107
МЕРЕЙТОЙ ИЕЛЕРІ
признанного судом безвестно отсутствующим», «Раздел совместно нажитого имущества
при расторжении гражданского брака». Подготовка и выступление с монологом студентов
по темам: «Мои права и свободы», «Воинская обязанность или долг каждого мужчины»,
«Избирательное право или долг гражданина» и т.д.;
- умение давать юридические определения, логически рассуждать на правовые
вопросы, выделять главное в тексте, приводить обоснованные доказательства с опорой на
действующее законодательство.
Результатом изучения дисциплины «Основы права» должно стать формирование
компетенций, позволяющих свободно общаться в своей профессиональной среде, и
сознательно использовать юридические знания в конкретных правовых ситуациях.
Нацеленность на становление ключевых компетенций является перспективным
направлением в современной педагогической науке, радует тот факт, что это идея
достаточно интенсивно развивается в системе профессионального образования.
Компетентностный подход предполагает конструирование содержания образовательного
процесса, не сверху вниз, как это было характерно для советского периода, а способы
ведения и его освоения, снизу вверх, то есть сначала четко определяется модель нового
специалиста в той или иной области, а затем под эту модель подбирается содержание по
развитию ключевых компетенций.
Список использованной литературы
1.
Закон Республики Казахстан “Об образовании”. 27.07.2007 года, №319-ш зрк.
Астана. Аккорда.
2. Государственный общеобязательный стандарт образования Республики
Казахстан. Среднее техническое и профессиональное. Основные положения. - Астана.
2008.
3. Байденко В.И. базовые навыки (ключевые компетенции) как интегрирующий
фактор образовательного процесса // Профессиональное образование и личность
специалиста. М., 2002
4. Зеер Э.Ф., Сыманюк Э.Э., Павлова А.М., Модернизация профессионального
образования: компетентностный подход: учебное пособие. М.: Издательство МПСИ,
2005.
5. Зимняя И.А. Ключевые компетенции – новая парадигма результата образования.
// Высшее образование сегодня. 2003 №5. С. 34-42
6. Листрова Л.В., Баранова В.В., Погребняк З.В. Формирование профессиональной
компетентности на уроках литературы.// Материалы VI межрегиональной научно-
практической конференции «Информатизация учебного процесса и управления
образованием. Сетевые и интернет - технологии». – Воронеж. 2006.
7. Пичугина Г.В. Статья «Компетентностный подход в технологическом
образовании». Журнал «Школа и производство» №1 2006г.
8. Полат Е.С., БухаркинаМ.Ю. Современные педагогические и информационные
технологии в системе образования: Учебное пособие. — М.,2001.
9. Хуторской А.В. Статья «Ключевые компетенции как компонент личностно-
ориентированного образования» // Народное образование. – 2003. - №2. – С.58-64.
108
НАШИ ЮБИЛЯРЫ
УДК 372.809.434.2
ДИАЛЕКТ ЖӘНЕ ӘДЕБИ ТІЛДІ ҚОЛДАНУ НОРМАЛАРЫ
Ә.Б. МҰҚАТАЕВА
қазақ тілі және әдебиеті пәнінің оқытушысы,
Жоғары техникалық мектеп, Щучинск қ.
В статье рассматривается роль и значение казахского литературного языка.
Для сохранения языковых норм и языковой культуры казахского народа должны
приложить усилия не только преподаватели языков и литературы, но и специалисты
других сфер науки и техники.Диалектология, как наука рассматривает эту проблему
более углубленно, на основе определенного региона.Таким образом, в статье
показаны отличительные особенности диалектологической единицы, той или иной
местности,рассматриваются пути решения сохранения чистоты и богатства
литературного казахского языка.
The article describes the role and importance of Kazakh literature language. The teachers
and specialists of other fields must apply their efforts to save the standards of Kazakh literature
language, its richness and purity. Dialectology as a science studies this problem more deeply
on the bases of separate, definite region.
Барлық қазақ халқына ортақ қалыптасқан әдеби тіл бар. Әдеби тілді тұрмыстық тілден
бөліп алуға болмайды. Біз кейде тұрмыстық тілді, яғни тұрмыста, күнделікті өмірде
қолданатын тілді «ауызекі тіл» деп шартты түрде бөліп қарастырамыз.
Дегенмен, ауызекі тіл десек те, тұрмыстық тіл десек те, бұл әдеби тілдің құрамдас
бөлігі. Өйткені, әдеби тілдің өзі адам баласының тұрмыстық салт-дәстүрінен, күнделікті
өмірінен, өзара сөйлесуінен, қарым-қатынасынан жасалады. Сондықтан да, біз әдеби тілде
сөйлеуді тек әдебиетші ғалымдардан немесе мұғалімдерден, тіл мамандарынан және ақын-
жазушылардан
ғана талап етпейміз, барлық жұрттан талап етеміз.
Мысалы, өз елімізге қатысты алсақ, барша қазақ баласы елімізде қалыптасқан ортақ
әдеби тілде сөйлеуге міндетті. Өйткені, ортақ әдеби тіл қалыптаспайынша тілдің қолданыс
нормалары әркелкі болып, шұбарланып кетеді. Қандай тіл болсын, қандай халық болсын,
өз тілін шұбарланып кетуден, ала-құлалықтан сақтауға міндетті. Орыс халқы орыс тілін,
татар-татар тілін, қазақ-қазақ тілін таза әдеби қалпында сақтауға міндетті. Осы үлкен мақсат
жолында тілтану, әдебиеттану
ғалымдары еңбектеніп, тер төгеді.
Шығармашылық адамдары да, яғни, ақын-жазушылар, қазақ баспасөзінің журналистері,
мұғалімдер де тіл тазалығын сақтау жолында, әдеби тілді қалыптастыруға қызмет етуге
міндетті.
Тіл тазалығы үшін, тіл мамандары ғана емес, кез-келген пән оқытушылары, мысалы
математика, химия, биология, тіпті дене тәрбиесінің, спорт саласының мамандары
да атсалысуға тиіс. Өйткені, олардың әрқайсысы өз саласында сабақ түсіндіргенде,
лекциясында тілдік норманы сақтауға тиіс. Қазір тіпті терминология мәселесі жүйелі түрде
қолға алынып, химия, математика, физикада, дене тәрбиесінде, спортта, әскери тәрбие
беруде тек өз саласына қатысты орыс тілінде, немесе өзге тілдерде қолданылып келген
терминдер қазақша ортақ жүйеге көшіріліп келеді. Әрине, оңай жүк емес. Дегенмен,
«көш жүре түзеледі» дегендей, бағыт-бағдарлама бойынша қолға алынып, көп жұмыстар
