168
4.5. Ученики осуществляют самоконтроль и самооценку своей творческой
деятельности, соотносят самооценку с оценкой своих товарищей и учителя.
5. Заключительный анализ творческого урока
Действие учителя
5.1. Обеспечение организации коллективного проведения итогов творческого урока
(обсуждение результатов проведенной работы, беседа, выставка наглядных пособии,
слайдов, изготовленных учащимися в ходе подготовке к творческому уроку).
5.2. Осуществление диагностического контроля и коррекции развития у учащихся
соответствующих качеств личности.
Действия учеников
5.3. Все учащиеся принимают участие в осуществлении заключительного анализа
урока.
6. Ближайшие последствия творческого урока
Действие учителя
6.1. Осуществление мер по выполнению решений, принятых в ходе проведения
творческого урока.
6.2. Осуществление коррекции организации учебной деятельности с учетом
предложений, возникшие при обсуждении итогов творческого урока.
Действия учеников
6.3. Ученики выполняют решения, принятые в ходе проведения урока ( продолжают
самостоятельное исследование тех или иных проблем по их предмету, выполняют
необходимые для достижения творческого уровня задании т.д.).
Цель современного образования – достижимое развитие тех способностей личности,
которые нужны ей и обществу, для вовлечения еѐ в социально ценную активность, для
обеспечения эффективного самообразования и самовыражения.
Таким образом, при введении инновационных технологии в учебно-воспитательных
процесс общеобразовательной школы гуманизация и демократизация образования
предполагают формирование саморазвивающейся, самореализующейся личности,
умеющей самостоятельно
принимать правильное решение, то
есть субъекта деятельности,
производящего своей деятельностью самого себя.
Список литературы:
1. Бузаубакова К.Д. Основы инновационной педагогики .-Алматы:Білім,2009. -426 с.
2. Таубаева Ш.Т., Лактионова С.Н. Педагогическая инноватика как теория и
практика нововведений в системе образования: научный фонд и перспективы развития.
Книга -1. – Алматы: Гылым.- 2001.- 296 с.
3. Наука и образование в ХХI веке: динамика развития в евразийском пространстве/
Материалы Международной научно-практической конференции.- Павлодар:
Павлодарский университет. – 2006. –с. 317.
Аннотация
Бұл мақалада биология сабағында инновациялық педагогикалық технологияны пайдалану
жолдары қарастырылады, себебі қазіргі қоғам бірінші кезекте интеллектуллектуалды жан-жақты
дамыған маманды қажет етеді. Бүгінде тек теориялық білім, практикалық дағды мен іскерліктің
белгілі қӛлемін меңгеру жеткіліксіз. Жалпы білім беретін беретін мектептің оқу-тәрбие процесіне
инновациялық
педагогикалық
технологияны
ендіру
білім
беруді
ізгілендіру
мен
демократизациялауда ӛзін-ӛзін дамытатын, ӛзін-ӛзін жүзеге асыратын жеке тұлғаны
қалыптастыруды мақсат тұтады.
Аннотация
В данной статье описывается использование инновационных педагогических технологии на
уроках биологии, так как в современном обществе в первую очередь востребован интеллектуально
развитый специалист. Сегодня недостаточно обладать значительными теоретическими знаниями,
устойчивыми практическими навыками и умениями. Таким образом, при введении
169
инновационных технологии в учебно-воспитательных процесс общеобразовательной школы
гуманизация и демократизация образования предполагают формирование саморазвивающейся,
самореализующейся личности.
Annotation
This article describes the use of innovative pedagogical technologies in biology lessons, as in
modern society primarily claimed intellectually developed aspecialist. Today is not enough to have great
theoretical knowledge, practical skills and sustainable skills. Thus, the introduction of innovative
technologies in educational process of a comprehensive school of humanization and democratization of
education implies the formation of a self-developing, self-fulfilling personality.
ӘОЖ 987.75
ОРМАН ЛАНДШАФТАРЫ ТУРАЛЫ ЖАЛПЫ ТҤСІНІК
Амандосова С.С., Әбдірә ш Н.
Тараз мемлекеттік педагогикалық институты, Тараз қ.
Табиғи ландшафқа кӛрік беріп,
жердің сәулесін келтіретін,
оны эрозиядан қорғайтын,
топырақтың құрылымын жақсартатын, жан – жануардың тіршілігіне ӛте қолайлы орта –
орман. «Жасыл желек – жан саясы» демекші, жел ӛтінде тербеліп, жайқала ӛскен орман –
тоғай, шипалы жеміс бағы – барлық тіршілік атауының құтты қонысы. Әуел бастан – ақ
адам баласы орман арасынан діне пана тауып, бар игіліктерді оның аясынан ала білген.
Яғни табиғат атауымен орманның қандай байланысы болса, адаммен орман арасында
сондай мызғымас бірлік қалыптасқан.
Орман ағаштарының табиғатта ӛтетін түрлі процестерге қатысуының халық
шаруашылығының негізгі салалары болып табылатын, ӛнеркәсіп пен ауыл
шаруашылығына шикізат ретінде пайдаланудың экономикалық маңызы зор. Сонымен
қатар,
орманның бой сергітіп, кӛңіл жазар, яғни рухани дүниені байытар қасиеті тағы бар.
ӛсімдіктер дүниесіндегі сан – салалы шикізат кӛзі – орман ағаштарының адам ӛміріндегі
маңызы айтып жеткізудің ӛзі қиын. ӛйткені одан 20 мыңға жуық әр түрлі зат алынады.
Сол себепті халық шаруашылығының ағаш шикізатын пайдаланбайтын бірде – бір саласы
жоқ деуге де болады [1].
Орман – жер бетіндегі ӛсімдіктердің бір типі. Орман құрамында ағаш, бұта,
шӛптесіндер, мүк, қына тағы басқа ӛсімдіктер түрі ӛседі, олар ӛзара бір – біріне әсер етіп
ғана қоймай, сыртқы ортамен де тығыз байланыста болады. Сонымен қатар орман
биосферасының ең маңызды құрылымдық бӛлігі, географиялық ландшафтың элементі.
Орман шикізат ресурсы, табиғи шикізат және тіпті материал (ағаш материалдары). Орман
кӛп мағыналы ұғым. Г.Р. Морозов орыс ғалымы ормантанушысы (1867-1920ж) орман
ӛсімдік жамылғысының оның тіршілік ортасымен байланыстыратын табиғи құбылыс
екенін анықтады. Орман туралы ілімнің негізін салды. Ал ормантанушы Г.Н. Высоцкий
орман туралы ұғымға қысқартылған мәндегі байланыстар арқылы бӛліп кӛрсетті,
S=LGPH, мұндағы S – орман (Silva), L - ағаш (Lignum), G-орта (gremium), P-орманның
ортаға әсері, H-адамның орманға әсері (Homo).
Орыс зерттеушілерінің, ормантанушыларының тағы бір В.Н. Сукачев (1880-1967)
орман туралы ілімінің дамуына ӛз үлесін қосты, орман биогеоценозының анықтамасын
қалыптастырды, орман деп ӛзара ішінара бір – бірімен және қоршаған ортамен
әсерлесетін, ӛзінің дамуына биологиялық тұрғыдан байланысқан ағашты, бұталы және
шӛптесін ӛсімдіктердің жиынтығы. Орман географиялық құбылыс. Яғни әрбір орман
бӛлігі белгілі бір табиғи зонаны сипаттайды және тек осы табиғи жаңалықтарда ғана
тіршіңлік ете алады. Орман қазіргі түсінігімізде табиғат ӛнімі және оның құрамды бӛлігі,
әр түрлі деңгейде қалыптастыруға болатын табиғи жүйе. Бұл жүйе шегінде жалпыдан
жекеге қарай бағыттала жүргенде бір – біріне байланыстақ бірнеше баспалдақтарды бӛліп
