Өкпені жасанды желдетудің мақсаты

– раО2 55-70 мм сын. бағ. (SatО2 – 

90-95%), раСО2 – 35-50 мм. сын. бағ, pH – 7,25-7,45 кем емес деңгейде ұстау.

ӨЖЖ параметрлері

Әдеттегі режим. Бастапқы параметрлер:

FiО2 – 0,6-0,8; 

(О2 концентрациясын таңдау О2 сатурациясын қадағалау 

деректеріне, қанның газ құрамын және/немесе О2 транскутанттық қадаға-

лау деректеріне негізделеді)

• желдету жиілігі (VR) – минутына 30-80 рет;

• дем алу ұзақтығы (Тi) – 0,24-0,45 с;

• PIP – 12-25 см су бағ.

• PEEP – 4-5 см су бағ.

Нәрестені респираторға қосқанда, ең алдымен кеуде қуысының экскур

-

сиясы  мен  оның  симметриялығына  мән  береді  (субъективтік  баға).  Өкпе 

-

ция,  құрсақішілік  пневмония,  кеуде  қуысының  ригидтілігі  бар  нәрестелер

де  тыныс  шуларының  өткізгіштігі  мен  симметриялығын  бағалау  қиындық 

туғызуы мүмкін). Кеуде қуысының экскурсиясы жеткіліксіз болса, онда ол 

қанағаттанарлық болғанға дейін әр дем алу сайын PIP 1-2 см су бағ. ұлғайта

-

мыз (респираторда VT бағалау болмаса) немесе VT 4-8 мл/кг жеткенге дейін 

түтік бақылауы мен рентген бақылауын жүргіземіз!

Сыртқы тітіркендіргіштерді жойып, балаға ыңғайлы жағдай жасау керек 

(манипуляцияны тоқтату, қатты жарықты өшіру, бейтарап температуралық 

режимді қолдау).

ӨЖЖ бастағаннан кейін 10-15 минуттан соң немесе мүмкіндігінше ертерек 

қанның газ құрамын бақылап, қажет болса, желдету параметрлерін өзгерту 

қажет. Гипоксемияны – әртүрлі комбинацияда қолжетімді әдістермен тыныс 

жолдарындағы орташа қысымды жоғарылату арқылы (аппаратпен дем алу 

жиілігін  ұлғайту,  ДаПҚ  (РЕЕР)  жоғарылату,  дем  алу  кезінде  инспираторлық 

қысымды жоғарылату, берілетін қоспада О2 концентрациясын жоғарылату), 

ал гиповентиляцияны тыныс көлемін ұлғайту арқылы және/немесе аппарат

-

пен тыныс алу жиілігін жоғарылату арқылы жояды.

-

сын бағалау және интубациялық түтіктің орнын анықтау мақсатымен мін

детті түрде кеуде қуысы мүшелерін рентгенмен бақылау қажет (қайта жа- 

сауға да болады)!