сақтап, 
қадірлеген.  Олар  үшеуінсіз  егемен  ел 
екенін дәлелдей алмайды. 
Ал, енді біз 1986 жылдың желтоқ-
санда  тәуелсіздік  үшін  күрескен  тұлға-
ларға  тоқталайық.  Ӛз  елінің  тәуелсіз-
дігін  талап  етіп,  шеруге  шыққан  жас-
тарға  «Бұзақылар,  ұлтшылдар»  деген 
кінә тағылады. Осындай кезде еліміздің 
жас  қайратты  жастары  ұрандап  алаңға 
шықты,  теңдікті  талап  етті,  әділетті 
іздеді, бірақ, олардың маңдайлары тасқа 
соғылды,  қуғын-сүргінге  ұшырады. 
Сонда  да,  ұлттық  рухымыз  жасыған 
жоқ,  қайта  қайрала  түсті.  Біз  сол  бір 
ызғарлы желтоқсандағы қаралы күндер-
дің  жанымызға  салып  кеткен  жарасын 
әлі күнге ұмыта алмаймыз. Біз тәуелсіз-
діктің  тӛбеден  түспегенін,  әлдекім 
сыйға  тартпағанын,  тарих  кӛшіндегі 
ата-бабамыздың 
арман-аңсарының 
толық  жүзеге  асқанын  түсінетін  ұрпақ-
4 (42) 2014 
Мҧғалім іс-тәжірибесінен 
 
123 

         
34           
пыз. Желтоқсандықтардың бейбіт шеру-
ге  «Менің  Қазақстаным»  әнін  айтып 
шыққанын,  сол  әнді  айтып  жүріп  қанға 
бӛккенін  келер  ұрпақ  жадында  ұстауға 
тиіс.  Сол  әннің  қазіргі  әнұранымызға 
айналып, Қазақ елінің барлық жеңістері-
нің  байрағы  болып  тұрғаны  қандай 
ғанибет. 
Кӛптеген  студент  жастар  оқу 
орнынан 
шығарылды, 
тәуелсіздік 
жолында  Қайрат  Рысқұлбеков,  Ләззат 
Асанова,  Ербол  Сыпатаев,  Сәбира 
Мұхамеджанова  т.б.  қазақ  жастары 
желтоқсан  оқиғасы  кезінде  қайсарлық-
пен  ерлік  кӛрсетіп,  құрбан  болды.       
Ӛмір  –  ӛзен  толқындары  бізді  әйгілі            
16  желтоқсан  оқиғасынан  уақыт  ӛткен 
сайын  алыстатып  әкетіп  бара  жатса  да, 
жүректерде мәңгілік ұмытылмайтын бір 
нәрсе бар. 
Ол  –  дүниені  дүр  сілкіндірген  сол 
күнге  куә  қазақ  жастарының  рухына, 
ерлігіне деген тағзым мен құрмет. 
Желтоқсанда  алаңға  шыққан  жас-
тардың  «Қазақ  елін  қазақ  басқарсын!» 
деген  басты  талаптарына  тоталитарлық 
жүйе  құлақ  аспады.  Бұл  ұлттық 
намысымызды  аяққа  таптаумен  бірдей 
еді.  Енді,  бүгін  ӛткенге  ой  кӛзімен 
қарасақ,  тәуелсіздігіміз  жарияланардан 
тӛрт  күн  бұрын,  1991  жылдың  12  жел-
тоқсанында  Қазақстан  Республикасы 
Президентінің 
«Қазақстандағы                  
1986  жылғы  17-18  желтоқсандағы 
оқиғаларға  қатысқаны  үшін  жауапты-
лыққа  тартылған  азаматтарды  ақтау 
туралы»  Жарлығы  шыққан  болатын. 
Бұл  Жарлықтың  тек  Желтоқсан  кӛтері-
лісіне  қатысушылар  үшін  ғана  емес, 
жалпы ұлттық рухты сақтау жолындағы 
маңызы  ерекше.  2006  жылы  18  қыр-
күйекте  Алматы  қаласында  желтоқсан-
дықтарға, 
демократиялық 
жаңару 
жолындағы күрескер жастарға арналған 
«Тәуелсіздік  таңы»  атты  ескерткішті 
ашу кезінде сӛйлеген сӛзінде Президент 
біздің  жастарымыздың  сол  қаһарлы 
желтоқсанда  тоталитарлық  жүйеден 
тайсалмай  ӛз  наразылықтарын  білдір-
гені,  «Ерліктің  ғана  емес,  елдіктің  де 
нышаны»,  деп  бұған  үлкен  саяси  баға 
берген  еді.  Бұл  тарихи  сәт  елдіктің, 
бірліктің белгісі болды. 
Кез келген адамның туған күні бар 
сол  сияқты  біздің  мемлекетіміздің  де 
туған 
күні 
ол-16-17 
желтоқсан. 
Тәуелсіздік  алғаннан  бері  ӛз  мәселесін 
саяси, 
әскери, 
экономикалық, 
әлеуметтік,  мәдени  бағыттағы  қиын 
сұрақтарын 
шешуде. 
Қазақстан 
аумағына  бір  мезетте  Ұлыбритания, 
Франция, 
Германия, 
Австрия, 
Голландия  және  Дания  елдер  сияды. 
Тәуелсіз Қазақстан ӛз дара жолымен, ӛз 
бағыт-бағдарымен  жарқын  болашаққа 
айқындап  келе  жатыр.  1991  жылы 
желтоқсан  айында  ең  алғаш  рет  ӛз 
тәуелсіздігін  жария  еткен  күн.  Осы 
бүгінгі  күнге  дейін  жиырма  жылдан 
астам  уақыт  ӛтсе  де,  Қазақстан  әлі  де 
қиындықтарды бастан кешуде. Ӛйткені, 
тәуелсіздік  туын  желбірету  қиынның 
қиыны. 
Бұл  күнде  егемен  ел  болдық, 
тәуелсіздік  алып  демократия  негізінде 
халқымыз алғаш рет Елбасын сайладық. 
Жаңа  Конституция  –  Ата  заңымыз 
қабылданды.  Қазақстан  елін  жүзден  ас-
там мемлекеттер мойындады. Қазақстан 
халықаралық  ұйымдарға  мүше  болды, 
сондай-ақ БҰҰ-ның мүшесі. 
Еліміздің  символикасы  мемлекет-
тік рәміздер қабылданды: гимн, елтаңба 
және  ту.  Мемлекеттік  рәміздерінің  бірі 
жоқ болған мемлекет тәуелсіз мемлекет 
болып  саналмайды.  Ел  таңбамыз  бір 
шаңырақ  астында  тату-тәтті  ӛмір  сүріп 
жатқан  отбасының  және  мемлекеттің 
бейбіт  ӛмір  сүруін,  аспандағы  жұлдыз 
сілтеуіш  біздің  елге  кӛрсетіп  аңсаған 
армандарының 
орындалуына, 
биік 
белестерді бағындыруда қол жеткізетін, 
ал  қанатты  тұлпар  шығармашылық 
ұшқыр ойдың фантазияның жемісі. 
Біздің  гимн  –  қазақ  халқының 
басынан  кешкен  қиындықтарын,  қара 
бұлт  тӛнген  күндерін  жалпы  ӛмірін 
суреттейді.  Тәуелсіздік  туын  желбірету 
үшін  қан  мен  тер  арқылы  күресіп  қол 
жеткізген туралы шырқалады. Еліміздің 
Мҧғалім іс-тәжірибесінен 
4 (42) 2014 
 
124