152
Формирование валеологической культуры ребенка - знания о здоровье, умения
сберегать, поддерживать и сохранять здоровье, формирование осознанного отношения
к физическому и психическому здоровью и жизни.
Формирование валеологической культуры родителей. Главными воспитателями
ребенка являются родители. От того, как правильно организован режим дня ребенка,
какое внимание уделяют родители здоровью ребенка, зависит его настроение,
состояние физического комфорта. Здоровый образ жизни ребенка, к которому его
приучают в образовательном учреждении, может или находить каждодневную
поддержку дома, и тогда закрепляться, или не находить, и тогда полученная
информация будет лишней и тягостной для ребенка.
Технологии валеологического просвещения родителей.
папки-передвижки, беседы, личный пример педагога, нетрадиционные формы работы
с родителями, практические показы (практикумы) и др.формы работы.
В системе оздоровительных мероприятий дошкольного учреждения приоритетная
роль должна принадлежать неспецифической профилактике – средствам,
направленным на повышение защитных механизмов самого организма, увеличение его
сопротивляемости воздействию неблагоприятных, болезнетворных факторов среды.
В комплексе со здоровьесберегающими технологиями необходимо внедрять
нестандартные методы и средства оздоровления:
- этические минутки перед утренней гимнастикой с целью создания эмоционального
комфорта на целый день;
- день психоэмоциональной разгрузки, с включением психогимнастики;
- звуковая релаксация;
- профилактические упражнения зрительного утомления во время физминуток и
между занятиями;
- пальчиковый игротренинг;
- сказкотерапия.
- уголки уединения.
Таким образом, только при комплексном и систематическом использовании во
всех режимных моментах в ДОУ нетрадиционных методов коррекции и оздоровления;
личностно-ориентированном подходе к педагогическому процессу, при активизации
совместной деятельности ДОУ и семьи по вопросам оздоровления и развития ребенка,
а также создание психоэмоционального и физического комфорта для детей как в ДОУ,
так и дома будут способствовать сохранению и укреплению здоровья детей
дошкольного возраста.
Литература:
1. Богина Т.Л. Охрана здоровья детей в дошкольных учреждениях. – М.: Мозаика-
Синтез, 2006.
2. Дегтярев Е.А., Синицын Ю.Н. Педагогика здоровья. – ростов н/Д: «Учитель»,
2005.
3. Казин Э.М., Блинова Н.Г., Литвинова Н.А. Основы индивидуального здоровья
человека. – М.: ВЛАДОС, 2000.
153
4. Кузнецова М.Н. Система мероприятий по оздоровлению детей в ДОУ. – М.:
Айрис-пресс, 2007.
5. Нагавкина Л.С., Татарникова Л.Г. Валеологические основы педагогической
деятельности. – СПб.: КАРО, 2005.
6. Смирнов Н.К. Здоровьсберегающие образовательные технологии. М.: АРКТИ,
2003.
7. Чупаха И.В., Пужаева Е.З., Соклова И.Ю. Здоровьсберегающие технологии. –
М.: Илекса, Народное образование; Ставрополь: Ставропольсервисшкола, 2003.
МЕКТЕП ЖАСЫНА ДЕЙІНГІ БАЛАЛАРМЕН ҚАРЫМ-ҚАТЫНАС
ТРЕНИНГІН ҰЙЫМДАСТЫРУ ЖОЛДАРЫ
Амирова Г.Т
КМҚК №16 «Алтынай» балабақшасы
Мектеп жасына дейінгі балалар тәрбиесі, оқуы және дамуы жайлы теория мен
тәжірибе қарым-қатынас мәселесінде қиылысады. Ал баланың психикалық
қасиеттерін, танымдық үрдістерін және психикалық қалып-кейіптерін тұтас қамтитын,
балалар психикасының дамуындағы басты көрсеткіш әрі фактор болатын, әмбебап
ерекшелік - балалардың қарым-қатынас саласы болып табылатыны әйгілі.
Қарым-қатынас адамдардың өзара әрекеттестік және өзара қатынас жасауының
ерекше формасы.
С.И.Ожегов сөздігінде қарым-қатынас ұғымы өзара келісім, іскерлік және достық
байланыс
арқылы
анықталады.
Нақты
әлеумет-танулық,
психологиялық,
педагогикалық зерттеулерде қарым-қатынас ұғымы өзара әрекеттестік, байланыс
ұғымдарымен жақын мағынада қолданылады. Сонымен қатар қарым-
қатынас контексінде өзара әрекеттесуді, қатынасты тиімді жүзеге асырудың тәсілдері,
дағдылары, құралдары, адамның қабілеті мен қасиеттері жүйесінде қарастырылады.
Қазіргі кезде қатынас мәселесін философия, психология, әлеуметтану, этика,
психолингвистика - осы сияқты, әр саладағы ғылымдар әр жақты зерттейді. Мысалы,
Л.П.Буева іс-әрекет пен қарым-қатынас өзара байланысты, сонымен қатар өзбетті деп
тұжырымдайды, М.С.Каган қарым-қатынасты адамның іс-әрекетінің бір түрі, құрылым
мен атрибутына тән деп қарастырады, М.В.Соковин дамның қарым-қатынасын
коммуникативті іс-әрекет, қатынас, өзара сіңу және өзара әсер ретінде қарастырады.
Мектеп жасына дейінгі балалардың қарым-қатынас әлеуметтік-психологиялық
тренинг жаттығулар арқылы дамытып, қалыптастыруға болады. Әлеуметтік -
психологиялық тренингтің өзара әрекеттесі және оқытушы мен оқушылар арасындағы
үрдісінің нәтижесінде бірлескен пікірлестік танымдық іс - әрекет қалыптасатындығын
С.М.Жақыпов көрсеткен. Ғалым мұндағы қарым - қатынас құрылымының аса иілгіштігі
мен динамикалығын тұлғалар ерекшелігімен байланыстырады. Тренингті оқытудың бір
формасы, әдісі деп қарастырғанда, оның тиімділігін бірлескен пікірлестік, танымдық
іс-әрекеттің қалыптасуымен анықталады.
