180
қу ла на кү ліп. Ере кең кө зі жұ му лы, ри за бол ған дай:
«Е-е» – деп жы ми ып қоя ды... Да ла дан жү гі ріп кел ген
қи тар ұл То ма ның жа ны на ті зер леп оты ра кет ті:
– Ма ма, ма ма, ре бя та идут на озеро...
– Ты что, с ума со шел! – де ді То ма әрі сөй лет пей.
Дау сы шаңқ ете қал ған дай бол ды, өйт ке ні осы кез де
шал дар оқыс жалт қа ра ған еді. То ма ұял ған дай бо лып,
ба ла сы ның құ ла ғы на зә рін тө гіп сы быр ла ды.
– Біз дің мы нау да гео лог бо ла мын деп жүр, – де ді
Са па бек ие гі мен ұлын көр се тіп.
– Әке жо лын қуай ын де ген ғой.
– Бос сөз сөй ле мең дер! – Ере кең жас тар жа ғы на зе-
кіп қал ды.
– Әке жо лын қу са, мы на ме нің жо лым ды қу сын! Ие
бол сын мы на қу ша ңы рақ қа!
Жұрт тың бә рі тым-ты рыс.
– Жас тар дың бә рі сол, Ере ке, – де ді Абыл күр сі ніп.
Әл гі лер ге кө зін қы сып, жы ми ып қой ды.
Жұрт тың бә рі шай ішіп бо лып, Ере кең бә ле-жа ла-
ның бә рін жат қа жі бе ріп, бақ пен ырыс, не сі бе ні от ба-
сы, ошақ қа сы на қал ды рып, ша ңы рақ тың аман ды ғын
ті леп, ба та қай ыр ды. Шал дар да, жас тар да, тіп ті То ма
да қол да ры мен бе тін си па ды.
Күн ең кей іп, ша ңы рақ тан құ ла ған ақ сәу ле
жо ғар ғы туыр лық қа шы ғып кет ті. Шал дар құ бы ла ға
қа тар тұ рып, бе сін на маз да рын оқы ды. Бі раз дан соң ет
келді...
Ере кең ет тен соң ұзын сүй ір ар ша сы мен ті сін шұ қып
отыр ған да, Са па бек қай да ғы бір қар ада мы жа йын да,
Аме ри ка да ғы ұлт тар дың тең сіз ді гі жай ын да, қа зір гі
же тіл ген тех ни ка жай ын да қы зық бір әң гі ме лер ді со-
ғып отыр еді.
– Әй, до ғар шы ен ді, – де ді Ере кең шы дай ал май. –
Анау өзі міз дің Ас пан дияр ға дом бы ра бер ші, ән сал сын.
– Ал, ән тың дай ық, – деп қи сай ып жат қан жұрт
бас та рын кө те ріп ал ды.
Ие гі шы ғың қы, ірі, қап са ғай жі гіт кіш ке не ес кі дом-
бы ра ның ішек те рін ар би ған сау сақ та ры мен ері не шер-
тіп, құ ла ғын бұ ра ды. Бі раз ды ңыл дап оты рып, сен үшін
ай тып отыр мын де ген дей, Са па бек ке қа рап, жу ан қо-
ңыр дау ыс пен же ңіл бір ән ді был қыл да тып бас тап кет ті.
Ән ді то лық айт пай, ор та сы нан үзіп тас тап, дом бы ра сын
қай та бұ ра ды. Ере кең ашық түн дік тен жұл дыз дар ға қа-
рап жат қан. Әл де қа лай кө ңі лі он ша кө те ріл мей, не ме ре-
сі нің ша қыр ған ға кел ме ге ні не, ке лі ні нің аяқ-қо лы ның
Атаананыңқарызы–
Ұрпақтыңөмірлікпарызы.
Ананыңкөңілібалада,
Баланыңкөңілідалада.
Балажетесізболса,
Атаанасынжерге
қаратады.
Балажетеліболса,
Атаанасынелге
қаратады.
Әке–асқартау,
Ана–бауырындағыбұлақ,
Бала–жағасындағықұрақ.
Достарыңызбен бөлісу: