Мейіргерлік істі құраушы (жасаушы)

Халықаралық келісімге сәйкес, мейіргерлік істің философиясы 4 негізгі түсініктен тұрады: тұлға ретінде пациент, мейірбике, қоршаған орта, денсаулық.

Мейірбике пациенттерге қамқорлыққа топталу қажет. Мейірбике өзінің білімі мен дағдыларын олардың денсаулықтарын жақсарту үшін қолданады. Бұл жұмыс мақсатқа бағытталған және жүйелі болуы керек. Мейірбике өнері ғылыми негізделмеген пациенттерге көмек көрсету бойынша суреттеу мен шығармашылыққа негізделеді. Қамқор жасау өнері пациенттермен байланысты өмірлік маңызды.

Мейірбике тек қана денсаулық мәселелерін анықтап қоймай, адамның ойын, сезімін түсіне білуі керек. Қамқор жасау өнері пациенті қорғаудағы түсіну, егер ол өздігінен шешім қабылдай алмайтын болса, әсіресе балалар мен қарт және кәрі жастағы адамдар үшін өте маңызды.

Өзінің бірегей қызметтерін іске асыра отырып, мейірбикеге тәуелсіз (мейіргерлік үрдіс шеңберінде), өзара тәуелді (бригада құрамында) және дәрігерден тәуелсіз (оның тағайындауларын орындай отырып) әрекет етеді. Мейірбике қамқор жасау жоспарын пациентпен бірлесе дамытады. Белгілі биологиялық, психологиялық, әлеуметтік және рухани мәселелері бар тұлғалармен қарым-қатынаста болса, ол түсінеді және санасады. Мейірбике адамға біртұтас ықпалға дайын болуы қажет.

Кейбір теоретиктер мейірбике ісін физикалық, әлеуметтік және мәдени түрге бөледі.