Аза дебие ті 7 ар ма н

146
– Ей, сен не от тап отыр сың! – Дау ыс жел ке тұ сым нан 
шық ты. Қа ра сам, Иман бек. Қа сын да Оңал бек тұр. «Тық -
қан осы» де ген дей кө зі мен бел гі бе ріп, қа сын қа ға ды.
– Се нің не ша ру аң бар? – де дім Иман бек ке.
– Кім ді қар ға дың?
– Кім жа сыр са, со ны. Шы ғар күн ді көр ме сін, жер 
бе тін де ті рі жүр ме сін. Осы көр ге ні көп бол сын, үрім-
бұта ғы жоқ бол сын! – деп, та ғы да шұ быр тып ала жө-
не ліп ем.
– Мі не, са ған жоқ бол ған! – деп, Иман бек жауы-
ры ным нан теу іп жі бер ді. Ар қам ды си па лай ба қы рып 
мен де орным нан ұшып тұ ра бе ріп ем, Иман бек қар сы 
ал ды ма топ ете түс ті.
– Әй, әкең нің... – деп, тө не бер ге нім сол еді, бі реу:
– Тоқ та! – деп, кеу дем нен кей ін сер піп ите ріп жі-
бер ді.
Иман бек те әл де кім ді ба ла ғат тап тұра бер ген де, та ғы 
да жер ге жұ лы ны нан түс ті. Сон да ға на ба рып бай қа дым, 
Иманбек ті ұшы рып тү сір ген де, ме ні ите ріп жі бер ген де 
тәм піш мұ рын қа ра ба ла.
Ол жы ғы лып жат қан Иман бек ті иы ғы нан ұс тап 
кө те ріп ал ды да:
– Қане, қай қай! – де ді са быр лы зіл ді үн мен. – Түйе-
дей бо лып, ұял саң ет ті!
Мі не, қы зық! Ән шей ін де әр кім ге бір тиі сіп, орын-
ды-орын сыз қо қаң дай бе ре тін қыл жақ бас Иман бек 
жү ні жы ғыл ған әтеш ше тіл ге кел мес тен тай ып тұр ды.
Ал ен ді тәм піш мұрын қа ра ба ла ға ке лейік. Ке тіп 
ба ра жат қан Иман бек тің ар ты нан бі раз қа рап тұр ды 
да, ба сын шай қап, мырс етіп күл ді. Әл гі бір қа дал ған 
кө 
зін де гі су ық ай бар дан із қалған жоқ. Дөң ге лек 
жү зі не сүй кім ді бір арай ой нап шы ғып, қы сың қы кө зі-
нің но қат тай қа ра жа на рын да ерек ше бір ұш қын тұр-
ды. Ол ұш қын ба ла лар ды өз ма ңы на үйі ріп, оның ақ 
кө ңіл жа нын ай қа ра аш қан дай. Со ны мен бір ге осы бір 
ұш қын нан бұ рын мен көр ме ген, ма ған тіп тен бей мә лім 
бір ба тыл дық ты аң да ған дай бол дым.
Бей та ныс ба ла ның түр әл пе тін де пә лен дей сым бат 
жоқ еді. Де не сі тү тін ге ыс тал ған дай қа ра қо ңыр, әрі 
май жақ қан дай жыл ты рап тұр. Бұл шық ет те рі бі леу-
ле ніп шы ғып, бүлк-бүлк ете ді. Оның су ға түс ке нін 
бай қа ма сам ке рек. Екі ше ке сі тор сық тай жал пақ маң-
дай ынан ұйы сып түс кен бұй ра қа ра ша шын да су там-
шы ла ры күн сәу ле сі мен таң ғы шық тай жал ты рай ды. 
Қа ба ғы да төң ке ре сал ған ке се се кіл ді бе ті нің еті де 

жүктеу 7,01 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: