Эпидемияға қарсы шаралар.
Науқасты толық клиникалық-лабораториялық
сауыққанға дейін оңашалау керек. Қатынаста болғандар оңашалағанан бастап, 10 кҥн
карантинде болуы керек. Қатынаста болғандарға кҥнделікті термометрия жҥргізіліп,
бақыланып отырады. Менингококкты инфекцияның инвазивті тҥрлерінде (менингит,
менигококкцемия) химиопрофилактика жҥргізіледі: 2 кҥн рифамицин немесе бір рет
цефтриаксон. Қатынаста болғандарға, араға 3-7 кҥн салып, 2 рет мҧрынжҧтқыншақ
кілегейінен жҧғынды алынады, кҥнделікті ылғалды жинау жҽне желдендіру жҥргізіледі.
Вакцинация.
Ауру эпидемиясында қауіпті топтағы балаларға (аспления, 2 жасқа
дейінгі балаларға, алғашқы иммунодефицит байқалатын балаларға менингкокктық A, C,
Y- вакцина енгізіледі.
Стоматологтар назарына.
Науқаста назофарингит байқалатын болса, оның
табиғатын анықтау қажет. Менингит байқалатын балаға шҧғыл стоматологиялық кҿмек
қажет болса, стоматологиялық кҿмек кҿлемін емдеуші дҽрігермен, неврологпен келісіп,
санитарлық-гигиеналық ережені сақтай отырып жҥргізу ықтимал.
20.10. Т Ы Р Ы С Қ А Қ (ХОЛЕРА)
Қоздырғышы
–
тырысқақ вибрионы-грам теріс, қисық қозғалғыш таяқша,
кӛптеген серотоптары бар, бірақ ауру шақыратын V. Cholerae 01, биотип Е.
Эпидемиологиясы.
Инфекция ошағы
: адам.
Тарау жолы:
фекальды-оральды, кҿбіне
су арқылы. Қатынастық индексі жоғары.
Иммунитет
тҧрақсыз, қайталап ауру 3 айдан
кейін байқалуы мҥмкін.
Патогенезі.
Инфекция қақпасы адам ішек-қарын жолы. Қоздырғыш энтероциттер
микробҥрлері бетінде дамиды (кҿбееді), бірақ эпителияны зақымдамайды жҽне қабыну
процессін
шақырмайды.
Экзотоксин
(холероген)
энтероциттерге
ҽсер
етіп,
аденилатциклазаны активтейді, сҿйтіп ішек саңалауына су мен электролиттердің
гиперсекрециясы байқа-лады. Осының салдарынан аш ішек кілегей қабаты ҿте кҿп
мҿлшерде тҥзетін изотониялық сҧйықтық тоқ ішекте қайта сорылып ҥлгере алмайды.
Одан ҽрі айқын диареялық синдром дамып, сусыздану байқалады. Энтероциттердің, оған
бекіген вибриондармен бірге сылынып тҥсуі эпителияның қоздырғыштан тазалануына
ықпал етеді. Науқастың нҽжісі сыртынан қарағанда «кҥріш қайнатпасы» сықылды болып
кҿрінеді. Дамитын организмнің дегидратациясы дерттің негізгі патогенетикалых кҿрінісі
болып келеді. Оның дамуның соңғы сатысы гиповолемиялық шоктың дамуы.
Декомпенсацияланған сусыздану салдарынан токсикоз, жедел бҥйрек жетіспеушілігі,
гипокалиемия, ми қан айналымының бҧзылуы пайда болады. Сонымен қатар
гипогликемия, кома, қҧрысу байқалуы да мҥмкін.
Жіктелісі.
Қоздырғыш тҥрі бойынша
.
Тҥрі бойынша
: типті, типті емес
. Ауырлық
дҽрежесі бойынша:
жеңіл, орташа ауырлық дәрежесі, ауыр, алгидті жағдай
.
Достарыңызбен бөлісу: |