Ала­геуім ­–­таң­ен­ді­ атып­ке­ле­жат­қан­уа­қыт,­ апақ­са­пақ. Шақ­ша

176
Ер те рек те, осы дан ал пыс жыл дай бұ рын, со нау қыс-
тау ма ңы ті зіл ген үй лер бо ла тын. Бек те мір әу ле ті те гіс 
осы ара ны қыс тай тын. Өмір-ба қи жан-жақ қа пы шы-
рап көр ген емес, ағай ын шыл еді ғой бә рі де. Көк тем де 
ел қыс тау дан көп ұза май, өзен жие гі не қаз-қа тар ки із 
үй ті ге ді...
Ол күн дер дің куәсі бо лар лық бір пен де ні ті рі кү-
й ін де кез дес ті рем бе де ген үмі ті нің шын дық қа үй лес-
пей ті нін сез ген шал өзін-өзі сө гіп, қай-қай да ғы ой дың 
қай дан ке ле ті ні не кей іп, шо шы нып, «ал жып пын» деп 
мой ын дап, бө гет тен түс ті. Же ро шақ ба сы нан қо лын 
шай ып, шай ға отыр ды. Ере кең шай үс тін де көп сөй-
ле мей тін. Сол әде ті мен үн сіз тұ қи ып, қол да ры ның бі-
леу лен ген та мыр ла рын ұс тап, ақ се леу са қа лын си пап 
ой ла нып отыр. Бас жа ғын да сүйеу лі тұр ған ес кі дом бы-
ра ға шұқ шиып қа ра ды, қо лы на ал ған жоқ.
– Бір құй, – де ді тер ші ген ақ шыл біле гі мен ке се сін 
нұс қап, – шөл қа на тын емес. Ішім кеу іп кет ті. Са паш-
жан дар не ге ке шік ті екен. Ке ше емес пе ке лем де ге ні.
– Ке ле тін шы ғар бү гін. Сен шал, осы жө нің ді айт-
шы дұ рыс тап. Осы кел ген де Же ңіс тай ды алып қа ла-
мын деп тұр сың ба? Жоқ, әл де еріп өзі міз ке те міз бе?
– Бос сөз сөй ле ме.
– Не сі бос сөз. Ме нің өлей ін деп отыр ға ным мы нау. 
Шай қай на тып бе ру ге де ша мам ке ле тін емес.
– Ыһ. Бая ғы да қо сы лар да кә рі сі ніп ең, жа ра мау ға 
ай нал дың ба?..
Қи­тар
­–­1)­екі­көзінің­
жанары­бір­біріне­
қиғаштала­біткен,­қисық.­
2)­(ауысп.)­жөн­ге­кел­
мей­тін­бір­бет­кей,­қы­ңыр,­
қи­қар.

жүктеу 7,01 Mb.

Достарыңызбен бөлісу: