- І Ұйымдастыру кезеңі
- ІІ. Үй тапсырмасын сұрау ( кесе толтыру, топтастыру)
- Үй тапсырмасын бекіту (сұрақтар)
- ІІІ. Жаңа сабақты түсіндіру (табиғат)
- Жаңа сабақты бекіту
- ІҮ. Оқулықпен жұмыс (өлең құрылысына талдау)
- Дәптермен жұмыс (ой толғау)
- Топпен жұмыс
- Ү. Қорыту (Сәйкестендіру тесті)
- ҮІ. Бекіту “Өлсе өлер табиғат, адам өлмес”
- ҮІІ. Үй тапсырмасы
- ҮІІІ. Бағалау
| | - 1. “Өлең - сөздің патшасы,
- сөз сарасы”
- 2. “Біреудің кісісі өлсе,
- қаралы ол”
- 3. “Мен жазбаймын өлеңді
- ермек үшін”
- 4. “Жігіттер, ойын арзан,
- күлкі қымбат”
| | - 1845 жылы Семей облысында туған
- қазақ жазба әдебиетінің негізін қалаушы
- 2. Абай неше жасынан бастап оқу оқыған?
- 3. Абай сусындаған қайнар бұлақтар?
- "Абайдың табиғат лирикасы"
- Лирика-адамның көңіл-күйін,
- қуаныш-реніш сезімін күйіттейтін поэзия.
- Лирика бес түрге бөлінеді.
- Ақ киімді денелі, ақ сақалды,
- Соқыр мылқау, танымас тірі жанды,
- Үсті-басы ақ қырау, түсі суық,
- Басқан жері сықырлап келіп қалды.
- Жаздыгүн шілде болғанда,
- Көкорай шалғын, бәйшешек,
- Ұзарып өсіп толғанда;
- Күркіреп жатқан өзенге,
- Көшіп ауыл қонғанда.
- Жазғытұры қалмайды қыстың сызы,
- Масатыдай құлпырар жердің жүзі.
- Жан-жануар, адамзат анталаса,
- Ата-анадай елжірер күннің көзі.
- Ақ киімді, денелі, ақ сақалды,
- Соқыр-мылқау танымас тірі жанды,
- Үсті-басы — ақ қырау, тусі суық,
- Басқан жері сықырлап, келіп қалды.
- Дем алысы — үскірік, аяз бен қар,
- Кәрі құдаң — қыс келіп, әлек салды.
- Ұшпадай бөркін киген оқшырайтып,
- Аязбенен қызарып ажарланды.
- Бұлыттай қасы жауып екі көзін,
- Басын сіліксе, қар жауып, мазаңды алды.
- Борандай бұрқ-сарқ етіп долданғанда,
- Алты қанат ақ орда үй шайқалды.
- Әуес көріп жүгірген жас балалар,
- Беті-қолы домбығып, үсік шалды,
- Шидем мен тон қабаттап киген малшы
- Бет қарауға шыдамай сырт айналды.
- Қар тепкенге қажымас қайран жылқы
- Титығы құруына аз-ақ қалды.
- Қыспен бірге тұмсығын салды қасқыр
- Малшыларым, қор қылма итке малды.
- Соныға малды жайып, күзетіңдер,
- Ұйқы өлтірмес, қайрат қыл, бұз қамалды!
- Ит жегенше Қондыбай, Қанай жесін,
- Құр жібер мына антұрған кәрі шалды
- Ақ киімді денелі, ақ сақалды,
- Соқыр мылқау, танымас тірі жанды,
- Үсті-басы ақ қырау, түсі суық,
- Басқан жері сықырлап келіп қалды.
| | | | | - Шаруа қуған жастардың мойны босап,
- Сыбырласып, сырласып, мауқын басып
| | | | | | | | - Көкорай-шалғын, бәйшешек,
- Ұзарып, өсіп толғанда;
| | | - (Берілген тақырыпта шағын әңгімен немесе өз жанынан бір шумақ өлең жазу)
| | - Жаздыгүн шілде болғанда,
- Көкорай шалғын, бәйшешек
| | | - Жан-жануар, адамзат анталаса,
- Ата-анадай елжірер күннің көзі.
| | | - Сұр бұлт түсі суық қаптайды аспан,
- Күз болып, дымқыл тұман жерді басқан
| | | - Қыстың басы бірі ерте, біреуі жәй
- Ерте барсам жерімді жеп қоям деп,
- Ықтырмамен күзеуде отырар бай
| | - “Қараша, желтоқсан мен сол бір- екі ай”
| - Ақ киімді денелі, ақ сақалды,
- Соқыр мылқау, танымас тірі жанды,
| | | - Сұр бұлт түсі суық қаптайды аспан,
- Күз болып, дымқыл тұман жерді басқан
| | | - Ақ киімді денелі, ақ сақалды,
- Соқыр мылқау, танымас тірі жанды
| | | - Жаздыгүн шілде болғанда,
- Көкорай шалғын, бәйшешек
| | | - Жан-жануар, адамзат анталаса,
- Ата-анадай елжірер күннің көзі
| | - “Қараша, желтоқсан мен сол бір- екі ай”
| - Қыстың басы бірі ерте, біреуі жәй
- Ерте барсам жерімді жеп қоям деп,
- Ықтырмамен күзеуде отырар бай
| - Өлсе өлер табиғат, адам өлмес Ол бірақ қайтіп келіп, ойнап – күлмес «Мені» мен «менікінің» айрылғанын «Өлді» деп ат қойыпты өңкей білмес.
- Көп адам дүниеге бой алдырған Бой алдырып, аяғын көп шалдырған Өлді деуге бола ма айтыңдаршы Өлмейтұғын артына сөз қалдырған?
- Кім жүрер тіршілікке көңіл бермей? Бақи қоймас фәнидің мінін көрмей Міні қайда екенін біле алмассың Терең ойдың телміріп соңына ермей.
- Дүниедегі дос ақиретке бірдей болмас Екеуі тап бірдей боп орныға алмас Дүниеге ынтық, мәғшәрға амалсыздың Иманын түгел деуге аузым бармас.
- "Өлсе өлер табиғат, адам өлмес"
Достарыңызбен бөлісу: |