71
ә) өзіне есеп бере алады, бірақ ауыр науқас немесе дәрменсіз күйде
(мүгедектікке не кәрілікке байланысты) болғандықтан кінәліге қарсылық
көрсете алмайды
(63).
Осы тәріздес пікірді В.Н.
Сафронов, М.Н.
Свидлов және В.И.
Ткаченко да
ұстанады
(64).
Қазақстан Республикасы Жоғарғы Соты Пленумының
«
Әйелді зорлағаны
үшін жауапкершілікті белгілейтін заңдарды соттардың қолдану тәжірибесі
туралы»
1993 жылғы 23 сәуірдегі қаулысына сәйкес жәбірленушінің
дәрменсіздігі оның дене құрылысына немесе психикалық жағдайына
(жастығына, дене кемтарлығына, ақылының ауысуына, басқаша ауру немесе
есінен айырылу, т.с.с. жағдайларда) болуына байланысты айыпкерге қарсылық
көрсету мүмкіншілігінің жоқтығы деп танылады
(65).
Жоғарғы Сот жәбірленушінің дәрменсіз күйіне анықтама бергенде басты
назарды жәбірленушінің тек қарсылық көрсете білуін ғана ескергенге ұқсайды.
Алайда, жәбірленуші айыптының жасап жатқан әрекетінің сипаты мен
мағынасына баға бере алмағандықтан, оның не екеніне түсіне алмағандықтан,
оған ешқандай қарсылық көрсете алмайды және қарсылық көрсетуге
тырыспайды да. Жәбірленушінің дәрменсіз күйінің қылмыстық
-
құқықтық мәні,
айыптының жасаған әрекетінің сипаты мен мағынасына түсіне алмау
қабылетінде болуы мүмкін
2
.
Тәуелділік материалдық, қызметтік немесе басқаша болып келеді.
Материалдық тәуелділік толық немесе жартылай кіріптар болу, айыпкердің
тұрғын жайында тұру ретінде анықталады,
бұл орайда материалдық жағдайдың
жақсарып немесе нашарлап кетуі айыпкердің әрекетіне байланысты болып
келеді.
Қызметтік тәуелділік деп бағыныштылық тәртібімен тікелей тәуелділікті
де, сондай
-
ақ жалпы қызметтік тәуелділікті де түсіну керек.
ҚР Қылмыстық кодекстің
54-
б
. 1-
б. «8»
тармағында қызметтік,
материалдық тәуелділіктер жеке көрсетілмеген, олар тәуелділіктің бір бөлігі
ретінде қарастырылады, сондықтан да айыпкерге тәуелді болу тек материалдық
және қызметтік тәуелділікпен, сондай
-
ақ қым
-
қуыт тұрмыс
-
тіршілік қарым
-
қатынастары
кезінде пайда болатын тәуелділіктің басқа да түрлерімен
шектелмейді. Дегенмен С.С. Гаскин әділ атап өткендей:
«
Кез келген
тәуелділікті "басқаның" рөлінде қабылдай беруге болмайды және бұл жағдайда
тәуелді адамға қатысты қылмыс
жасау ауырлататын мән
-
жай болып есептеледі
»
(66).
Л.Л. Кругликов жан
-
жақты негіздей келіп, мынадай қалыпты қағида
келтіреді: «мұндай тәуелділік барынша айқын болуы керек және
жәбірленушінің ерік
-
жігерін мейлінше қиындататындай, оның қол
сұғушылыққа қарсы тұруға ұмтылысын басып жаншып тастайтындай болуы
керек
» (67).
Заңда өмірдің барлық жағдайларын қамту мүмкін емес, сондықтан да әрбір
нақтылы жағдайда бұл
-
дәлел
-
дәйектің мәселесі.
Достарыңызбен бөлісу: