- XVII – XVIII ғғ. Фландрия өнері
- Фландрия кескіндеме мектебі.
- Рубенс шығармашылығы, ондағы көп фигуралы композиция салтанаттылығы «Левкипптің қыздарын алып қашу», «Венера мен Бахус», «Елена Фоурмен балаларымен».
- Ван Дейк шығармашылығы.
- Ван Дейк автопортреті, Изабелла Брандт портреті.
- Якоб Иорданс «Ішімдік ішкен король».
- Франс Снейдерс «Қызыл дастархандағы жеміс – жидек».
- Адриан Браувер «Ауылдағы мереке».
- Франция мен Голландия аралығында бiр шетi Солтүстiк теңiзбен шектескен шағын ел жатыр. Бұл-Фландрия. Халқы сондай қонақжай, әрi сауықшыл ел. Осы елде ортағасырлық дiни пiшiндер мен жанрлар 17 ғасырдың басында фландрия өнерiнде толық шешiмiн тапты.
- XVII ғ. Фландрия үшін ұлттық көркемөнер мектебінің қалыптасу кезеңі болды. Мұнда да Италиядағыдай барокко стилі негізгі бағыт болып саналды. Бiрақ фламандық барокконың едәуiр пiшiндерi Италияға қарағанда өнердi шынайы тұрғыдан кескiндедi. Фландрия мәдениетiнiң негiзгi көркемдiгi- халық өмiрiнiң өмiршендiгiн, салтанатты мерекелердi, дүниеге деген құштарлық фландрия живописiнде асқан шеберлiкпен айқындалды.
- XVII ғ. басында фламандық өнерде ортағасырлық діни формалар мен жанрлар жеңілді деседе болғандай. Оның орнына, тарихи және аллегориялық, мифологиялық , портреттер, тұрмыстық жанрлар, пейзаждар келеді.
- Фландрия живописi
- Ақсүйектiк сюжеттер мен жанрлар тарихи және аллегориялық, мифологиялық, портреттiк және тұрмыстық жанр, пейзаж болып тарады. Манеризм iзiмен Италиядан болон мектебiнiң академизмi және караваджизм ердi. Реалистiк дәстүрдiң негiзгi тоғысуында ескi нидерланд живописi мен караваджизм реалистiк бағыттары дамып, монументтi барокко стилi гүлдендi. 16 ғасырдың екiншi жартысында Фландрияның ең iрi көркем мәдени орталығы Антверпен болды.
- Фламанд кескіндеме мектебінің керемет қылқалам шебері Питер Паул Рубенс (1577-1640). Оның шығармашылығында өте күшті реализммен, өзіндік ұлттық барокко үлгісі айқын бейнелендi. Ол туа бiткен монументтi-живописшi, график, сәулетшi-декоратор, театр-көркемдеушi, таланты дипломант, көптеген тiлдi меңгерген ағартушы-ғалым.
- Рубенс 1577 жылы шiлде айында Зиген (Германия) қаласында дүниеге келiп, күллi жастық шағын Антверпен қаласында өткiзедi. Осы жерде латынша сауатын ашқан ол антикалық жазушылардың шығармаларының түп нұсқасын оқуға мүмкiндiк алады, көне мәдени мұралармен жете танысады. Ғылым, бiлiм, өнер туындыларын зерек көңiлге тоқи өседi. Питер белгiлi суретшiлер, пейзаж шеберлерi Тобиас Верхарт, Адам ван Ноорт, Отто Вениус шеберханаларында төрт жыл тәлiм алады. Өзi мұрат еткен өнердiң тылсым сырларына терең үңiледi.
- “Көрсем, таныссам, үйренсем” – бұл Рубенстiң арманы едi. Ол 1600 жылдардан бастап Рим, Флоренция, Генуя, Мантуя сияқты қалаларды аралап, осы сапарында Қайта өрлеу дәуiрiнiң ғажайып мұраларымен, бұрын тек атын естiген Леонардо да Винчи, Рафаэль, Микеланджело, Джорджоне, Тициан, Караччи, Караваджо шығармаларымен танысады. Үш жыл бойына көптеген елдердi аралап, өмiр тәжiрибесiн байытқан Рубенс 1609 жылы Фландрияға қайтып оралады.
