С т а н р е с п у б л и ка г к г м Х л у л а т и э н е ъ1лы м м ™ с т р л п бұзаубақова К. Ж. Ойлайық та ойнайық Тараз 2003

(Солдат  Ахмет  пен  евкпш ц 
— ,  _х
j-үрады).
Жасұлан:
-О,  қаситетті,  Жер-ана!  Бүл  ерлікті  үрпақтарға  жеткізер 
жан бар ма?
Жер-ана:
-Иә, Жасүлан, олар -  аты әйгілі қарт жырау Жамбыл мен 
Бауыржандай өр түлға.
Сахна  сыртынан  Көзкөргеннің  салмакты  даусы  тағы 
естіледі:
-Иә,  жасы  жүзге  жақындаған  қарт  бабаң  Жамбыл 
жырлары  екінші  дүнирежүзілік  соғыс  жылдарында  ерге  куат, 
елге  азық,  сүйеу  болды.  Аты  аңызға  айналған  қыран  мінезді 
Бауыржан  Момышүлы  майдан  даласындағы  ерлікті  үрпаққа 
мүра етіи жазып қалдырады.
Сахнаға қолында домбырасы бар қарт баба Жамбыл ата 
шығады:
Шамшырақ деген тас жатыр,
Теңіздің терең түбінде,
Сүңгіп адам алар,
Шам қылуға түнінде,
Май қүйған шам сөнсе де,
Шамшырақ сөнбес өмірде,
Жақсы сөз бейне шамшырақ 
Орнаған мықтап көнілге...
(Ақын Заманның қасына барып отырады).
Сахнаға  әскери  киімде  Момышүлы  Бауыржан  батыр 
шығады:
Бүл жер-ана аз көрген жоқ сүмдықты,
Оқтар оскан суды, көкті, қүрлықты,
Қанды қасап қырғындарда кеудесі,
Ок-дәріге, түтін, күлге түншықты.
Сондықтан да адам шектен аспасын,
Соғысқүмар әлемге ызғар шаішіасын.
Қадірлейтін әжім-әжім мандайын 
Жер-ананың кадірлейік ак шашын!
151

(Бауыржан  батыр  Қабанбай  батырдың  қасына  кЦ 
түрады).
Шежіре (Заманға қарап еейледі):
Заман, саған қарап птаршадым,
Тартқыздың сен қанша уайым, канша мұң?
Келеді енді серпіп тастал сейілігім,
Қатыгездіктің бойды тұнған бар шаңын,
Жоқ, бар ма, тағы айтарың?
Заман:
Қорлық көрдім өз үйімде, өз елімде,
Қалды жара айықпас больш өзегімде.
«Сөз атасы өледі» деген барды,
Айтпай кетсе сөздерді кезегівде.
Бұл аз болды дегендей -  Колбин келді,
«Батырыңнан кеммін бе, көргін» деді.
Қазақстарды табанға can тепкілегендерге, 
Үйіп-төгіп такты ғой орденді де.
Жасұлан:
Қайрат па, мен оны білемін,
Сол жылдарды қанат қағып түледім.
Егеменді ел болмаққа жар салып,
Сырып тастап отаршылык түнегін.
Сахнаға 
Қайрат 
Рысқүлбеков 
шығады 
(соққыға 
жығылған, бойывда жаранын, қанның ізі бар, киімі жыртылған 
қолымен алаңды нүсқап):
Ей, болашақ
Сен бүл жерді танып ал
Үміт жіпке қолын созған өркеннің
Ерте үзілгея өмірі мен жаны бар,
Айтам деген 
Айтылмаған әні бар.
Бүкір белді бүкпе шындык ашылды,
Қайғылы ана!
Қайта жина шашыңды,
Ақьш жеңер кез келді енді ашуды.
Қайратты әке!
Көтер биік басыңцы.
Ей, болашақ!
152

Таны дос пен касьщды.
(Ол артқы қатардан орын алып түрады).
Щежіре:
„Ио, 
Жасүлан! 
Біздің  халқымыз 
бостандық 
пен 
р^.іендікке жеткенше Адам басынан заман арқылы не  өткізіп, 
йе
 коргеніне енді көзің жеіті ме?
Жасүлан:
Көз жіберіп тарихқа 
Қағып таңдай,
Ғасыр сырын боламыз біз үққандай 
Сол ғасырды жасартқан, жасандырған,
Шіркін-ау, мына біздің халық қандай?!
Себеп болып шабытты толғауыма,
Бостандық жалауын үстатқан қолға мына 
Таңғажайып ғүлама ғасырымның,
Бақыттымын перзенті болғаныма.
Ғасыр перзенттеріне бас иеді.
Шежіре (Ақсақалдарға қолын жайып):
Тартылмасын көліміз,
Бүтін болсын жеріміз
Уа, елімнің біртуар, Заңғарлары!
Мына келешек үрпақтарыңызға 
Баталарыңызды беріңіз!
Баталарыңызды беріңіз!
(Бәрі  қолын  жаяды.  Абылай  баба  орнынан  түріп  бата 
береді).
Уа, халқым!
Өрісіңе мал толсын,
Ақ тілеуің жар болсын.
Көре алмаған бағьщды 
Сындыра алмай сағынды 
Қара жермен жер болсын,
Мына түрған халқыңның 
Толған айдай бағы артсын 
Ұмытылмасын ер ісі. Әумин.
(Барлығы бетін сипап, бата кайырады).

жүктеу 9,25 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: