Нарықтық экономикадағы ауыл шаруашылығы кәсіпорындарының қызметінің пайдалылық деңгейіне талдау

Таза табыс мөлшері өндірісітік рентабельділігнің табыстылығы мөлшерін көрсетеді.

Бұл көрсеткіш өндіріс қорларының (негізгі және айналым) бірлігінен алынған таза табыс мөлшерін сипаттайды.

Ресурстарды пайдалану тиімділігінің жеке көрсеткіштеріне: жер қайтарымы, қор сыйымдылығы және т.б. жатады.

Қорытындылаушыға – ресурстар қайтарымы, өзіндік құн, материал сыйымдылығы, еңбек сыйымдылығы, рентабельділік деңгейі жатады. Жеке көрсеткіштердің ішінде ең бастысы – еңбек өнімділігі.

Еңбек өнімділігі - азықтың шамасы ның жанды еңбек шығындарына қатынасы.

Жалпы өнімнің нақты және ақшалай көріністегі көлемінің сипатталуы келесі түрде болады:

ЕӨ = ЖӨ / Т ( 14 )
Орташа жылдық 1 жұмысшыға есептелінген жалпы өнім көлемінің ақшалай бағалануы:

ЕӨ = ЖӨ / Р ( 15 )

1) ауыл шаруашылығы еңбек өнімділігі – 1 адам/сағат есептегендегі жалпы өнім. Бір өнімге өнімнің еңбек сыйымдылығынан (Ө_ес) жұмыс уақытының шығындарын алып тастайық :

3) материал қайтарылымы, материал сыйымдылығы.

Егерде біз ауыл шаруашылығы өндірісінің нәтижесінен есептеу кезінде жерді өндірістің басты құралы ретінде, маңызды екенін ескермесек жөн болмас еді.

Бұдан жерді пайдаланудың экономикалық тиімділігін есепке алудың қажеттігі туындайды.

Ең бастысы-жер қайтарымы (Ж_Қ) :
Ж_Қ = ЖӨ / Қ_ж ( 17 )
мұндағы ЖӨ - ауыл шаруашылығндағы жалпы өнім;

Қ_ж – жер ресурстарының құны.

Ауыл шаруаышылық өнімдерін өндірудің өзіндік құны - өндіріске жұмсалған шығындармен жалпы өндіріс көлемі. Өзіндік құнды мына жағдайда төмендетуге болады:

1. 
   егер жалпы өнімнің белгілі бір көлеміне өндірістік шығындардың сомасы азаятын болса;
   
2. 
   егер шығындардың белгілі бір көлеміне өндірілетін жалпы өнімнің массасы көбейетін болса;
   
3. 
   жалпы өнімді шығындардың көлемі шығындардың көлемінің өсуінен көбірек дәрежеде өссе.
   

Экономиканың аграрлық секторындағы баға саясаты және оны жетілдіру жолдары

Шаруашылықтағы нарықтық механизмнің қызмет етуінде бағаның қалыптасуы маңызды рольге ие. Өйткені баға қоғамдық еңбек шығындарын өлшеуге, айырбастың эквиваленттігін қамтамасыз етуге, өндірісті ынталандыруға, сұраныс пен ұсыныстың қатынасын реттеуге, нақты тепе-теңдікке жетуге мүмкіндік береді.

Баға саясаты экономиканы монополияға қарсы реттеу және баға арқылы реттеу мемлекеттік органдарының, сонымен қатар салық және бюджет – несие заң актілерінің қызмет ету барысында жүзеге асады.

Еліміздегі мемелекеттік деңгейде өндірісті баға арқылы реттеу нарықтық қатынастарға сай келмейді: өзіндік құнды анықтау кәсіпорындарда нарықтық шаруашылық жүргізуге сәйкес емес; қызмет етіп тұрған салық жүйесі өндірістің дамуын ынталандырмайды; инфляция бағаның мәнін өзгеше етіп отыр.