- Рубенс өзiнiң графикалық жұмыстарымен граверлердiң ұлттық мектебiн қалыптастырды. Оның алғашқы жұмыстары караваджо мен венециалық әсердiң белгiсi сақталған.
- 16 ғасырда ол нидерландықтар бiле бермейтiн көлемдi жұмыс жазды.
- 1609-1610 жылдары жазылған автопортрет суретшiнiң бақытты жастық шағын бейнелейдi. Көлеңкесi мол, көк майсалы, жұпар иiсi аңқыған саялы бақ iшiнде отырған екi жас-Рубенстiң өзi мен оның сүйiктi зайыбы. Питердiң әйелi атақты адвокат, гуманист Ян Брандтың ерке де ақылды қызы-Изабелла. Маңайда қол ұстасып, әлденебiр оқиғаларды еске алып, ойлана қалған кейiпкердiң бұл отырысын бұзатындай еш белгi көрiнбейдi. Суретшiнiң ашаң жүзi сабырлы, көз қарасы өткiр, асқақ армандары бiр жерден шыққан бақытты да парасатты жастар бiрiн-бiрi сөзсiз-ақ түсiнетiн сияқты. Шебер салынған бұл автопортрет Мюнхендегi ескi музейде сақтаулы.
- Бұл шығарма адам, өмiр, заман тақырыбына арналған Рубенс шығармаларының бастамасы болады.
- “Крестен түсiру”
- (1611-1614)
- Антверпен шiркеуi
- Творчествосының алғашқы дәуiрiнде Рубенс дәстүр бойынша “Крест орнату” (1610-1611 Антверпен шiркеуi), “Крестен түсiру” (1611-1614 Антверпен шiркеуi) және басқада шығармалары арқылы оның шiркеу композицияларына, әсiресе, мифология тақырыптарына көбiрек назар аударды.
- Сол сияқты суретшiнiң көптеген шығармаларынан италия классикалық көркемөнерiнiң әсерi байқалады. Мысалы, Дюссельдорф музейiндегi “Венера және Адонис” (1610) атты шығармасы. Антикалық миф кейiпкерлерi -әсемдiк құдайы Венера, оның сүйген жары, аңшы Адонис шығармада Қайта өрлеу дәуiрi өнерiнiң үлгiсiмен бейнеленген. Венера-нәзiк, сымбатты, жарқын жүздi, әлдебiрдеңе айтайын дегендей жiгiт жүзiне үңiле қарайды. Кейiпкерлердiң дене қимылы олардың сарқылмас күшiн айқын да шебер көрсетiп тұр. Ел аузындағы аңыз бойынша бейнеленген тағы бiр көрнектi шығарма –“Левкипп қыздарын ұрлау” (1615 ж., Мюнхен музейi). Қандай қиындықтарды болса да жеңбей қоймайтын сүйiспеншiлiк күшi, ерлiк, өжеттiк, адам көркi мен сымбаты-Рубенс туындысының басты идеясы. Түн пердесi сырылып, рауандап атып келе жатқан таң алдындағы табиғат көрiнiсi, әлдебiр тосын жайдан секем алып, ауыздықпен алысқан қос тұлпар, алпамса денелi ағайынды Диоскурлер асқан шеберлiкпен бейнеленген.
- Бұл жай ғана көрiнiс емес, полотнолық кесек жаратылыс сияқты әсер бередi. Суретшi творчествосымен жан-жақты танысып, қайран қалған өнер сүйген қауым гректiң ұлы ақыны Гомермен қатар қойып, оны “Корольдер суретшiсi ғана емес, суретшiлер королi” деп атаған.
- Антверпен-Фландриядағы iрi қалалардың бiрi, өндiрiс, мәдениет орталығы. Рубенс өмiрiнiң көп жылдары, ең бақытты жылдары осы қала болды. Фландрия үшiн Рубенс тек теңдесi жоқ қылқалам шеберi ғана емес, ол талай қиын түйiннiң шешуiн тапқан қоғам қайраткерi, дипломант, елшi.
- “Құпия кеш”
- 16130 ж.
- Ағаш, майлы бояу
- Ел билеушi инфанта Изабелланың тапсырмасы бойынша суретшi Голландия, Испания, Англияға саяхат жасап, ел мақсатын қорғайды, табанды келiссөздер жүргiзiп, бiтiм шарттарына қол қояды. Оның жан-жақты жемiстi қызметi ел аузында аңызға айналады. Рубенс қалдырған мұра ұшан-теңiз. Ол басқарған шеберханадан үш мыңға жуық шығарма шықты. Эрмитажда суретшiнiң 22 туындысы, 19 эскизiн көруге болады. Олардың iшiнде тұтас бiр қабырғаны алып жатқан шығармасы “Жер мен Су одағы” (1612-1615 ж.) ерекше көзге түседi. Алдыңғы планда жер құдайы сымбатты да жарқын жүздi әйел бейнесiндегi Кибелла мен теңiз тәңiрiсi Нептун бейнеленген. Одан әрi тамылжыған табиғат көрiнiстерi-көгiлдiр аспан, сарғыш жапырақтары жайқалған емен ағаштары, сылқ-сылқ күлiп, сылдырап аққан бұлақтар-бәрi-бәрi ерiксiз баурап әкетедi. Сол бiр сәттiк тыныштық салтанат құрған әсемдiк әлемiн iңкәр көңiлмен ойша аралап кететiндей әсерге бөлейдi. Рубенс табиғат көрiнiстерiн аса шеберлiкпен бейнелеп көрсеттi. Сондай шығармаларының бiрi-“Тас тасушылар” (1620), “Кемпiрқосақ” (1630). Рубенс адам мен табиғат арасындағы айқас, аңшылық көрiнiстер сияқты тақырыптарға жиi назар аударып отырды. Олар: “Шошқаны аулауға аңға шығу” (1615), “ Арыстанды аулау” (1615). Суретшiнiң живопистiк дарыны 1620 жылдары жарқын көрiне бастады.Композиция бояу түсiнiң негiзгi жай күйi бастапқы жинақылықта айқын шешiлдi. Осы уақыт кезеңiнде “Мария Медичидiң өмiрi” (1622-1625, Париж) атты тақырыпта жиырмаға жуық үлкен композиция жасады. Бұл Франция билеушiсiнiң құрметiн өзiндiк тап мүшесiнде таныстыратын шығарма едi.
- 1620 жылдары Рубенс портрет жанрында көп танылды. Ол өз замандастарының iшкi сырын, мiнез-құлқын, қадiр-қасиетiн, табиғи болмысын жан-жақты ашып көрсетедi. 1625 жылы жазылған “Күтушi әйелдiң портретi”, композиция жағынан өте қарапайым, нағыз лирикалық портрет. Камеристка-бекзада Изабелланның күтушi қызы, қарапайым халық өкiлi, шағын шығармада бiр де бiр артық деталь не ығы-жығы көрiнiс жоқ. Қара костюм, биiк ақ жаға. Суретшi бар ықыласын жас әйелдiң жүзiн, бет-әлпетiн бейнелеуге аударған. Кейiпкердiң көкшiл үлкен көздерi күн сәулесiндей өткiр, еш нәрседен жасқанбай, тура қарайды. Сәл қыбыр еткен ерiн мен осы көз қараста әйелдiң iшкi дүниесiн ашып беретiн әлдеқандай сыр бар сияқты… Бұл шығарма көркемдiк шеберлiгi жағынан Леонардо да Винчи, Рафаэль, Тициан, Веласкес туындыларымен қатар тұр. “Автопортрет” (1638). 1630 жыл Рубенстiң көркемдiк әрекетiнiң соңғы кезеңi едi. Әйелiнiң өлiмiнен кейiн Рубенс Елена Фоурменге үйленедi. Осы кезден бастап оның живопистiк кескiнi қарапайым, терең сезiмде берiлдi. Ол халық өмiрiн бейнелеуге назар аударып, пейзаж, өзiнiң жақын ағайындарының портретiн салды. “Елена Фоурмен балаларымен” (1636, Лувр), “Тон” (1638-1639) шығармаларда суретшi бейнелерiнiң нәзiктiк iшкi сезiмдерi бояу реңiнiң жартылай ашық түстiң шешiмiнде берiлдi. Осы кезеңде суретшiнiң туындыларының негiзгi тақырыптарының бiрi - ауыл табиғатын жырлау болды. Суретшi пейзажы бояудың iрi массасында тұрғызылды. “Шаруалардың егiстiктен оралуы” (1635) , “Шаруалар биi” (1636-1640) атты шығармаларында Рубенс творчествосында халық өмiрiн ерекше бейнелеу айқын көрiнiс тапты. Рубенстiң творчествосы Еуропа живописiнiң iлгерi дамуына үлкен әсер еттi.
- Антонис Ван Дейк (1599-1641) 17 ғасырдың екiншi жартысында фламандық мектептiң даму жолының бағытын ақсүйектiлердiң және зиялылардың сезiмдерiнде бөлiп көрсеттi. Оның ең керемет портреттiк туындысында әр әулеттiң тегi дара ұқсастықпен iшкi жан дүниесiнде бейнелендi. Ван Дейктiң шығармаларындағы әр тектi бейнелер Еуропа тарихының толық дәуiрiнiмен сиапатталады. Ол 19 жасында Рубенстiң шеберханасынан бiлiм алады.
- ВАН ДЕЙК, АНТОНИС (1599–1641) – знаменитый фламандский живописец, мастер портрета, мифологической, религиозной картины, офорта. Его творчество пришлось на период, когда после раздела Нидерландов на Голландию и Фландрию, самый крупный город Фландрии Антверпен, родина художника, начинал возрождаться после войны. В искусстве главой и лидером являлся Питер Пауль Рубенс, творчество которого наравне с творчеством Якоба Йорданса, Франса Снейдерса (1579–1657) и, конечно, Ван Дейка и определило путь развития фламандской школы живописи второй половины 17 в.
- Суретшiнiң алғашқы шығармаларындағы дiни-мифологиялық тақырыптарындағы композицияда Рубенстiң шығармаларының әсерi сезiледi. Оның алдыңғы қатарлы композициясы едәуiр экспрессивтi, пiшiндерi нақты, iздену жазу манерасы байқалды. Суретшiнiң жеке кейiпкерлердiң психологиясына терең үңiлуi, Ван Дейктiң портреттiк живописiне бөлек назар аудартады. Мұнда ол ақсүйектiлердiң портретiн өз тегiнде керемет айқындайды. Ван Дейктiң қаһармандарының жүзiндегi жұқа кескiндерден арманға толы, жасырын мұң да терең сезiммен берiледi. Оның творчестволық әрекетi “Жанұя портретi” (1618-1626 жж. Ленинград) атты қатал фламандтық әкiмдердiң портретiн салудан басталды. Суретшiлердiң де портретiн салды. Күрделi композициялары пейзаж және сәулеттiктiң мотивтерiмен сәндi көрiнiсте пайда болды. Венеция суретшiлерiнiң шығармаларымен таныса келе, портреттегi бейнелердiң күй - жайының үйлесiмдi ұстамдылығын қимыл мен костюмнен бөлектеп, бояу реңдерiнде байытты.
- Портрет Франса Снейдерса с женой
| | | - Мария Кларисса, жена Яна Вовериуса, с ребенком.jpg
- Портрет короля Англии Карла I верхом на коне.jpg
- Святой Амвросий и император Феодосий
| | | - Шарлотта Баткенс госпожа Ануа с сыном
| | | - Святой Амвросий и император Феодосий.jpg
- Мария-Луиза де Тассис.jpg
- Антонис Ван-Дейк әсіресе ақсүйектер тапсырысымен жазылған жұмыстары көп. Оның “Ер адамның портретi” (1620 ж. Ленинград) атты жұмыста бастың қозғалысы, қол қимылының жеделдiгi мен ыстық көзқарас бейненiң iшкi сезiмiнiң сұранысында өткiр сипатталады.
- «Портрет Томаса Чалонера» 1630ж., «Портрет Лордов, Стюардов» т.б. көптеген жұмыстар бар. Ал “Мария Луиза де Тасис сұлудың портретiнде” (1627-1632) жас әйелдiң iшкi дүниесi салтанаттылық екпiндiкте қулана бейнеленген. Соңғы он жылын Англиядағы Карл I сарайында суретшi болып қызмет атқарады. Мұнда ол корольдiң жанұясының портретiн салды, бiрақ портреттiң композициясы күрделi әрi сәндi тұрғызылып, бояу реңi көгiлдiр-күмiс түстерде шешiлдi. Сондай-ақ, Ван Дейктiң ең керемет туындысы “Томас чалонераның портретi” (1630 ж. соңы, ленинград) болып табылады.
- Осындай англия кезеңiне жататын туындысының түп нұсқасы Карл I парадтық портретi (1635 ж. соңы, Париж) болып табылады. Бұл картинаның кереметiлiгi қоңыр-сұр түстi колоритте айқындайды. Мемлекет қайраткерiн дәл бейнесiн әуендету еш кедергiсiз сипаталған.
- Якоб Иорданс (1593-1678 ж.ж.). Фландриядағы жанрлық кескіндеменің дамуына ықпал жасайды. Сондай жанрлық картиналар «Сқақшы шаруаларда қонақта» 1620 ж., «Қиық королдың мерекесі» 1638 ж. Якоб Иорданс әр тектi халықты өз галереясында көрсеттi. Оның өнерi табиғат тiршiлiгiнiң әсерiн терең сезiмде әуендетедi. Иорданс алтар бейнелерiн, қиял-ғажайыпты тақырыпта картиналар жазды, бiрақта оларды жанрлы жоспарларда талқылап отырды. Ол шынайы дәстүрдi ескi нидерланд живописiмен байланыстырды, оның живописiнде Караваджоның ықпалы iрi пiшiндi композицияларында және жарық пен көлеңкеннiң қарама-қарсылығында сезiлдi. “Сқақшы шаруаларда қонақта” (1620 ж. соңы, Мәскеу) атты жұмыста суретшi шынайы оқиғаны ертегiдегi орманның сқақшы тұрғыны мен шаруалар достығында әңгiмелейдi. Иорданстың әр алуан шығармашылығы көптеген iрi пiшiндi композиция жанрында айқын көрiндi.
- Иорданс
- “Қиық корольдың мейрамы” немесе «Ішімдік ішкен король».
- 1638 ж. соңы
- Бұл жұмыста пiшiннiң қимыл-қозғалысы, пластикасы жұқа мөлдiр жарықпен жартылай көлеңкеннiң өтпелi екпiндiлiгiнде берiлген. Оның шығарамаларындағы жанрлы кариналар монументтiлiгімен ерекшеленеді.
- Иорданс. «Одиссей Полифем үңгірінде”
- Рубенс пен Ван Дейктiң қазасынан кейiн Иорданс фламанд живопись мектебiнiң басшысы болып қалды. Оның алтарлы композициясында өтiрiк пафос пайда болды.
- 17 ғасырда натюрморт өзiндiк жанр болып бекiтiлдi. Мұнда әлемдегi заттарға деген қызығушылық жарқын көрiнiс тапты.
- Франс Снейдерс (1579-1657 ж.ж.). Фландрия өнеріндегі натюрморт жанрын дамытушы. Табиғаттың байлығын “аңшылықтың олжалы көрiнiсiн” сәндi-монументтiлігімен натюрморт жанрда кескіндей білді.
- Оның натюрморты-әр түрлi астың молшылығы ертегiдегiдей бай. “Дүкенде”, “Жабайы құстардың дүкенi” атты жұмыстары өзiндiк композиция жағына ерекше шешiмiн тапқан.
- Франс Снейдерс (Franz Snyders, встречается вариант Frans Snijders; 1579 — 19 августа 1657, Антверпен) — фламандский живописец, мастер натюрмортов и анималистических композиций в стиле барокко.
- Биография
- Франс родился в семье богатого антверпенского бюргера осенью 1579 г. (крещён 11 ноября). В молодости учился у Питера Брейгеля Младшего и Хендрика ван Балена (первого учителя ван Дейка). Был женат на сестре братьев-художников Корнелиса и Пауля де Вос.
- Поначалу основной темой творчества Снейдерса были натюрморты, в дальнейшем он стал проявлять больший интерес к анималистическим сюжетам и сценам охоты. Мастерство Снейдерса высоко оценил Петер Пауль Рубенс, с 1613 г. приглашавший его к сотрудничеству для работы над изображениями животных. Вместе с тем Снейдерс не любил изображать людей — по имеющимся сведениям, человеческие фигуры на его картинах писали Якоб Йорданс, Абрахам Янсенс и другие мастера.
- В 1608—1609 г. Снейдерс работал в Италии, впоследствии жил в родном Антверпене.
- В 1619 г. Снейдерс был избран членом антверпенского Братства романистов, а в 1628 г. — его деканом. Для позднего периода его творчества характерны монументальные полотна, всегда пользовавшиеся большой популярностью среди покупателей. Созданные им огромные декоративные полотна, в частности, украшали столовую во дворце епископа города Брюгге, известного мецената Антония Триста. Кроме того, Снейдерс был назначен главным художником герцога Альберта, губернатора Нидерландов.
- Художник умер в Антверпене 19 августа 1657 г.
- Франс Снейдерс — один из крупнейших мастеров натюрморта в мировой живописи. Его картины, каждая из которых — гимн радости земного бытия, в жанре натюрморта равнозначны тому, что создавал Рубенс в иных видах живописи. Оба художника много и плодотворно сотрудничали. Снейдерс дополнял изображением цветов и плодов картины Рубенса (превосходным образцом такого рода совместной работы является «Статуя Цереры» Рубенса, находящаяся в экспозиции Эрмитажа); в произведениях Снейдерса часто встречаются фигуры, выполненные по эскизам Рубенса. XVII век в западноевропейской живописи — это век расцвета натюрморта. Во Фландрии крупнейшим мастером этого жанра был Франс Снейдерс. В его произведениях отразилось характерное для фламандской живописи ощущение чувственной природы вещей, ее первозданной динамичной силы. Французский термин XVIII века натюрморт, то есть «мертвая натура», менее всего применим к полным ликующей жизнерадостности картинам Снейдерса. Получив живописное образование в Антверпене, Снейдерс побывал в Италии и, вернувшись в 1608 году в Антверпен, стал работать в мастерской Рубенса, где писал в его картинах и картинах других художников цветы, фрукты и животных. В творчестве Снейдерса произошел решительный перелом, он обратился к жанру монументально-декоративных натюрмортов, известных под условными названиями "Лавки", "Кладовые", "Кухни". Огромные композиции предназначались для украшения дворцовых парадных помещений. Так, серия натюрмортов 1618—1621 годов, ныне хранящаяся в Эрмитаже, была исполнена для столовой дворца
- Жеміс жидек дүкені. 1620 ж.
- Аққумен құрастырылған натюрморт. 1615-1620 жж.
- қарама-қарсы ашық бояу түстерi, әр алуан фактураларды бейтарап көрiнiстен бөлектеп, оларды сапасы сәндiлігімен айқындалады. Дүкендегi үстелдің тепе-теңдiк массасының көлденең композициялық монументiлiгі бояу түстерiнің жинақылығында нақты айқындайды.
- Снейдерс был превосходным анималистом, он писал сцены охот и особенно любил изображать птиц. Во фламандском обществе XVII века красочные «птичьи концерты» считались нарядным и забавным украшением богатых жилищ и пользовались успехом. «Птичий концерт» (ок. 1630, Мадрид, Прадо) Снейдерс, как было принято в то время, создал совместно с живописцем Яном Вильденсом, написавшим дерево с раскидистыми ветвями и голубоватое небо в виде фона. Снейдерс хорошо знал породы разных птиц — попугая, удода, щегла, ласточку и их повадки. Концертом пернатых заправляет тихая мудрая сова. Живописная манера мастера достигла к тому времени особой свободы и уверенности. Его особенно привлекало изображение попугаев, птицы необычной, завезенной из экзотических стран, и благодаря способности подражать речи человека, издавна считавшейся символическим посредником между миром людей и миром потусторонним.
- Картина «Попугаи» (Гренобль, Музей изящных искусств) запечатлела общество больших красных и оранжевых длиннохвостых попугаев, важно восседающих на дереве в окружении своих более мелких собратьев и других птиц. Фигуры попугаев, ствол дерева, его ветви с плодами образуют крупный, красиво построенный узор на светлом фоне. Фантастический мотив кажется реальным.
- Широкая известность Франса Снейдерса породила множество заказных работ, нередко создаваемых в мастерской по определенному трафарету. Его лучшие произведения украсили крупнейшие европейские музеи.
- «Натюрморт с битой дичью и омаром» написан Снейдерсом в пору творческого расцвета и в нем великолепное мастерство художника проявилось в полную силу. К произведениям Снейдерса удивительно не подходит французское название «натюрморт», что значит мертвая природа. Они исполнены жизненной силы, движения. Изображенная снедь как бы распирает рамки картины, не умещаясь на плоскости огромного стола, свешивается с него или, скатившись, грудой лежит на полу. Художник стремится усилить впечатление динамики
- и тем, что вводит в полотно изображение живых существ: из-под стола выглядывает собака, готовая броситься на ощетинившуюся кошку. Динамичны и красочные сочетания в картине — ослепительно-белая скатерть положена на ярко-красную, на синем блюде выделяется красный омар, блещет сине-зелено-золотистое оперение павлина. Но безудержная вакханалия красок и форм всегда подчинена у Снейдерса единому композиционному замыслу. В картине «Битая дичь и омар» яркое красочное пятно скатерти и омар заключены в овал, очерченный раскинувшимся павлином, овощами на полу и лесенкой с поставленной на нее снедью.
-
- Оценив и использовав декоративные возможности, заложенные в натюрморте как жанре живописи, Снейдерс никогда не пренебрегал индивидуальной характеристикой отдельных предметов. Каждый из них, будь то скользкая, глянцевитая чешуя рыбы, заячья шерсть или сочные плоды, изображен художником с большой жизненной убедительностью. Кроме того, Снейдерс был незаурядным анималистом, о чем, например, свидетельствует изображение животных в картине «Битая дичь и омар».
- Адриан Браувер (1605-1638 ж.ж.). Ол да жанрлық кескіндеме көріністерінде халық өмiрiн кең тұрғыдан жырлады. Браувер тұрмыстық оқиғаларға нақты назар аударып, жеке дара сипатта өткiр айқындады. Өзiнiң кейiпкерлерiн Браувер адасқандар арасынан бөлшектеп көрсеттi, яғни олардың әрекет орындары: шаруалардың жиналатын жерi, қала кедейлерi, қайыршылар және т.б. “Кәде де” (1630 ж, Мюнхен) атты жұмыс. Суретшi өмiрдiң ащы көрiнiсiн әр кейiпкердiң қимыл-қозғалысында, бақылай отырып, пластикалық ерекшелiгiн драмалық әсерде айқындайды. Браувер пiшiндердi қоршаған ортамен түпнұсқада байланыстырып, бөлменiң қараңғылығымен жүктейдi. Ол әрдайым басты кейiпкердiң түрiн екiншi кезекке орналастырып, қандайда бiр қосымша сахналық көрiнiстi енгiзедi. Алдыңғы жоспарда натюрморт айқындалады. 1630 жылдың ортасында Браувердiң жазу техникасы өзгерiп, жұмсақ әзiл-оспақтылыққа орын ауыстырды. “Квартет” (1630 ж.), “Лютнистшi” (1630 ж.) атты жұмыстар. Ол өз қаһармандарының көңiл-күйiн терең сезiммен сипаттап бердi. “Ұйқышыл темекiшi” атты жұмыста жалғыздықтан арманға толы ой-қиялға шомып кеткен философтың бейнесi жарық көрдi.
- Браувер – тонды жекелеп сезiнетiн iрi колорист. Оның картинасы жарық пен көлеңкенiң қатынасы жұмсақ үйлесiмдiлiкте тұрғызылған. Соңғы жұмысындағы “Кәдедегi көрiнiс” (1631 ж., Ленинград), әзiл-оспақтылыққа толы, жұқа әуендi көңiл-күй бөлме iшiндегi көрiнiсте шығып жатқандай.
- 17 ғасыр Фландрия живописіндегі барокко бағыты.
- Фландрия өнерін дамытудағы белгілі суретшілерді атаңдар?
- П.П Рубенс және Фламанд мектебі.
- Питер Рубенс шығармаларының негізгі тақырыбы қандай?
- Антонис ван Дейк шығармашылығындағы салтанаттық портреттердің ерекшелігі қандай?
- 4. Фламандтық натюрморттардың ерекшелігін айтыңдар.
- 5. Андриан Браувердің жанрлық кескіндемесі қандай сипатқа ие?
- 6. Я.Иорданс шығармашылықтары
- Рубенс, Антонис ван Дейк туындыларындағы
- көркем шығармаларды талдау.
Достарыңызбен бөлісу: |
