40
5.МАТЕРИАЛДЫҚ МӘДЕНИЕТ ЕСКЕРТКІШТЕРІ
ТАРИХИ ДЕРЕК
Жоспары
1.Заттай деректер түсінігі және оларды топтау.
2.Көне дәуір тарихын зерттеудегі негізгі дерек- археологиялық артефактілер.
3.Көркем өнер туындылары-тарихи дерек.
4.Өндірістік және азаматтық ғимараттарың деректік маңызы.
1.Заттай деректер түсінігі және оларды топтау
Адамның қолымен жасалған барлық заттар мен объектілер тарихи деректер
қатарына жатады.Олар адамзат қоғамыныңәлеуметтік құрылымы,күнделікті
тұрмысы,эстетикалық талғамы және діни наным-сенімдері жөнінде мәлімет
береді.Бұл
термин
жазбаша
және
ауызша
ақпарат
бермейтін
деректердібілдіреді.Мұндай деректер мұражайларда сақталады.Бұлардың
қатарына археологиялық қазба жұмыстарының нәтижесінде табылған
ескерткіштер,күнделікті тұрмыста пайдаланған заттар,халықтың дәстүрлі киім-
кешектері,ыдыс-аяқтары,құрал-жабдықтары,қару-жарақтары
және
еңбек
құралдары жатады. Сонымен қатар архитектураескерткіштері мен техниканың
да көне нұсқаларын тарихи дерек ретінде пайдалануға болады.
Заттай ескерткіштер бірнеше гуманитарлық ғылымдар зерттейді:
археология (қазба жұмыстары нәтижесінде табылған ескерткіштер),
этнология (тұрғын үй, киім-кешек, әшекей бұйымдары, бас киім, аяқ-
киім, ыдыс-аяқ, үй жиһаздары,музыка аспаптары және тағы басқалар),
өнертану (архитектуралық ғимараттар, сурет өнерінде пайдаланған
бояулардың химиялық құрамы, фарфор, фаянс, шыныдан жасалған заттардың,
метал қоспасының технологиялық процесі және басқалар ),
нумизматика (монеталар), сфрагистика (мөр), фалеристика (орден,
медаль, басқа да белгілер), бонистика (қағаз ақша), филиграноведения
(қағазжәне оның бетіндегі жасырын белгілер),
ғылым
мен
техника
тарихы(механизмдер,
машинлар,өндіріс
технологиясы),
музейтану және материалдық мәдениет пен адамзаттың күнделікті
тұрмысын зерттейтін ғылым салалары.
41
Бір өкініштісі заттай ескерткіштерді зерттейтін ғалымдардың немесе ғылыми
мекемелердің басы бірікпеген, барлығына бірдей ортақ әдістерді пайдалану
жолдары талданбаған.
2. Көне дәуір тарихын зерттеудегі негізгі
дерек- археологиялық артефактілер
Археология– ежелгі дәуір мен орта ғасырдағы адамзат қоғамы дамуының
заңдылықтары мен негізгі кезеңдерін заттай деректер арқылы зерттейтін тарих
ғылымының саласы.
Басты зерттеу нысаны алғашқы қауымнан, ерте заман мен орта ғасырлардан
қалған материалдық ескерткіштер: еңбек құралдары, қару-жарақ түрлері,
мекенжай, қоныстардың, керуен сарайлар мен әскери бекіністердің жұрты, үй-
іші заттары, зираттар, обалар, т.б.
Бұл заттар ғылымда археологиялық ескерткіштер деп аталады. Олар топыраққа
көміліп, жер астында қалып, қалалар мен бекіністердің қираған орындарында
бірнеше қабаттардан тұратын төбелер пайда болады. Мұндай қатпарлар
археологияда
мәдени қабаттар деп аталады.
Қазақстан жеріндегі ең үлкен қала болып есептелетін Отырардың мәдени
қабатының биіктігі 18 м. Кейбір обалардың биіктігі 20 метрге, аумағы 100
шаршы метргедейін жетеді. Қазба жұмыстары кезінде табылған материалдық
деректерге ғылыми түсініктеме беру үшін археологияда антропология,
этнология, геология, ботаника, зоология, палеонтология, физика, химия,
топырақтану ғылымдарының зерттеу әдістері кеңінен пайдаланылады.
Археология(ол гректің
archaіos– ескі,
logos– ғылым деген сөздерінің
қосылуынан шыққан) термині біздің заманымыздан бұрынғы ІV ғасырда көне
заманды зерттейтін ғылым ретінде (Платон) қолданыла бастағанымен, ғылыми
археологиялық зерттеулер Еуропада қайта өркендеу дәуірінде ғана жүргізілді.
ХV-ХVІғасырларда Италияда ежелгі сәулет өнерінің мұраларын іздеуге,ХVІІІ-
ХІХ ғасырларда Қосөзен бойында көне мәдени мұраларды зерттеуге
бағытталған қазба жұмыстары жүзеге асырылды. ХІХ ғасырдың бірінші
жартысында Ресейде Қара теңіз жағалауындағы көне грек қалаларының
қалдықтары мен скиф обаларын жүйелі түрде зерттеу басталды.
Қазақстан мен Орта Азияда археологиялық зерттеулер ХІХ ғасырдың 70-
жылдарында бастау алды және олар В. Радлов, Н. Веселовский, П. Лерх, В.
Бартольд есімдерімен байланысты. 1920 – 30 жылдары. Ә. Марғұлан, С.
Руденко, А. Бернштам, т. б. Басқарған экспедициялар Қазақстан жерінде
күрделі археологиялық барлау, қазба жұмыстарын жүргізді.
1946 жылыҚазақстанда жаңа құрылғанҒылым академиясыныңқұрамында
Тарих, археологиялық және этнография институты, ал 1991 жылы. Археология
бөлімі негізінде жеке Археология институты (1973 жылдан археология
мұражайы жұмыс істеді) құрылды. Ол республикадағы археологиялық
зерттеулердің орталығына айналды.