82
ЭЛЕКТРОДИНАМИКА БӚЛІМІ БОЙЫНША ЭКСПЕРИМЕНТТІ
ЕСЕП ШЫҒАРУДЫҢ ҒЫЛЫМИ НЕГІЗДЕРІ
Кожабаев Р.Г., Тулегенова А.Қ.
Кӛкшетау қ., Ш.Уалиханов атындағы Кӛкшетау мемлекеттік университеті
Anar080476@mail.ru
Электродинамикада негізгі ҧғым –
заряд. Бірақ оны таситын
бӛлшектердің, денелердің қандай екендігін қарастырмайды. Заряд мӛлшерін
анықтау ҥшін 2 зарядтың әсерлесу кҥшін табады. Олардың бірі-
эталондық
заряд етіп қабылданады.
Бірақ электродинамика зерттейтін негізгі объект - заряд емес,
электромагниттік ӛріс.
Ӛріс - нақты физикалық объект, затпен қатар ӛмір
сҥретін материяның бір тҥрі. Ӛрісті электр зарядтары туғызса да, ол зарядтан
бӛлек те ӛмір сҥре алады. Мысалы: жарықтың, электромагниттік сәулелердің
тууына себепші – электр зарядтарының қозғалысы. Пайда болғаннан кейін бҧл
сәулелер зарядтан бӛлек ӛздігінен ӛмір сҥреді. Электромагниттік ӛріс
кеңістіктің макроскопиялық аумақтарына таралады, бҧл аумақтардың анық
шекаралары болмайды. Ӛріс зарядталған денелерге кҥштік әсері арқылы
білінеді.
Электродинамика физикалық қҧбылыстардың ӛте кең аумағын қамтиды.
Ол макроскопиялық ӛрістерге, токтарға, зарядтар ҥлестірімдігіне арналған кез
келген есепті теориялық жолмен шеше алады. Осы тҧрғыдан ол механика
саласы сияқты теорияның ең кӛрінекті моделі болып табылады. Ол белгілі бір
қҧбылыстарды, жеке заңдарды тҥсіндіріп қана қоймай, жаңа эффектілерді
болжауға да шамасы жетеді. Мысалы: Максвеллдің электромагниттік
толқындардың мҥмкіндігі жӛніндегі болжамы дәлелденіп қана қоймай,
жарықтың теориясына айналды [1: 62].
Физика сабақтарында эксперименттік есептер шығару оқушылармен
жҧмыс жасау барысында әрбір мҧғалімнің негізгі әдістемесінің қҧраушысына
айналуы керек. Себебі, қазіргі заман талабына сай, оқушыларды техникалық
бағыттағы пәндерге атап айтқанда физика саласына бағыттау ең басты
қажеттілік болып табылады.
Эксперименттік есептерде тәжірибені қажет болғанда ғана қояды, кейбір
есептерде фронтальды тәжірибе қойылуы мҥмкін. Мысалы, зертханалық
жҧмысты ӛткізу барысында оқушылар электр шамынан ӛтетін ток кҥшін
есептейтін электр сызбасын мҧғалім демонстрациялық ҥстелде кӛрсетіп
бергендей жинайды, олар біршама икемдіктер мен дағдылар алады, бірақ
жалпылама сипаттағы ебдейліктер қалыптаспайды.
Физиканы оқыту ҥдерісі барысында демонстрациялық эксперименттер
тҥрлерін ҥйлесімді қолданған дҧрыс. Мҧғалім оқушылардың ӛткізілген
демонстрациялық эксперименттерге кӛп кӛңіл бӛліп, оқу ҥдерісіндегі зерттеу
сипатындағы кӛрнекілеулерді енгізіп, оларды кӛбінесе оқушылардың дҧрыс
қабылдауын қадағалайды. Оқушылар орындалған әрбір жҧмыста олардың алған