«Қан айналымы биохимиясы» модулі бойынша ақпараттық топтама

жүктеу 1,31 Mb. бет 53/59 Дата 13.03.2023 өлшемі 1,31 Mb. #41731 түрі Сабақ

Навигация по данной странице:

• Изоосмоляр лы гипергидратация .
• Гипоосмолярлы гипергидратация (сумен улану).

Гипергидратация Гипергидратация (гипергидрия) организмге судың көп түсуімен (судың интоксикациясы), немесе жеткіліксіз шығарылуымен (бүйректің экскреторлық функциясының бұзылуымен, су-электролиттік алмасудың реттелуін бұзумен) байқалады. Изоосмолярлы гипергидратация. Изосмолярлы гипергидратация - бұл салыстырмалы түрде сирек кездесетін дисгидрия. Оны физиологиялық ерітінді шамадан тыс енгізгеннен кейін біраз уақыт бойы, әсіресе бүйрек функциясы жеткіліксіздігінде байқауға болады. Бұл жағдай ісінумен бірге жүретін ауруларда (мысалы, оң қарыншалық жүрек жеткіліксіздігімен, нефротикалық синдроммен, бауыр циррозымен, нәруыздық ашығуымен және т.б.) пайда болуы мүмкін. Мұндай гипергидратацияның салдары айналымдағы қан көлемінің ұлғаюына, қан қысымының жоғарылауына, жүрекке шамадан тыс жүктеме түсуіне, сондай-ақ ауыр жағдайларда өкпе мен церебральды ісінудің даму қаупімен ауыр ісінуге әкеледі. Гипоосмолярлы гипергидратация (сумен улану). Гипосмолярлы гипергидратацияның себебі психикалық ауытқулары бар адамдардың осмотикалық белсенді заттары (су, шай, шырындар) жоқ сұйықтықты шамадан тыс қабылдаудан болуы мүмкін. Тұзсыз немесе гипотоникалық ерітінділердің көктамыр ішіне артық енгізілуі (мысалы, операциядан кейінгі кезеңде) сумен улануға әкеледі, әсіресе организмнен судың жеткіліксіз шығарылуымен, мысалы, бүйрек олигуриясымен байланысты. Ұқсас бұзылулар ас қорыту жолдары арқылы (құсу, диарея) және тер арқылы тұздардың едәуір жоғалуымен де байқалады. Бұл жағдайда суды көп мөлшерде қабылдау оның артық болуына тез әкеледі. Гипосмолярлы гипергидратация сонымен қатар жедел бүйрек жеткіліксіздігінде дамиды, циррозбен немесе циррозбен айқын ісіну, вазопрессин өндірісінің жоғарылауы (Пархон синдромы). Бұл жағдайда жасушадан тыс сұйықтықтың көлемі ұлғаяды, бұл жасырын немесе айқын ісінудің дамуынан көрінеді. Ал жасушадан тыс сұйықтықтың осмостық концентрациясы төмендегендіктен, жасушадан тыс және жасуша аралықтары арасындағы осмостық тепе-теңдік бұзылып, судың жасушаларға түсуі көбейе бастайды, жасуша ішілік ісіну дамиды. Жүрек айну, құсу, конвульсия және команың жоғарылауынан ми жасушаларының ісінуі ерекше қауіп тудырады. жүктеу 1,31 Mb. Достарыңызбен бөлісу:

©g.engime.org 2024
әкімшілігінің қараңыз