182
– Та ғы бір қо нып ке те сің дер ме? Жоқ, бо
ла сың дар
ма бі раз? – деп еді бала сы на ту ра қа рап.
– Ер тең жү руі міз ке рек. От пус ка мыз біт ті, кө ке-ау.
Он сыз да ке ші ге тін бол дық. Ку ро рт тан қай тар да сіз-
дер ге со ға ал май ке те міз бе деп, әб ден сас тым өзім. Жол
бой ын да са мо лет ке оты ру дың өзі Құ дай дың бір аза бы,
ха лық көп...
– Ба ла ны ше? Же ңіс ті тас тап кет пей сің дер ме?
Екеу ден екеу қа шан ғы оты ра мыз сой диып.
–
Оны өз де рің бі ле сің дер, ма за ла рың ды ала ды де-
ме сең дер...
Ере кең үн де ген жоқ. Тө се гін сал ды рып жа тып қал-
ды. Бі рақ ұй ық та ма ды. Ма за сы ке тіп, жү ре гі қат ты
со ғып, әл де бір қо лай сыз жағ дай
ға тап бол ға лы тұр ған-
дай, өрек пи бер ді. Бі ре се кем пі рі нің баяу қо ры лы на,
бі ре се шы мылдық тың ар жа ғын да сы быр ла сып жат қан
ба ла сы мен ке лі ні нің орыс ша сөз де рі не құ лақ тү ріп
үн сіз жа тыр. Еш те ңе ге тү сін ген жоқ. Бі рақ ке лі ні нің
ашын ған ба тыл үні не қа рап, он
ша жа ғым ды бір де ңе
ай тып жат па ға нын сез ген еді. Се зіп қа на қой ған жоқ,
анық біл ді. Ер те ңі не тұ ры сы мен, Са па бек қай ту ға жи-
нал ды. Әке-ше ше сі не ал ған ба зар лық та рын, бі
раз жи-
на ған ақ ша ла рын қал дыр ды.
– Осы ның бә рі – То ма ның жи нап жүр ге ні. Сіз дер ге
деп осы шы бын-шір кей бо лып жү ре ді. Мен бол сам, қал-
та ма түс кен зат ты сол кү ні құр там ғой, – деп қой ды. Осы-
дан ба ры сы мен, по сыл ка са ла ты нын айт ты. Одан соң:
– Ал, ен ді мы на ба ла ла рың, – де
ді Же ңіс ті көр-
се тіп, – бір түй ір қа зақ ша біл мей ді. – Че мо да ны ның
ау зын жа ба ал ма ған бо лып бі раз қи нал ды. – Тат та нып
қал ған ба, не ме не?.. Ал ен ді оқу уже бас та лып қал ды.
Бұл ара да орыс мек те бі жоқ. Мұ ны қа лай оқы та мыз
деп отыр сың дар. Биыл же ті ге кел ді.
Ере кең тө мен қа рап, үн-түн сіз ұзақ отыр ды.
– Алып кет,
өзің мен бір ге, – де ді бір кез де дау сы
қар лы ғып. – Оқыт, өзің дей қаң ғы бас етіп шы ғар.
Са па бек та ғы да қын жы ла күл ді.
– Ой, кө ке-ай, ме ні бір ба ла сы рап ба ра ды деп ой лай-
сың ба? Орыс мек те бі нің жоқ еке нін ай тып отыр мын
ғой. Әйт пе се...
– Бар, бар,
алып кет, – де ді Ере кең. – Жол да рың
бол сын!
Түс тен кей ін жал дап ал ған ма ши на ла ры ның ка-
би на сы на Же ңіс пен То ма ны отыр ғы зып, сырт қа
Достарыңызбен бөлісу: