Ғылыми зерттеу нәтижелерін қолдану:
- осы науқастың жағдайына байланысты толық қолдану;
- кейбір кері көрсеткіштердің болуына байланысты бөліктік (бөлшектеп) қолдану;
- зерттеу тек ғылыми мақсатта ғана қолданылуы мүмкін;
- зерттеу науқасқа зиянды болуына байланысты қолдануға жарамсыз.
Бұл кезеңді клиникалық практикада қолдану кейде қиынға соғады, өйткені дәлелді медицина принциптерін клиникалық тәжірибеде қолдану тек болжам ретінде.
ДМ-нің бесінші кезеңі.
Әсер етуі мен тиімділігін бағалау. Бұл сатыда клиницист өзінің пациенттермен жұмысын, клиникалық сұрақты құрастыра алу қабілетін, қажетті мәліметтерді тауып практикаға енгізе алу мүмкіншілігін бағалайды. Тиімді ем мен тиімді дигностикалау арқылы дәрігердің бос уақыты көбейеді.
Достарыңызбен бөлісу: |