Шынықтырудың физиологиясы мен гигиенасы

Организмнің тұмау ауруларына төзімділігін арттыру шынықтыру деп аталынады. Ол сыртқы ортаның табиғи факторлары ауа және күн ванналарының, жуынып-шайынудың нәтижесінде жүзеге асырылады. Шынықтырудың нәтижесінде организмде шартты рефлексті түрде түтікшелердің тарылу және кеңею, жылу бөлудің баяулау және күшею, сондай-ақ жұқпалы ауруларға қарсы қорғаныс пен денелердің ширығу қабілеті қалыптасады. Сондықтан, шыныққан адамдар ыстық пен суыққа төзімді, тұмаумен сирегірек ауырады.

Ауамен шынықтыру. Ауамен шынықтыру процесі балалар ұйықтайтын және басқа да бөлмелердің ауасынан желдетуден басталып және оған серуендеу, жағдайдағы қимыл-қозғалысты ойындар кезіндегі ауа және күн ванналары кіреді.

Ауамен шынықтыру аса қарапайым және бүкіл жыл бойы жүргізіп отыру керек. Ең алғашқы ауа ваннасының ұзақтығы 20-22 градус ауа температурасында төменгі сынып оқушылары үшін 10-15 минут, ортаңғы және жоғарғы сынып оқушылары үшін 20-25 минут. Әр күн сайын 2-3 минутқа көбейтіп, ұзақтығын 1,5-2 сағатқа жеткізген жөн.

Сумен шынықтыру. Су-ең күшті шынықтырғыш фактор. Оның ауамен салыстырғанда жылу өткізгіштігі мен жылу сыйымдылығы әлдеқайда жоғары. Сондықтан бірдей уақыт аралығындағы денеге судың әсері ауаға қарағанда алмасу процестерінде едәуір терең өзгерістер тудырады.

Су процедуларын аса сақтықпен жүргізген жөн., өйткені организмде төмен температураларға дағдылану кезінде ауа ваннасын қабылдау кезіндегіге қарағанда әлдеқайда терең өзгерістер жүреді. Су процедулары температураны бірте-бірте төмендету арқылы немесе процедураның уақытын ұзарту арқылы жүргізіледі.