Республикамыздың экономикасының аграрлық секторын зерттеу нәтижелері нарықтық механизмнің кезеңінде бағасы мемлекеттік бақылау керектігін көрсетеді. Ол өз алдына нарықтық бағаға бірте-бірте өтуге мүмкіндік береді. Мұнда мемлекет, біріншіден, өз құнынан үлкен мөлшерде ауытқу байқалған тауарлар бойынша нақты баға белгілейді. Екіншіден, нарықтық баға белгіленетін тауарлар тізімін анықтайды. Үшіншіден, баға бойынша шектеулер енгізеді (бағаның максималды деңгейі, өнім, қызмет рентабельдігі).

Бағаны қалыптастыру – мемлекеттік реттеудің маңызы сұрақтарының бірі. Монополисттер бағаны белгілейтін ауыл шаруашылығында бағаны реттеу механизмінің толық жұмыс істеуіне мүмкіндік бермейді.

Аграрлық өндірісте баға саясаты мыналар арқылы қалыптасады:

1) бағаны қалыптастыратын сыртқы және ішкі факторларды талдау бағалау;

2) баға саясатын жүзеге асыру тәсілдері: сұраныс көлемін ұлғайту;

3) бағаны басқару жүйесін таңдау: тұрақтылық; өзгеру мүмкіндігі; бағаны төмендету жүйесі; бағаның икемділігі және т.с.с

4) тауар өндірушінің мақсатын таңдау: өмір сүру қабілетін қамтамасыз ету; нарық үлесін кеңейту; бәсекелестермен күрес; табысты максимализациялау.

Ауыл шаруашылығы өнімдерін өткізу бағасы 2002 ж. 2,3 %-ға төмендеді. 2003 ж.-31,7 %-ға, 2004 ж.-4%-ға өсті. Өткен жылы егіс алқабының өнімдері 1,4%-ға арзандады (2002 ж. -10%), ал 2003 ж. 498,1 %-ға қымбаттады. Мал шаруашылығы өнімдері бағасының өсімі 2004 ж. 2003 ж қарағанда 1,8 пайыздық пункте озып, (2002 ж қарағанда -6,7 пунктке), 11,1 % құрады. 2004 ж. Ресейде ауылшаруашылығы өнімдерінің бағасының индексі-111,4 %, мал шаруашылғы өнімдері бағасының индексі-117,2%.

2004 ж. дәнді дақылдардың басқа түрлері бағасының өсуі өткен жылғыдан өте мардымсыз болды. Сұлы бағасы 12,3 %-ға (2003 ж.-18%), арпа-9% ға (26 %), тары – 9,7%-ға (24 %), күріш -2,3%-ға (6,3 %) өсті. Қарақұмық өндіруді арттыру (2003 ж. 1,6 есе, 2004 ж. – 13,3 %) және оның рынокта толуы оны өткізу бағасының 2 %-ға төмендеуіне әкеп соғады.

Төмендегі кестеден көргеніміздей, 2003 ж. 2000 жылмен салыстырғанда, табысты кәсіпорында 54,7 % артса, ал зиянға шыққан ауыл шаруашылық кәсіпорындары 51,9 %-ға кеміген. Табысты ауылшаруашылық кәсіпорындарының артуы көбінесе, Батыс Қазақстан облыстарында, Шығыс Қазақстан облыстарында, Алматы облыстарында, Жамбыл облыстарында байқалады. 2003 ж. шығынға шыққан кәсіпорындар 2000 жылмен салыстырғанда республика бойынша 51,9%-ға төмендеген.

1 кесте - Табысты және зиянға шыққан ауылшаруашылық кәсіпорындарының жалпы санына талдау, дана

Бұл еліміздің көбінесе барлық обылстарында байқалады. 2003-2005 жж. Ауыл жылдарына қарай ауылдық аймақтарған, а/ш кәсіпорындарына субсидиялар, дотациялар бөлу, негізгі қорларға лизинг беру, несиелер беру арқылы мемлекеттік қолдау көрсетуі ауылшаруашылық кәсіпорындарының қаржылық-экономикалық көрсеткіштерінің оң нәтижеге шығуына септігін тигізген.